Niezależny autorski portal internetowy poświęcony kulturze i sztuce miasta i regionu, na bieżąco monitorujący to, co w kulturalnej trawie piszczy.​

Niezależny autorski portal internetowy poświęcony kulturze i sztuce miasta i regionu, na bieżąco monitorujący to, co w kulturalnej trawie piszczy.

Ośrodek Praktyk Artystycznych w Rudzie Kameralnej
Nowa siedziba Teatru Nie Teraz

PARTNER MEDIALNY

ZAPOWIEDZI | PATRONAT MEDIALNY

Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie
prezentuje
7 odcinkowy miniserial „OPOWIEŚCI TEATRALNE”


W tym unikalnym projekcie udział bierze red. naczelny n/portalu.

______________________________

MALOWANE SŁOWEM

Malowane przez: Tomasza Habiniaka

Wiersze autorstwa: Ryszarda Smagacza

REDAKTOR NACZELNY

* * *

 

już

wieczór

 

kończę

kolejny

wiersz

 

chociaż

wciąż

 

stoję

w

progu

 

Ryszard S.

______________________________

* * *

 

nie

recytuję

już

 

swoich

wierszy

 

pod

pomnikiem

Mickiewicza

 

teraz

słuchają

mnie

 

jeno

brzozy

i

ikony

 

z nich

czerpię

siłę

 

na

dalszy

bochen

czasu

 

Ryszard S.

______________________________

Panie

 

nie

dopuść

by

moje

słowa

przerastały

twoją

prawdę

 

Ryszard S.

______________________________

Wahadło

 

wiersz

to taniec

            z

chaosem

w

którym

panuje

porządek

—————————–

wiersze

pisuję

sam

      nie

wiem

jak

i

dopiero

gdy

powstaną

widzę

com

uczynił

———————————

poeta

zawsze

stoi

w

punkcie

wyjścia

co

wcale

          nie

wyklucza

między

planetarnych

rajz

 

Ryszard S.

______________________________

globalna

pandemia

 

ubrała

           nas

w kagańce

na twarzy

i

ostęplowała

nam

         dusze

a

chorzy z

urojenia

lekarze

zamiast

leczyć

wypisują

akty

      zgonu

 

Polska

jeszcze

się broni

 

niczym

Reduta

Ordona

 

przed

           tą

bolszewicką

zarazą

i

nie zginie

póki

          my

żyjemy

 

Ryszard S.

______________________________

* * *

 

jestem

starym 

człowiekiem

 

który woli

 

czytać

i

myśleć

 

pisać

i

milczeć

 

inaczej

 

niż

       nasze 

covidowe

dzieci

 

dla

których

nie ma

      przed

         i po

 

jest teraz



________________________



zaszczep

dziecku

 

bojaźń 

bożą

 

nie

preparat

 

Ryszard S.

______________________________

Poprzedni
Następny

______________________________

Perun:

Z premedytacją nie oglądam TV.

