czyli
SCENA OTWARTA PO RAZ PIERWSZY
To już trzeci tarnowski festiwal w tym sezonie artystycznym – dywaguje nasza krakowska korespondentka Katarzyna Cetera. Za nami Festiwal Ludzi Stąd, czyli TARNOWIANIE, dopiero co zakończył się tarnowski Festiwal Komedii TALIA – przyszedł więc czas na SCENĘ OTWARTĄ. A to przecież dopiero początek października! Trzynastą już edycję Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca zainaugurowaliśmy w ubiegłą sobotę w Centrum Sztuki Mościce – i wierzcie mi, było się czym zachwycać.
Hasło przewodnie tegorocznej edycji to GŁOS TWOJEGO ŻYCIA. Organizatorzy zapowiadali: Język tanecznych narracji i impresji wyrazi te momenty ludzkiego życia, które znacząco odkrywają jego prawdę. Odwołujemy się do wybitnych dokonań teatru tańca określających nasze ludzkie uniwersum.
Przed pierwszym festiwalowym spektaklem uroczyście otwarto wystawę zatytułowaną SOURCE OF DANCE (dosłownie: źródło tańca),prezentującą taniec jako żywą, znaczącą i różnorodną formę ekspresji kulturowej. Muzyka i taniec zawsze były niezbędne w życiu duchowym i kulturalnym wielu społeczności. Unikalne formy tańca rytualnego i ceremonialnego przekazywane z pokolenia na pokolenie stanowią dziś istotną częścią życia mieszkańców wielu rejonów świata. Bogate tradycje muzyczne i taneczne tworzą silne więzi, które łączą społeczności mieszkańców ze wszystkimi żywymi istotami, z ziemią, światem duchów i z przeszłością – czytamy w materiałach festiwalowych. Wystawę można będzie oglądać do 20 października w foyer Centrum Sztuki Mościce a prezentuje ona fotografie i filmy stanowiące przykłady tańców ceremonialnych z wybranych zakątków świata, m.in. z Japonii, Ameryki Południowej, Afryki, Oceanii.
XIII Międzynarodowy Festiwal Teatrów Tańca otworzył w sobotę występ znanego z poprzednich edycji Teatru Avatar, który przedstawił nam barwny, niezwykle dynamiczny – ale i nieco przewrotny – spektakl zatytułowany NOWE SZATY KRÓLA. Przedstawienie prezentuje klasyczne teksty Andersena w pięknych, swingowych choreografiach. Widowisko skomponowane z kontrastujących sobie smaków wzmacniających doznania widza – od słodkiej miłości, przez gorzkie oblicze władzy oraz pikantne walki po słone łzy. Całość okraszona akrobatyką i popisami tanecznymi, czule objęta magiczną oprawą z udziałem fantastycznych stworów – zachęcali organizatorzy. Występ Teatru Avatar spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem licznie zgromadzonej, festiwalowej publiczności.
Trochę słabiej było z frekwencją – ale nie z poziomem artystycznym, o nie! – w niedzielny wieczór, gdy na scenie Centrum Sztuk Mościce wystąpiła hiszpańska Dantzaz z dwiema interesującymi choreografiami: HONDO i AIRE SAKONA. Pierwszy, mniej więcej półgodzinny spektakl w choreografii Paolo Mohovicha z muzyką Johanna Johannssona zatytułowany HONDO(co w języku baskijskim oznacza dno lub oceaniczną głębię), miał swoją premierę w Turynie w marcu 2024 roku natomiast jego ekskluzywna prapremiera odbyła się w czwartek 23 listopada 2023 roku w auli Niessen Kulturgunea. W tym przedstawieniu Mohovich zmierzył się z takimi pojęciami jak otchłań, tajemnica, ewolucja i ponadczasowość, zanurzając publiczność w enigmatyczny bezmiar morza. W spektaklu widzowie doznają uczucia tajemnicy i poczują różnorodne emocje – dzięki połączeniu wizji Mohovicha z umiejętnościami artystycznymi Dantzaza odbędą wyjątkową oraz niezapomnianą podróż w świat tańca współczesnego. – przeczytaliśmy w festiwalowej zapowiedzi.
Druga z choreografii, AIRE SAKONA (dosłownie „głębia powietrza” a może i „głęboki oddech”) to dzieło ambasadora festiwalu SCENA OTWARTA Jacka Przybyłowicza. Została zainspirowana wierszem LO PROFUNDO ES EL AIRE (po hiszpańsku GŁĘBIA JEST POWIETRZEM) Jorge Guilléna i cyklem rzeźb Eduardo Chillidy, słynnego hiszpańskiego rzeźbiarza abstrakcjonisty. Przedstawienie powstało w wyniku współpracy choreografa z kompozytorem Adamem Walickim, ale w proces twórczy zaangażowani były także: Daniela Cacho – twórczyni kostiumów oraz Ane Beloki – twórczyni bertso (improwizowanego wiersza w języku baskijskim), który znalazł się w części dźwiękowej spektaklu.
AIRE SAKONA miało swoją premierę zaledwie trzy miesiące temu – 5 lipca – w Leukonie. Choreografia podkreśla żywotne znaczenie powietrza jako symbolu istnienia i wolności, podstawowych elementów przedstawienia, koncentruje się na wzajemnych powiązaniach pomiędzy ruchem ciała, mikrospołecznością i zbiorową ekspresją artystyczną. To dzieło jest wynikiem głębokiego, wspólnego procesu twórczego, w którym każdy ruch, każdy gest i każda interakcja między tancerzami stara się uchwycić istotę człowieczeństwa.
Przed nami kolejny festiwalowy weekend, podczas którego każdy z nas z pewnością znajdzie interesującą propozycję. Już w piątek na deskach Centrum Sztuki Mościce wystąpi najsłynniejszy chyba polski zespół teatru tańca. Kielecki Teatr Tańca – bo o nim mowa zaprezentuje SYRENKĘ ARIEL. Przedstawienie będzie prezentowane dwukrotnie: o godzinie 12 dla grup zorganizowanych i 18 – dla „niezrzeszonej” publiczności: dzieci w każdym wieku wraz z rodzicami są jednak mile widziane!
A już w sobotę czeka nas WIOSENNA PODRÓŻ – choreografia Romana Komassy inspirowana PODRÓŻĄ ZIMOWĄ (WINTRERREISE) Franza Schuberta w wykonaniu zespołu tanecznego z Niemiec.
Myślę, że kilka biletów można jeszcze kupić w kasie CSM.
Katarzyna Cetera
Zdjęcia – organizatorzy (Przemysław Sroka)
