Z artystą Piotrem Barszczowskim rozmawia Ryszard Zaprzałka   Jeszcze tylko kilka dni… Dokładnie do 8 maja, oglądać a raczej obcować i kontemplować można, jedno z najwybitniejszych współczesnych dzieł sztuki eksponowane w przestrzeni foyer tarnowskiego teatru. Mowa o Ostatniej Wieczerzy XXI wieku, nad którym prace trwały 30 lat… Jego autorem jest europejskiej klasy tarnowski artysta Piotr Barszczowski – doktor sztuki, teolog i pedagog, twórca iście renesansowy. Niezwykle skromny i prostolinijny, o duchowości bliskiej mistykom i wyobraźni sięgającej poza układ słoneczny… O samym mistrzu i jego dziele pisaliśmy wielokrotnie, niejako towarzysząc mu w drodze. Teraz przedstawiamy ekskluzywny wywiad z tym oryginalnym artystą,

Życie jest krótkie, a sztuka wieczna. Piotr Barszczowski „Perun” to bez wątpienia najwybitniejszy z żyjących tarnowskich artystów. Zaprezentowane na ostatnim XIII Biennale Sztuki we Florencji cztery jego oryginalne neowitraże odniosły tam gigantyczny sukces. „Ostatnia Wieczerza XXI wieku”, a także „Panta Rhei – Alegoria Czasu”, „Kawiarenka” oraz „Sztorm” zostały wyróżnione złotym medalem im. Wawrzyńca Wspaniałego ” Lorenzo Il Magnifico Award ” w kategorii sztuk multimedialnych. Barszczowski zdobył także nagrodę publiczności. Premierowe odsłonięcie „Ostatniej wieczerzy XXI” miało miejsce w Opactwie Benedyktynów w Tyńcu, w Wielki Czwartek 1 kwietnia 2021 roku. W październiku tego samego roku zaprezentowano ją międzynarodowej publiczności podczas florenckiego Biennale.

To symboliczne przesłanie dwóch wystaw otwartych u progu Wielkiego Tygodnia. Najpierw w niedzielę 10 kwietnia w Multimedialnym Centrum Artystycznych przy ul. Wałowa 25 odbył się wernisaż ukraińskiej artystki Elli Zolotarenko pt. „Niech zapanuje pokój na Ukrainie”.   Dzień później, w poniedziałek 11 kwietnia w Galerii Piwnica pod Trójką zorganizowano wernisaż prac znakomitej tarnowskiej artystki Elżbiety Pazery. Obie ekspozycje łączy wysoki profesjonalizm prezentowanych dzieł oraz romantyczny ich charakter. Czystość formalna i kobiecy pierwiastek. Duchowość i stygmaty sztuki ludowej, wręcz cytaty z zalipiańskich malowideł, szczególnie widoczne w pracach lwowskiej plastyczki. Elli Zolotarenko jest nauczycielką z artystyczno-psychologicznym zacięciem. W swojej działalności para medycznej

Nowym, niezwykle klimatycznym, wyjątkowo udanie łączącym nowoczesność z tradycją, miejscu na kulturalnej mapie Tarnowa. Znakomicie położone w w centrum miasta centrum kultury, niedawno otwarte w klasztornym kompleksie XX Filipinów przy ul. Legionów, obok Galerii Bema20 znacząco wzbogaca kulturalną ofertę naszego galicyjskiego miasteczka. To właśnie w artystycznej kooperatywie obu tych, jakże różnych placówek odbyło się niedawno (grudzień 2021) otwarcie zrewitalizowanego flipińskiego oratorium.   Wernisaż oryginalnej wystawa miniatur Urszuli Gawron-Leśniary pt. „Historia w miniaturze”, nawiązujące do miniatur średniowiecznych, ale obrazujących także sceny zupełnie współczesne i codzienne, odbył się w Galerii Bema20, zaś jej finisaż miał miejsce właśnie w Oratorium Św. Filipa Neri.

czyli WYJĄTKOWY WERNISAŻ Było to rzeczywiście wyjątkowe otwarcie – relacjonuje tym razem z Tarnowa Katarzyna Cetera. Po pierwsze rozpoczęło wystawę fotografii w nietypowy sposób. Po drugie- była to chyba pierwsza okazja, aby po dłuższej przerwie w piwnicach Tarnowskiego Centrum Kultury znów rozbrzmiały dźwięki muzyki. Wernisaż połączony z happeningiem fotograficznym Beaty Motuk i koncertem Oskara Cenkiera odbył się w ubiegły piątek, 25 marca, o godz. 18:00.   Część spośród sfotografowanych przez Beatę Motuk koncertów odbyło się w Tarnowskim Centrum Kultury, a konkretniej w legendarnych Piwnicach TCK, które goszczą artystów od ponad trzydziestu lat. Ta niezwykła artystka fotografuje te koncerty od lat

