Niezależny autorski portal internetowy poświęcony kulturze i sztuce miasta i regionu, na bieżąco monitorujący to, co w kulturalnej trawie piszczy.​

Niezależny autorski portal internetowy poświęcony kulturze i sztuce miasta i regionu, na bieżąco monitorujący to, co w kulturalnej trawie piszczy.

Ośrodek Praktyk Artystycznych w Rudzie Kameralnej
Nowa siedziba Teatru Nie Teraz

PARTNER MEDIALNY

ZAPOWIEDZI | PATRONAT MEDIALNY

Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie
prezentuje
7 odcinkowy miniserial „OPOWIEŚCI TEATRALNE”


W tym unikalnym projekcie udział bierze red. naczelny n/portalu.

______________________________

MALOWANE SŁOWEM

Malowane przez: Tomasza Habiniaka

Wiersze autorstwa: Ryszarda Smagacza

REDAKTOR NACZELNY

* * *

 

już

wieczór

 

kończę

kolejny

wiersz

 

chociaż

wciąż

 

stoję

w

progu

 

Ryszard S.

______________________________

* * *

 

nie

recytuję

już

 

swoich

wierszy

 

pod

pomnikiem

Mickiewicza

 

teraz

słuchają

mnie

 

jeno

brzozy

i

ikony

 

z nich

czerpię

siłę

 

na

dalszy

bochen

czasu

 

Ryszard S.

______________________________

Panie

 

nie

dopuść

by

moje

słowa

przerastały

twoją

prawdę

 

Ryszard S.

______________________________

Wahadło

 

wiersz

to taniec

            z

chaosem

w

którym

panuje

porządek

—————————–

wiersze

pisuję

sam

      nie

wiem

jak

i

dopiero

gdy

powstaną

widzę

com

uczynił

———————————

poeta

zawsze

stoi

w

punkcie

wyjścia

co

wcale

          nie

wyklucza

między

planetarnych

rajz

 

Ryszard S.

______________________________

globalna

pandemia

 

ubrała

           nas

w kagańce

na twarzy

i

ostęplowała

nam

         dusze

a

chorzy z

urojenia

lekarze

zamiast

leczyć

wypisują

akty

      zgonu

 

Polska

jeszcze

się broni

 

niczym

Reduta

Ordona

 

przed

           tą

bolszewicką

zarazą

i

nie zginie

póki

          my

żyjemy

 

Ryszard S.

______________________________

* * *

 

jestem

starym 

człowiekiem

 

który woli

 

czytać

i

myśleć

 

pisać

i

milczeć

 

inaczej

 

niż

       nasze 

covidowe

dzieci

 

dla

których

nie ma

      przed

         i po

 

jest teraz



________________________



zaszczep

dziecku

 

bojaźń 

bożą

 

nie

preparat

 

Ryszard S.

______________________________

Poprzedni
Następny

______________________________

Perun:

Z premedytacją nie oglądam TV.

