To już jutro, w sobotę 18 marca, będzie miała miejsce najnowsza premiera znanego w całym kraju Teatru Nie Teraz – spektakl „Intensywność szkła poza percepcją” monodram Anny Warchał w reżyserii Tomasza Antoniego Żaka, także autora scenariusza i scenografii. Trupa którą stworzył 43 lat temu ten wybitny reżyser, ceniony pisarz i publicysta, stały współpracownik jednego z najlepszych portali Pch24.pl od początku jest konsekwentnie polski i konsekwentnie niepodległy. Ciągle w drodze, zawsze w kontrze do narzucanej nam bezbożnej europejskości, neo-marksistowskiej kultury i lewackiej poprawności. Strażnik Pamięci, do bólu konserwatywny i prawicowy, przywiązany do tradycji i poprzez sztukę chcący zwykłych zjadaczy chleba w anioły przemieniać… Szczególnie poprzez projekty edukacyjne, warsztaty z młodzieżą szkolną i wspólne realizacje teatralne.
Premierowy pokaz odbędzie się w Zakliczyńskim Centrum Kultury mającym swoja siedzibę w Ratuszu, otwierając nowy rozdział współpracy TNT z Zakliczynem. Na scenie zobaczymy również „etatowego” barda tego teatru – Tomasza Lewandowskiego, wykonującego na gitarze elektrycznej własne kompozycje muzyczne, zaś za technikę tradycyjnie odpowiada Ryszard Zaprzałka. Obecna realizacja „Intensywności szkła poza percepcją” to powrót do pierwszej wersji tego spektaklu, którego premiera miała miejsce w grudniu 2010 roku w Hotelu „Tarnovia” w Tarnowie.
Od zawsze chciałam być artystką,
cokolwiek by to znaczyło…
Wszystko co ma znaczenie to uczucia. Tym właśnie dla mnie jest muzyka…
Wielu artystów oddziela sztukę od życia. U mnie się one pokrywają…
Na scenie kocham się z tysiącami ludzi,
a potem samotnie idę do domu…
(Janis Joplin)
Stary-nowy spektakl to zupełnie nowa odsłona tego niezwykłego monodramem. Stary, bo już był pokazywany, choć w nader skromnej ekspozycji, gdy chodzi o dotarcie do publiczności. A nowy, bo pierwsza premiera miała miejsce trzynaście lat temu, a ponadto obecna inscenizacja jest realizowana z inną aktorką. W pierwszej wersji na scenie występowała Ewa Tomasik. Zmiana aktora w monodramie zmienia więcej niż dużo. Wróciliśmy do tego scenariusza – mówi twórca TNT i jego reżyser Tomasz Antoni Żak, ze świadomością, że opowieść o tragicznym losie współczesnej kobiety-artystki jest dzisiaj jeszcze bardziej aktualna niż dekadę temu i chyba jeszcze bardziej potrzebna.
„Intensywność szkła poza percepcją” to opowieść o kobiecie, która przegapiła w życiu to, co najważniejsze: miłość, rodzinę, spokój ducha. Widzimy okaleczony psychicznie singiel, który już nie potrafi kochać: być matką, córką, żoną, a nawet kochanką. W konsekwencji nienawidzi wszystkich, bo postrzega ich jako wrogów. Takie niewiasty, która wypierają swą tożsamość, spotkamy dzisiaj nie tylko w korporacyjnych salonach czy na „marszu szmat”, ale również na różnych scenach i estradach.
Bohaterka spektaklu jest rockową wokalistką, która po kolejnej próbie samobójstwa trafia do zakładu psychiatrycznego. Ucieka stamtąd, by dać ostatni koncert, który równocześnie okazuje się być rozrachunkiem z całym życiem. Na skraju szaleństwa wykonuje swój popis – jedyne, co tak naprawdę potrafi.
