czyli SPEKTAKLE KONKURSOWE FESTIWALU ARCYDZIEŁ   18 października rozpoczęła się w Rzeszowie trzecia edycja Festiwalu Arcydzieł – najnowszej odsłony Rzeszowskich Spotkań Teatralnych – relacjonuje nasza krakowska korespondentka Katarzyna Cetera. To wielkie teatralne święto dziś się zakończy – przed nami jeszcze jedno czytanie performatywne, gala finałowa, rozdanie nagród i spektakl łotewskiego teatru zatytułowany GRECY – czyli ciekawie zapowiadająca się trzecia część trylogii w reżyserii Elmārsa Seņkova, w której nowy świat stworzony jest na podstawie greckich mitów – przez walkę, namiętności bogów i pragnienie ludzi, by Bogu się przeciwstawić. Poszukiwany jest nowy bohater, ale czy nie znajdzie się ktoś, kto będzie chciał

Kiedy dowiedziałem się – pisze Andrzej Król, ceniony aktor Teatru Nie Teraz i wytrawny erudyta, o teatralnej inicjatywie alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, aby wystawić „Zemstę” Aleksandra Fredry, pojawiła się we mnie wątpliwość, czy można wystawić ten dramat w obsadzie wyłącznie męskiej, bo z jakiś niewyjaśnionych dla mnie samego przyczyn uznałem, że nie wezmą w tej inscenizacji udziału kobiety. I czy to w ogóle możliwe, aby obecność samych mężczyzn na scenie mogła bawić publiczność? Ku mojemu zdziwieniu – po obejrzeniu spektaklu w niedzielę 20 października o godz. godz.19 – przyznałem, że nikogo mi na scenie nie brakowało. W dodatku

W górnolotnych rozmowach o kulturze często zapominamy, że słowo to ma konotacje bardziej „przyziemne”. Wywodzi się od łac. colere, cultus agri „uprawa roli”. Również etymologiczne pokrewne wyrazy: kult, kultywowanie, kształcenie, które stanowią programową domenę Teatru Nie Teraz mają „agrarny” źródłosłów. Trzymając się tej konwencji można by nazwać spektakle wystawiane przez TNT podziwu godnym fenomenem „orki na ugorze”. „Na ugorze”, bo trójpolówka: kultury duchowej, kultury narodowej i kultury ludowej zasypana jest dziś wszelakim elektro-medialnym śmieciem, odłamkami „kamieni milowych”, postkomunistycznymi karpami, i na dodatek panoszy się na tym polu stado pstrokatych postmodernistycznych wron, które kracząc wydziobują resztki ziaren zdrowego ludowego rozsądku.  

czyli SCENA OTWARTA PO RAZ DRUGI   Drugi weekend XIII Międzynarodowego Festiwalu Scena Otwarta – relacjonuje nasza krakowska korespondentka Katarzyna Cetera, który odbywa się w Centrum Sztuki Mościce, przyniósł dwa przedstawienia: w piątek zobaczyliśmy spektakularne, żywiołowe i spektakularne przedstawienie Kieleckiego Teatru Tańca, a w sobotni wieczór – subtelną choreografię Romana Komassy zatytułowaną WIOSENNA PODRÓŻ.   Autorską adaptację słynnej baśni Hansa Christiana Andersena, zatytułowaną SYRENKA ARIEL przedstawił znany w Tarnowie bardzo dobrze Kielecki Teatr Tańca. Tarnowska publiczność mogła obejrzeć ten familijny spektakl dwukrotnie: w samo południe w Centrum Sztuki Mościce gościły głównie grupy zorganizowane, a wieczorem już całe rodziny – ze

czyli FESTIWAL ARCYDZIEŁ RUSZA W RZESZOWIE   Już 18 października rozpoczną się – zapowiada nasza krakowska korespondentka Katarzyna Cetera – 62. Rzeszowskie Spotkania Teatralne: 03. Festiwal Arcydzieł. Na widzów czekają najlepsze spektakle z całego kraju zrealizowane na podstawie dzieł literatury polskiej i światowej.   Rzeszowskie Spotkania Teatralne organizowane są przez Teatr im. Wandy Siemaszkowej nieprzerwanie od 1961 roku. Ich długoletnia tradycja uczyniła je jesiennym świętem sztuki teatralnej i wyjątkową okazją do spotkania dla miłośników teatru oraz klasyki literatury, którzy w tym czasie zjeżdżają się do Rzeszowa z całej Polski.   W tym roku – po raz trzeci jako Festiwal Arcydzieł

czyli TEGOROCZNA EDYCJA TALII PRZESZŁA DO HISTORII   W niedzielę, 29 września, w Teatrze im. Ludwika Solskiego w Tarnowie odbyła się gala finałowa XXVIII edycji Ogólnopolskiego Festiwalu Komedii Talia – podsumowuje imprezę nasza krakowska korespondentka Katarzyna Cetera, podczas której ogłoszono laureata grand prix festiwalu, wręczono również nagrody indywidualne, a także Nagrodę Publiczności. Werdykt znamy, z dziennikarskiego obowiązku przypomnijmy, że festiwal rozpoczął się 20 września. W konkursie ocenianym przez profesjonalne jury wystartowało sześć spektakli – tylko i aż.   BOSKA Teatru Śląskiego im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach w reżyserii Tadeusza Łomnickiego – to chyba największy przegrany tego festiwalu. Spektakl nie został

czyli Koniec XXVIII Festiwalu Komedii Talia w Tarnowie.   [K] – W jakim sensie „koniec”? [C] – Zakończyły się przesłuchania konkursowe. [K] – Aaa, w takim sensie… No cóż. O festiwalu to trudno mówić już od wielu lat, bo żeby coś było fest-i-walem, to najpierw niech spełni warunek bycia fest, bycia krzepkim, mocnym. Inaczej z festiwalu robi się festyn, głośna impreza pod gołym niebem z fajerwerkami próżności. Tarnowska Talia z festiwalu komedii przeobraża się w jarmark, targowisko. Kto dziś pamięta czym jest chełpliwość (vana gloria) i olśniewanie zewnętrzną okazałością (inanis gloria), ten rozpozna pyszność i pyszałkowatość rozsiadające się na tronie