Telewizor u mnie siedzi w pudle już piąty rok. W ten wyjazdowy weekend miałem przykrą przyjemność zapoznać się z repertuarem różnych stacji korzystając z zastanego odbiornika TV. Po takiej przerwie dostrzega się znaczące różnice i niestety regres kultury.
To, co zobaczyłem i posłuchałem tak bardzo mnie przeraziło i tak bardzo mną wstrząsnęło, że obawiam się, że nie dam rady opisać tego odczucia. Przestraszyłem się zdając sobie sprawę z tego jaka masa rodaków jest karmiona szambem.
Do tej chwili mam wykrzywione usta z wielkim niesmakiem po obejrzeniu fragmentów programów informacyjnych, a także popularno-rozrywkowych. To jest kompletne dno szambowozu!!!
Dziennikarze – błaźni, aroganci, klakierzy i ignoranci, którzy kilkadziesiąt lat temu nie zdaliby matury.
Politycy „polemizujący” w TV – takie typy spotykaliśmy w XX wieku w zieleni miejskiej lub w PGR-ach.
Naukowcy – kilku karierowiczów żądnych kasy za udział w reklamach.
Ludzie kultury i sztuki – kompletny brak.
Gdzie się podziały programy, w których wykształceni, z nieprzeciętną inteligencją, kulturalni redaktorzy dawali wzór szlachetnej osobistej i społecznej postawy? Gdzie wywiało autorytety – ludzi nauki, kultury i sztuki?
W zamian mamy głupkowate seriale lub programy, w których zestaw nieokrzesanych prymitywnych i wulgarnych osób, siedząc na kanapie przed TV, żłopiąc piwo i pierdząc, mówi- „ocenia”, co jest fajne, a co niefajne, kształtuje opinię widzów. Ogląda ich podobno 70-90% społeczeństwa, które ma teraz potwierdzenie, że to jak żyją i jak się zachowują jest w porządku (jest OK i COOL!).
SKANDAL!!!  SKANDAL!!!   SKANDAL!!!
Misja kulturalna programów telewizyjnych rozmyła się gdzieś już dawno temu i nie wiadomo, czy powróci.
Jest zgoda społeczeństwa na to wszystko.
Najważniejsze w państwie osoby muszą znać ten stan rzeczy – aprobują to nie wyrażając jakiegokolwiek sprzeciwu.
Ludzie – zróbmy coś z tym, bo intelekt naszego narodu umiera na naszych oczach i na nasze życzenie!
Jesteśmy otumaniani repertuarem TV oraz coraz większą ilością dostępnego oficjalnie i legalnie alkoholu (dorosłe i mądre osoby korzystają z umiarem, ale ile takich jest? Albo ta młodzież popisująca się przed rówieśnikami?)
Jak kiedyś kolonizatorzy rozpijali rdzennych mieszkańców Ameryki, tak dziś poprzez alkohol i tragiczny poziom intelektualny programów morduje się bezkrwawo Polaków!
Alkohol sprzedawany na stacjach benzynowych!!!
To świadectwo NARODOWEGO KRETYNIZMU, UPODLENIA I PONIŻENIA, którego doczekaliśmy się w XXI wieku.
Do tego dochodzi skrajnie fatalna polityka wewnętrzna i zewnętrzna rządu, która doprowadziła do tego, że Polacy są skłóceni nawet ze swoimi najbliższymi, a żaden z sąsiadów już nas nie lubi.
Rzucą jeszcze więcej kiełbasy na grilla, puszek piwa i małpeczek w popularnych sklepach, pokażą w TV zawody pływackie w moczu i będzie można podzielić się Polską jak resztką kilkudniowej pleśniejącej pizzy!!!
Kulturalna Polsko gdzie jesteś?!
Mądry Polaku przed szkodą gdzie jesteś?!
P.S.
Pominąłem opis kilku programów.
To się w głowie nie mieści, to nie przechodzi przez usta, ani przez klawiaturę.
O mechanizmach manipulacji też nie wspominam. To zagrożenie jest/powinno być dla wszystkich oczywiste.
Niezmiennie polecam lekturę – Gustav le Bon, „Psychologia tłumu”

Piotr Barszczowski (fb)

BOŻENA KWIATKOWSKA przedstawia swoje obrazy i wiersze

O TYM I OWYM 229

Dekalog Polaka

„…Jam jest Polska, Ojczyzna twoja, ziemia Ojców, z ktorej wzrosłeś.

Wszystko, czymś jest,
po Bogu mnie zawdzięczasz.

 

1. Nie będziesz miał ukochania
 ziemskiego nade mnie.

2. Nie będziesz wzywał imienia Polski
 dla własnej chwały,
 kariery albo nagrody.

3. Pamiętaj, abyś Polsce oddał bez wahania
 majątek, szczęście osobiste i życie.

4. Czcij Polskę, Ojczyznę twoją,
 jak matkę rodzoną.

5. Z wrogami Polski walcz wytrwale
do ostatniego tchu, do ostatniej kropli
krwi w żyłach twoich.

6. Walcz z własnym wygodnictwem i tchórzostwem.
Pamiętaj, że tchórz nie może być Polakiem.

7. Bądź bez litości dla zdrajców
imienia polskiego.

8. Zawsze i wszędzie śmiało stwierdzaj,
że jesteś Polakiem.

9. Nie dopuść, by wątpiono w Polskę.

10. Nie pozwól, by ubliżano Polsce,
poniżając Jej wielkość i Jej zasługi,
Jej dorobek i Majestat.

 

Będziesz miłował Polskę
pierwszą po Bogu miłością.
Bedziesz Ją miłował więcej
niż siebie samego”.