Scenariusz posiłkuje się fragmentami twórczości Sylwii Plath oraz „okruchami” koncertów Janis Joplin. Zdecydowanie świadomie w stylizacji przedstawienia nawiązujemy do epoki „dzieci kwiatów”, która na swych sztandarach nosiła „pokój” i „miłość”, jednocześnie zaprzeczając temuż w realnym życiu. Dzisiaj jest zdecydowanie mniej kolorowo niż w czasach hipisowskich (sześć kolorów LGBT+ to naprawdę niewiele), ale za to po stronie przegranych życiorysów i pokrzywionej rzeczywistości uformowały się już całe legiony.
Kolejne pokazy spektaklu będą miały miejsce w Rzeszowie, w oryginalnym anturażu restauracji – kawiarni „Radość” na rzeszowskim Rynku, najprawdopodobniej w ostatni weekend marca.
W pierwotnej „Intensywności szkła poza percepcją”, była opowieścią o kobiecie- dla której pierwowzorem jest właśnie autorka „Szklanego klosza”, która całe dziesięciolecia temu swym życiem definiowała to, co jest problem współczesnej tzw. wyzwolonej kobiety. To opowieść o osobie, która w całym zamęcie ambicji – własnych i tych, które są wdrukowywane nam przez media, traci tak naprawdę to, do czego została stworzona.
Obsadę tamtego spektaklu spektaklu stanowili: Aktorzy – Ewa Tomasik oraz Tomasz Lewandowski jako Muzyk (gitara akustyczna) ponadto Magdalena Zbylut jako Kamerzysta. Muzyka i dźwięki Tomasz Lewandowski. Technika: Ryszard Zaprzałka.
Poniżej fragmenty recenzji tamtej „Intensywności…”:
(…) Już od dość dawna, możliwość zobaczenia dobrego tarnowskiego przedstawienia teatralnego, zdawała się mi być wątpliwa. Tymczasem „Intensywność szkła poza percepcją”, offowego Teatru Nie Teraz, okazuje się być dziełem, na które nie tylko warto zapraszać, ale wręcz jest obowiązkiem być na tym spektaklu. Obowiązkiem dla każdego, kto szuka w teatrze intelektualnej inspiracji, estetycznych doznań i dobrego aktorstwa. (…)
Sam spektakl oparty jest na różnych tekstach amerykańskiej, tragicznie zmarłej (popełniła samobójstwo) amerykańskiej pisarki Sylvii Plath, która współcześnie stała się swoistą „ikoną” wojującego feminizmu. Tomasz A. Żak, twórca spektaklu i jego reżyser wyraźnie nie ulega fascynacji „dekonstrukcją” moralności i kobiecości jednocześnie, co np. wyraźnie widać w znanym teatralnym tryptyku Krystiana Lupy, a szczególnie w spektaklu „Persona – Marylin”. (…)
Porównanie tarnowskiej premiery ze spektaklem Lupy nie jest przypadkowe. Przy powyżej wspomnianych podstawowych różnicach, są to bardzo do siebie podobne przedstawienia: w obu przypadkach mamy do czynienia ze swoistym monodramatem, skupieniem się na głównych bohaterkach (w Tarnowie jesteśmy jednak bliżej klasycznego monodramu); obaj reżyserzy operują środkami teatru postmodernistycznego; w obu spektaklach wykorzystuje się środki multimedialne (kamera towarzysząca scenicznej akcji).
A jeżeli kogoś zaskakuje porównanie „wielkiego” Lupy z „prowincjonalnym” Żakiem, to warto pamiętać, że każda sztuka, a więc i teatr jest albo dobry albo zły; reszta to propaganda. A w Tarnowie możemy zobaczyć po porostu bardzo dobry spektakl z ekscytująca rolą Ewy Tomasik, która jest na scenie więcej niż przekonująca, a do tego wspaniale śpiewa. Możemy posłuchać pięknych songów z muzyką Tomasza Lewandowskiego, który na żywo towarzyszy głównej bohaterce, tworząc interesującą postać muzyka, świadka wydarzeń. Po prostu, mamy w Tarnowie teatr, na który warto chodzić, aby sprawić sobie przyjemność z uczestnictwa w niebanalnym i inspirującym wydarzeniu artystycznym.
