czyli AUSCHWITZ TOUR W TARNOWSKIM TEATRZE   Zawsze w teatrze jest coś niepokojącego – dywaguje nasza krakowska recenzentka Katarzyna Cetera, a niepokój bywa szczególnie dotkliwy, kiedy dzieło teatralne dotyka tematów ważkich i obciążonych. Oczekujemy wówczas od sceny pomników, powagi, ciszy, a jednak Elżbieta Depta postanowiła sprawdzić, co się stanie, gdy to wszystko zamknie w formie wycieczki turystycznej. AUSCHWITZ TOUR staje się wówczas nie tylko opowieścią o pamięci, ale i o naszej wobec niej niezdolności. To nie jest spektakl historyczny, lecz współczesny – nie o przeszłości, lecz o nas samych tu i teraz, w epoce selfie na tle bramy z napisem

czyliNAGRODY ROZDANE   Jeszcze miesiąc temu w Pałacu Potockich przy krakowskim Rynku – relacjonuje nasza stała krakowska korespondentka Katarzyna Cetera, odbyła się gala Dźwigaczy Kultury – wyróżnień przyznawanych przez Krakowskie Biuro Festiwalowe tym partnerom, których zaangażowanie wprowadza nową jakość w działania kulturalne. Podczas uroczystości wręczono 45 nagród, w tym Złotego Dźwigacza dla Galerii Kazimierz.   Dźwigacz Kultury jest wyróżnieniem ustanowionym po to, by docenić te podmioty, które w szczególny sposób wspierają krakowską kulturę. W gronie dotychczas nagradzanych znaleźli się m.in. przedstawiciele świata biznesu, mediów, spółek komunalnych oraz instytucji publicznych. Wyróżnienie przyznaje Krakowskie Biuro Festiwalowe – organizator takich wydarzeń, jak Festiwal

czyli teatr wiary   W Jasełkach jest wiele dziecięcej radości, prawda? Niby nic dziwnego – chodzi przecież o narodzenie, Boże Narodzenie. W tradycyjnej formule teatru obrzędowego Jasełka charakteryzują się przerysowaniami, które pobudzają do śmiechu. Jakże inaczej wygląda to wszystko w widowisku pasyjnym. O ileż więcej tutaj treści, które nie dadzą się „zagospodarować” zwykłą emocją i zmuszają do zamyślenia. W czas Wielkiego Postu można co raz doświadczyć jak liturgiczne sacrum zmienia się w ludyczne profanum, aby zaraz wrócić z powrotem tam gdzie źródło. W świecie teatru miałem szczęście znać kogoś, kto nie tylko to rozumiał, ale umiał o tym opowiedzieć poprzez

czyli buty ze słomy i trumienka dziecka pod progiem.   Zlokalizowany przy ul. Mickiewicza 23 „Dom pod Wagą” to jeden z najbardziej charakterystycznych dawnych zakliczyńskich domów mieszkalnych. Pochodzi z 1767 roku i jest jedynym zachowanym przykładem tutejszego budownictwa małomiasteczkowego z końca XVIII wieku, które wyróżniały drewniane domy o ciekawej konstrukcji stosowanej wyłącznie przez cieśli w Zakliczynie. Nazwa budynku pochodzi od mieszkającej w nim w okresie okupacji działaczki ruchu oporu Magdaleny Międzyrzeckiej ps. „Waga”, która ukrywała partyzantów. Przez kilkanaście lat w budynku mieściło się muzeum grodzkie z ekspozycją etnograficzną i pamiątkami z czasów II wojny światowej, jednak w 2013 r. ze

Wczoraj, we środę 19 lutego, pisze na swoim profilu FB znany tarnowski dziejopis – Stanisław Siekierski, godny następca zmarłego 5. lat temu Antoniego Sypka, minęła 179 rocznica rabacji – rzezi galicyjskiej. Mogiła rabacyjna na Cmentarzu Starym w Tarnowie przykryta jest nagrobkiem z 1998 r. wg proj. Jana Mazura z Warszawy, chociaż niektórzy uważają go za pomnik, ufundowany przez miasto zgodnie z obietnicą złożoną w 150-lecie tych wydarzeń przez ówczesnego prezydenta Tarnowa Romana Ciepielę. Zastąpił wcześniejszy, chociaż został on wkomponowany w nowy obiekt. Właśnie co najwyżej nagrobek, chociaż umieszczony jest w wykazie tarnowskich pomników pod poz. 16 i tak opisany: „Data

65 lat temu, w lutym 1957 roku, w pięknym XVIII-wiecznym dworku w Żarnowcu niedaleko Krosna – darze narodowym ofiarowanym Marii Konopnickiej z okazji 25-lecia pracy twórczej i 60. rocznicy urodzin poetyki – powstało niezwykłe muzeum biograficzne, pielęgnujące pamięć o tej wybitnej poetce i patriotce oraz kulturze literackiej przełomu XIX i XX wieku. To także ważne miejsce dla artystycznej tożsamości Teatru Nie Teraz, który od pięciu lat blisko współpracuje z tą niezwykłą placówką muzealną, realizując tam kolejne swoje premiery inspirowane twórczością autorki „Roty”. Nie byłoby to możliwe bez ogromnego zaangażowania i otwartości na sztukę teatru dyrektora tego Muzeum Pawła Bukowskiego –

czyli GOŚĆ ŁUKASZA MACIEJEWSKIEGO   W ubiegły piątek mieli tarnowianie okazję do wyjątkowego spotkania. W Centrum Sztuki Mościce – relacjonuje nasza krakowska korespondentka Katarzyna Cetera, odbyła się projekcja filmu KLEKS I WYNALAZEK FILIPA GOLARZA a sam obraz (niezbyt udany) okazał się jedynie pretekstem do rozmowy Łukasza Maciejewskiego z jego gościem – znakomitym aktorem Januszem Chabiorem. Gospodarz pisał o tym spotkaniu: To była długa opowieść o życiu w kinie.   „Goście Łukasza Maciejewskiego” to jeden z najdłużej prowadzonych przez Łukasza Maciejewskiego cykli spotkań filmowych. Mam poczucie, że odwiedzili mnie tam prawie wszyscy, ale Januszka jeszcze nie było. – pisał pochodzący z