Zofia Kossak-Szczucka

PITAVALE - 113

wg. Jerzego Reutera

Miłość w teatrze

To nie tylko sceniczne dramaty, pisane przez wielkich dramaturgów, to także zwykła proza życia, schowana gdzieś głęboko za tajemniczymi kulisami, w garderobach, pracowniach i emocjach, jakże ważnych dla każdego artysty. To raczej zrozumiałe, że życie na scenie musi przenosić się gdzieś głębiej i odciskać swoje piętno na dniu codziennym uczestników tego niecodziennego dell`arte. Pan elektryk z tarnowskiego teatru był młodym i bardzo przystojnym mężczyzną, a mało tego, był nad wyraz ambitny i rządny wejścia na scenę w jakiejś wyrazistej pozie, by zaimponować wszystkim. Jednak pozostałoby to w sferze nocnych marzeń, gdyby do naszego teatru nie została zatrudniona młoda, tuż po studiach, piękna aktorka. A byla tak powabna, że skupiała na sobie gorący wzrok wszystkich mężczyzn i zadrosne spojrzenia kobiet. Elektryk – tak go nazwiemy, by nie urągać jego pamięci – zakochał się od pierwszego wejrzenia, co było zawsze widoczne na oświetlanej przez niego scenie i rozpoczął powolne eksponowanie przed wybranką swoich wdzięków.

Pitaval 113

PO SĄSIEDZKU: ORDONKA NIE UMIERA

 

czyli

PREMIERA W TEATRZE BO TAK!

Hanka Ordonówna to ikona polskiej piosenki przedwojennej. Jak jej nie kochać? Nieśmiertelny urok wielkiej gwiazdy kabaretów teraz rozkwita na scenie TEATRU BO TAK! – zapowiada nasza specjalna wysłanniczka Katarzyna Cetera. Hanka, Haneczka, jakiej nie znacie – bohaterka wielkiego mezaliansu i kilku romansów po niełatwej drabinie kariery wspięła się na szczyt popularności. I choć od jej śmierci minęło ponad siedem dekad, wciąż wzbudza zachwyt jako pieśniarka, artystka – ale i jako człowiek.

 

Trudno się żyje państwowym teatrom w dobie pandemii. Redukowanie produkcji, izolacja, brak kontaktu z widownią – takie ograniczenia dają się we znaki jeszcze bardziej teatrom niepublicznym – koszty ich działalności nie maleją, a dochodu na lekarstwo – bilety to przecież zazwyczaj jedyny dochód takiej instytucji.

 

W repertuarze założonego przez Mariolę Łabno-Flaumenhaft, tarnowiankę, aktorkę Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie – a wcześniej, do początku lat 90, divę w tarnowskim teatrze im. Ludwika Solskiego – znajdowaliśmy dotychczas głównie wyborne komedie. UMRZEĆ ZE ŚMIECHU, ŚMIECH WZBRONIONY, czy brawurowo zagrany przez Marka Kępińskiego (także tarnowianina – a jak! wszystko w rodzinie!) monodram Tomasz Jachimka KOLEGA MELA GIBSONA – bawiły (i nadal bawią) rzeszowskich widzów i gości stolicy Podkarpacia. Tym razem jednak Teatr Bo Tak! zdecydował się – w tak trudnych dla niepublicznych teatrów czasach – na wyjątkową premierę i poświęcił ją wyjątkowej postaci.

 

W tym roku mija dokładnie 120 lat od daty urodzin Anny Marii Pietruszyńskiej, powszechnie znanej jako Hanka Ordonówna, albo Ordonka. Nie ma absolutnej pewności, czy  4 sierpnia 1902 to właściwa, prawdziwa data jej urodzenia, bo przedwojenne gwiazdy dość często odmładzały się o kilka lat i nie zawsze prostowały informacje. Jedno wiadomo z całą pewnością: urodziła się w bardzo skromnym domu warszawskiego kolejarza, a jako dziecko uczęszczała do szkoły baletowej przy Teatrze Wielkim w Warszawie, która nie tylko gwarantowała naukę tańca, ale przede wszystkim darmowe wyżywienie. Miała 16 lat, gdy zadebiutowała w teatrzyku rewiowym „Sfinks” w programie NIECH ŻYJE POKÓJ. Co ciekawe, wcale nie zapowiadała się na wielką gwiazdę przedwojennych scen. Początkowo otwierała tańcem kolejne programy teatru, zarówno solowo, jak i w duecie. W tym okresie przybrała też pseudonim artystyczny Anna Ordon. W „Sfinksie” debiutowała także jako piosenkarka utworem SZKODA SŁÓW, do którego słowa napisał dla niej Artur Tur, ówczesny kierownik literacki tej instytucji. Jej występ wokalny został jednak chłodno przyjęty przez krytyków i szybko zszedł z afisza.