Oglądać, a raczej podglądać, można było m.in. średniowieczne miniatury we współczesnym wykonaniu oryginalnej artystki graficzki Urszuli Gawron-Leśniary. Urodzonej w Tarnowie, absolwentki Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie, który ukończyła z wyróżnieniem w 2003 roku na Wydziale Artystycznym w specjalności: grafika warsztatowa. Aliści, to również utalentowana autorka bajek edukacyjnych dla dzieci, których akcja dzieje się w Tarnowie oraz we wsi Szalowa, gdzie pisarka spędzała wakacje. Ta wszechstronnie utalentowana artystka obecnie mieszka w Nowym Sączu gdzie pracuje w Zespole Szkół Katolickich. Tę niezwykłą historię w miniaturze kontemplować można było niejako równolegle w modnej tarnowskiej Galerii Bema20 – wernisaż 25 luty i nowej, zrewitalizowanej przestrzeni

Ekspozycja tak zatytułowana, jaką od 6 marca można oglądać w Muzeum Okręgowym, zawiera dzieła Tomasza Głowacza, artysty związanego z Tarnowem, absolwenta tarnowskiego liceum plastycznego, na co dzień zajmującego się konserwacją zabytków. Inspirowana prehistorycznie pierwotnymi malowidłami naskalnymi, przedstawia obrazy w nurcie ekspresjonizmu, i współczesnej sztuki art. informelu. Kierunkiem dążącym do swobodnej ekspresji artystycznej, wyrażanej poprzez barwne plamy czy linie, bez przestrzegania rygorów kompozycyjnych, które mogłyby ograniczyć wymowę dzieła. Prace malowane głównie techniką akwareli oraz farby olejnej, pokazywane były na wielu wystawach w Polsce i na Słowacji.   Wernisaż tej mocno poruszającej zmysły i emocje wystawy, odbył się w poniedziałek 7 marca

……a każde zranienie, mimo bólu, pozostawia po sobie pewną szlachetność. Takie dwie artystyczne niespodzianki przygotowano dla tarnowianek z okazji Dnia Kobiet. 8 marca odbyły się dwa interesujące wernisaże: pierwszy przygotowało Biuro Wystaw Artystycznych w Multimedialnym Centrum Artystycznym – „Country Woman”, drugi miał miejsce w foyer Tarnowskiego Teatru im. Solskiego gdzie Katarzyna Karbowiak i Anna Śliwińskiej pokazały swoje „Róże i Kolce. Inicjatorem wystawy w multimedialnym „divadlu” przy ul. Wałowej jest Peter Bauer – pochodzący z Niemiec przedsiębiorca, miłośnik podróży i sztuki, twórca marki Homeland Reflections. Natomiast ekspozycja w tarnowskim teatrze powstała w koprodukcji z Fundacją Bema20 gdzie obejrzeć można wyrafinowane i

Oraz prace Sergija Czajki z kolekcji Małopolskiej Fundacji Muzeum Sztuki Współczesnej, można oglądać w galerii dworcowej BWA mieszczącej się na Dworcu PKP w Tarnowie. Wernisaż tej intrygującej swoja zwyczajnością wystawy miał miejsce wczoraj, we czwartek 24 lutego o godz.18.00 gromadząc reprezentacyjne grono łowców wstydliwych tajemnic…   Wystawa jest poświęcona pamięci mojej babci – Czarnej Cyganki, mówi Grzegorz Frydryk, która urodziła się w Gumniskach i na początku drugiej wojny światowej została wywieziona z Tarnowa na przymusowe roboty do Niemiec. Prace, które składają się na cykl to grafiki, obiekty i instalacje graficzne. Najistotniejszym elementem wystawy jest walizka, z którą moja babcia wróciła

Robią furorę w całym świecie. Do tej pory tę niezwykłą wystawę jej autor, ukraiński artysta Ołeksandr Kłymenko, ale także nie mniej utalentowany poeta, prozaik, eseista, krytyk literacki i muzyk – pokazał już w 13 krajach, w tym w Polsce. Jak zaznacza sam ikonograf, niezależnie od miejsca urodzenia, statusu społecznego czy poziomu inteligencji, wszyscy ludzie rozumieją dramat wojny. Wygląda więc na to, że pomysł malowania ikon na skrzyniach z amunicją z ogarniętego konfliktem Donbasu osiągnął swój pierwotny cel – opowiedzieć o tym, co straszne, poprzez to, co piękne. Ukraiński artysta wpadł na pomysł pisania ikon na skrzyniach z amunicją po wizycie