RT, Feminizm pod mikroskopem,
Galicyjski Tygodnik Informacyjny TEMI, Nr 7 (1593),
16 lutego 2011
Anna Warchał – aktorka i filmowa.
Absolwentka Wydziału Aktorskiego PWST w Krakowie (specjalność wokalno-estradowa) – dyplom w roku 2004. Współpraca z Krakowską Operą Kameralną, Teatrem Bagatela im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego w Krakowie, Teatrem Ludowym w Krakowie. Kreacje aktorskie w serialach i filmach: „Pierwsza miłość”, „Julia”, „Zakochani po uszy”, „Nowa (nie)normalność”.
Realizacje teatralne:
spektakl „Koniec świata. Dramat, który nie ma końca” – rok 2017;
spektakl „Ballada o Wołyniu” – rok 2018;
spektakl „Wyklęci” – rok 2018;
spektakl „Wiatr Wolności” – rok 2018;
spektakl „Powrót Norwida” – rok 2019;
spektakl „Dzień gniewu” – rok 2020;
spektakl „O krasnoludkach i o sierotce Marysi” – rok 2020.
Warsztaty:
Miejsce Piastowe – rok 2019;
DCK Dębno – rok 2019/20.
Opawica – rok 2020.
Ewa Tomasik – aktorka, wokalistka
Realizacje teatralne:
„Czytanie nocą” – rok 2009;
spektakl „Kreon” – rok 2009;
spektakl „Intensywność szkła poza percepcją” – rok 2010;
„Czytanie nocą” – rok 2010;
spektakl „Ballada o Wołyniu” – rok 2011;
spektakl „Wyklęci” – rok 2012;
spektakl „Kreon 2010″ – rok 2014;
widowisko pasyjne „Drzewo Krzyża” – rok 2016;
spektakl „Koniec Świata. Dramat, który nie ma końca” – rok 2017.
Warsztaty:
projekt „Drzewo”, Zakład Karny w Tarnowie – rok 2009;
Teatr dla Tradycji – Polichty – rok 2009;
projekt „Sztuka konfliktu” – międzynarodowe warsztaty teatralne realizowane w Krakowie i Tarnowie we współpracy z Salezjańskim Wolontariatem Misyjnym „Młodzi Światu” – rok 2009/2010;
Świnoujście „Fama” – rok 2010;
Ryglice – rok 2012;
Wiatr Wolności – rok 2014;
Wiatr Wolności. Wymarsz – rok 2015.
Tomasz Lewandowski – aktor pieśniarz
Wychowanek Teatru Nie Teraz
Realizacje teatralne:
spektakl „Zdrada” – rok 1984;
spektakl uliczny „Banania” – rok 1986;
spektakl „Ballady i songi” – rok 1986;
spektakl uliczny „Próba wyobraźni” – rok 1987;
spektakl „Europa po deszczu” – rok 1989;
„Próba Wyobraźni – „Pożegnanie” – rok 1989;
„Próba Wyobraźni – „Dom” – rok 1990;
„Próba Wyobraźni – „Ulica” – rok 1990;
spektakl „Odlot” – rok 1991;
„Czytanie nocą” – rok 2007;
„Czytanie nocą” – rok 2008;
widowisko Eugeniusz Molski na zamku w Nowym Wiśniczu – maj 2008;
„Czytanie nocą” – rok 2009;
spektakl „Kreon” – rok 2009;
spektakl „Intensywność szkła poza percepcją” – rok 2010;
„Czytanie nocą” – rok 2010;
spektakl „Ballada o Wołyniu” – rok 2011;
Koncert Bardów na I Festiwalu Niepodległości w Tarnowie – rok 2012.
Na podstawie materiałów TNT – Ryszard Zaprzałka
Zdjęcia współczesne autorstwa Stanisława Kusiaka