 

Nie była klasyczną pięknością, wokalnie też daleko jej było do ideału – miała jednak ten magnetyzm, czar, charyzmę, którymi czarowała publiczność i do szaleństwa doprowadzała mężczyzn. Do perfekcji wypracowała też interpretację swojego repertuaru, któremu towarzyszyła bardzo oszczędna choreografia, mimo iż była zawodową tancerką.

 

Jej historia to jednak nie tylko scena lat 20. i 30., ale także tułaczka na obczyźnie, pomoc najbardziej potrzebującym – polskim powojennym sierotom -, i wreszcie długotrwała choroba zakończona przedwczesną śmiercią. Tak niezwykła postać zasługuje na niezwykłą oprawę, niezwykły spektakl i – oczywiście – doborową obsadę. Mariola Łabno-Flaumenhaft jako tytułowa diva wzruszająco śpiewa kilkanaście najsłynniejszych przebojów Ordonki, które wyszły spod zacnych piór Juliana Tuwima, Mariana Hemara czy Henryka Warsa. Partneruje jej – w roli hrabiego Tyszkiewicza – Robert Żurek. Kierownikiem muzycznym projektu jest pianista Maciej Łukaszewicz a za scenografię odpowiada Justyna Wiśniowska. Na spektakl Teatru Bo Tak! pt. ORDONKA – JEŚLI KOCHASZ MNIE… w lutym znajdziemy jeszcze kilka wolnych miejsc na na widowni, ale trzeba się spieszyć.

 

Fascynująca historia, wachlarz emocji, oryginalne aranżacje Macieja Łukaszewicza przedwojennych hitów z muzyką na żywo w sztuce Mileny Tejkowskiej. Zapraszamy na półtoragodzinny spektakl muzyczny, który przeniesie Państwa w urokliwy klimat dwudziestolecia międzywojennego i odsłoni nieznane oblicze wybitnej pieśniarki!– czytamy w materiałach promocyjnych teatru.

 

Ordonka od zawsze kojarzy się nam z klimatem przedwojennych kabaretów, seksapilem i fenomenalną interpretacją znakomitych piosenek, ale w spektaklu poznamy także jej dalsze, już pozasceniczne losy. Uwięzienie na Pawiaku, tułacze losy w ZSRR, w końcu opiekę nad polskim sierocińcem w Bejrucie, gdzie w 1950 roku zmarła.

 

W spektaklu wykorzystamy 15 popularnych utworów z repertuaru Ordonki. „Miłość ci wszystko wybaczy” też będzie, ale  nie w moimi wykonaniu – śmieje się Mariola Łabno-Flaumenhaft. – To będzie Hanka, Haneczka, jakiej nie znacie – bohaterka wielkiego mezaliansu i kilku romansów.

 

Można się zastanawiać nad legendą Ordonki, która skutecznie opiera się przemijaniu – mimo upływu lat wciąż wzbudza zachwyt jako pieśniarka, artystka i jako człowiek. Ta niezwykła postać wzrusza i porusza do dziś. W jej przypadku bogactwo inwencji było niewyczerpane, skala możliwości – nieograniczona. Każdy nowy koncert Ordonki elektryzował publiczność.

 

Przedstawienie poświęcone niezwykłej postaci musi elektryzować. Czy zelektryzuje także rzeszowską publiczność? Przekonamy się już wkrótce. Premiera spektaklu odbyła się 4 lutego br – obejrzeli go widzowie w Gminnym Ośrodku Kultury w Błażowej. Rzeszowska premiera odbędzie się w Wojewódzkim Domu Kultury w Rzeszowie – a więc po sąsiedzku – już w najbliższą sobotę, 12 lutego o godz. 17.00. Nie wiem, jak Państwo – ja się wybieram.

 

Katarzyna Cetera

Zdjęcia – organizatorzy, także GOK Błażejowa

Zobacz również:

TARNÓW I OKOLICE: PRÓBY

czyliSCHAEFFER PONOWNIE NA TARNOWSKIEJ SCENIE   Kiedy Mikołaj Grabowski sięga po Schaeffera możemy mieć pewność, że znów robi to z wyczuciem oraz doskonałym rozumieniem materii teatralnej – relacjonuje nasza krakowska recenzentka Katarzyna Cetera. Może dlatego

Czytaj więcej....

Smutny Dzień Teatru

W tym roku wyjątkowy dla ludzi związanych z tarnowską sceną. Bowiem tego dnia, 27 marca 2025,o godz. 15 odbędą się uroczystości pogrzebowe Ewy Czajkowskiej – Smożewskiej, tarnowskiej aktorki przez wiele lat występującej na deskach Solskiego

Czytaj więcej....

Przez Twe święte zmartwychwstanie,
z grzechów powstać daj nam, Panie

Każdemu z Was, każdemu kto w Waszym
sercu ma choć miejsca odrobinę

wszelakości dobrej a Bożej
w czas WIELKIEJ NOCY
Anno Domini 2025
życzy Teatr Nie Teraz
oraz Tarnowski Kurier Kulturalny

Poprzedni
Następny

 

  jak
  Babcia
  przy
  furtce
  stoi

 

  cierpiąc
  na
  zawroty
  historii

 

  Ryszard S.

MALOWANIE SŁOWEM

Ryszard Smagacz

Tryptyk Katyński część I

 

Część I

 

            1940 – 2010 Katyń

to

dla Polaków

ziemia

święta i przeklęta

wojenna

dwie daty

dwie listy

ale

od

teraz

pamięć jedna

 

wtedy

bezimienny guzik

z orzełkiem

teraz

obrączka

z imieniem

prezydenta

 

wtedy

strzały w tył głowy

i milczący las

wokół

teraz

salwy honorowe

Zygmunt i Wawel

i pokój

także my

jakby

nie ci

sami

oby

 

CZYTAJ DALEJ

 

Teatr Nie Teraz

Galeria Mistrzów:

Najnowsze spektakle:

MINIATURA TEATRALNA
PREMIERA
12 października 2024, Dwór Brzozówka w Tomicach k/ Warszawy

PREMIERA
5 października 2024, Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu
11 października 2024, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA
8 marca 2024, Muzeum Wsi Radomskiej
15 marca 2024, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA

8 lipca 2023, Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu

PREMIERA
18 marca 2023, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA

28 września 2022, Łomża

10 wrzesień 2022 – Suchowola koło Białegostoku
16 wrzesień 2022 – Strachocina koło Sanoka

8 wrzesień 2022 – Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu
14 wrzesień 2022 – Gliwice

Pierwsza premiera online – grudzień 2020

dworek M. Konopnickiej w Żarnowcu

Lipiec 2020

Ośrodek Praktyk Artystycznych – Dom Ludowy Maszkienice

Listopad 2019

Ośrodek Praktyk Artystycznych – Dom Ludowy Maszkienice

Spektakl teatralny w wykonaniu adeptów TNT

Arkadia – Sybir – Powrót do nieswojego domu

kwiecień 2019

listopad 2018 – Opole

październik 2017 – Tuchów – Kraków – Warszawa
październik 2016 – Tarnów Ratusz
marzec 2016 – Tuchów klasztor
luty 2016 – Warszawa – Galeria Porczyńskich
sierpień 2015 – Ołpiny
listopad 2014/2015 – Tuchów, Ołpiny /Wymarsz/
październik 2014 – Warszawa Żoliborz – Dom Pielgrzyma „Amicus”
lipiec 2013 – Synagoga – Dąbrowa Tarnowska
kwiecień 2012 – Warszawa – Więzienie na Rakowieckiej

maj 2011 – Warszawa – Muzeum Niepodleglości

grudzień 2010 – Hotel Tarnovia
maj – czerwiec 2003 Peregrynacja z kopią Veraikonu: Nowy Sącz, Stary Sącz, Just, Rożnów, Tropie, Jamna, Lipnica Murowana,  Nowy Wiśnicz, Szczepanów, Zabawa, Zawada, Tarnów 

_______________________

SPOTKANIA

_______________________

więcej na www.nieteraz.pl 
www.tarnowskikurierkulturalny.pl

YouTube