Telewizor u mnie siedzi w pudle już piąty rok. W ten wyjazdowy weekend miałem przykrą przyjemność zapoznać się z repertuarem różnych stacji korzystając z zastanego odbiornika TV. Po takiej przerwie dostrzega się znaczące różnice i niestety regres kultury.
To, co zobaczyłem i posłuchałem tak bardzo mnie przeraziło i tak bardzo mną wstrząsnęło, że obawiam się, że nie dam rady opisać tego odczucia. Przestraszyłem się zdając sobie sprawę z tego jaka masa rodaków jest karmiona szambem.
Do tej chwili mam wykrzywione usta z wielkim niesmakiem po obejrzeniu fragmentów programów informacyjnych, a także popularno-rozrywkowych. To jest kompletne dno szambowozu!!!
Dziennikarze – błaźni, aroganci, klakierzy i ignoranci, którzy kilkadziesiąt lat temu nie zdaliby matury.
Politycy „polemizujący” w TV – takie typy spotykaliśmy w XX wieku w zieleni miejskiej lub w PGR-ach.
Naukowcy – kilku karierowiczów żądnych kasy za udział w reklamach.
Ludzie kultury i sztuki – kompletny brak.
Gdzie się podziały programy, w których wykształceni, z nieprzeciętną inteligencją, kulturalni redaktorzy dawali wzór szlachetnej osobistej i społecznej postawy? Gdzie wywiało autorytety – ludzi nauki, kultury i sztuki?
W zamian mamy głupkowate seriale lub programy, w których zestaw nieokrzesanych prymitywnych i wulgarnych osób, siedząc na kanapie przed TV, żłopiąc piwo i pierdząc, mówi- „ocenia”, co jest fajne, a co niefajne, kształtuje opinię widzów. Ogląda ich podobno 70-90% społeczeństwa, które ma teraz potwierdzenie, że to jak żyją i jak się zachowują jest w porządku (jest OK i COOL!).
SKANDAL!!!  SKANDAL!!!   SKANDAL!!!
Misja kulturalna programów telewizyjnych rozmyła się gdzieś już dawno temu i nie wiadomo, czy powróci.
Jest zgoda społeczeństwa na to wszystko.
Najważniejsze w państwie osoby muszą znać ten stan rzeczy – aprobują to nie wyrażając jakiegokolwiek sprzeciwu.
Ludzie – zróbmy coś z tym, bo intelekt naszego narodu umiera na naszych oczach i na nasze życzenie!
Jesteśmy otumaniani repertuarem TV oraz coraz większą ilością dostępnego oficjalnie i legalnie alkoholu (dorosłe i mądre osoby korzystają z umiarem, ale ile takich jest? Albo ta młodzież popisująca się przed rówieśnikami?)
Jak kiedyś kolonizatorzy rozpijali rdzennych mieszkańców Ameryki, tak dziś poprzez alkohol i tragiczny poziom intelektualny programów morduje się bezkrwawo Polaków!
Alkohol sprzedawany na stacjach benzynowych!!!
To świadectwo NARODOWEGO KRETYNIZMU, UPODLENIA I PONIŻENIA, którego doczekaliśmy się w XXI wieku.
Do tego dochodzi skrajnie fatalna polityka wewnętrzna i zewnętrzna rządu, która doprowadziła do tego, że Polacy są skłóceni nawet ze swoimi najbliższymi, a żaden z sąsiadów już nas nie lubi.
Rzucą jeszcze więcej kiełbasy na grilla, puszek piwa i małpeczek w popularnych sklepach, pokażą w TV zawody pływackie w moczu i będzie można podzielić się Polską jak resztką kilkudniowej pleśniejącej pizzy!!!
Kulturalna Polsko gdzie jesteś?!
Mądry Polaku przed szkodą gdzie jesteś?!
P.S.
Pominąłem opis kilku programów.
To się w głowie nie mieści, to nie przechodzi przez usta, ani przez klawiaturę.
O mechanizmach manipulacji też nie wspominam. To zagrożenie jest/powinno być dla wszystkich oczywiste.
Niezmiennie polecam lekturę – Gustav le Bon, „Psychologia tłumu”

Piotr Barszczowski (fb)

BOŻENA KWIATKOWSKA przedstawia swoje obrazy i wiersze

O TYM I OWYM 229

Dekalog Polaka

„…Jam jest Polska, Ojczyzna twoja, ziemia Ojców, z ktorej wzrosłeś.

Wszystko, czymś jest,
po Bogu mnie zawdzięczasz.

 

1. Nie będziesz miał ukochania
 ziemskiego nade mnie.

2. Nie będziesz wzywał imienia Polski
 dla własnej chwały,
 kariery albo nagrody.

3. Pamiętaj, abyś Polsce oddał bez wahania
 majątek, szczęście osobiste i życie.

4. Czcij Polskę, Ojczyznę twoją,
 jak matkę rodzoną.

5. Z wrogami Polski walcz wytrwale
do ostatniego tchu, do ostatniej kropli
krwi w żyłach twoich.

6. Walcz z własnym wygodnictwem i tchórzostwem.
Pamiętaj, że tchórz nie może być Polakiem.

7. Bądź bez litości dla zdrajców
imienia polskiego.

8. Zawsze i wszędzie śmiało stwierdzaj,
że jesteś Polakiem.

9. Nie dopuść, by wątpiono w Polskę.

10. Nie pozwól, by ubliżano Polsce,
poniżając Jej wielkość i Jej zasługi,
Jej dorobek i Majestat.

 

Będziesz miłował Polskę
pierwszą po Bogu miłością.
Bedziesz Ją miłował więcej
niż siebie samego”.

Zofia Kossak-Szczucka

PITAVALE - 113

wg. Jerzego Reutera

Miłość w teatrze

To nie tylko sceniczne dramaty, pisane przez wielkich dramaturgów, to także zwykła proza życia, schowana gdzieś głęboko za tajemniczymi kulisami, w garderobach, pracowniach i emocjach, jakże ważnych dla każdego artysty. To raczej zrozumiałe, że życie na scenie musi przenosić się gdzieś głębiej i odciskać swoje piętno na dniu codziennym uczestników tego niecodziennego dell`arte. Pan elektryk z tarnowskiego teatru był młodym i bardzo przystojnym mężczyzną, a mało tego, był nad wyraz ambitny i rządny wejścia na scenę w jakiejś wyrazistej pozie, by zaimponować wszystkim. Jednak pozostałoby to w sferze nocnych marzeń, gdyby do naszego teatru nie została zatrudniona młoda, tuż po studiach, piękna aktorka. A byla tak powabna, że skupiała na sobie gorący wzrok wszystkich mężczyzn i zadrosne spojrzenia kobiet. Elektryk – tak go nazwiemy, by nie urągać jego pamięci – zakochał się od pierwszego wejrzenia, co było zawsze widoczne na oświetlanej przez niego scenie i rozpoczął powolne eksponowanie przed wybranką swoich wdzięków.

Pitaval 113

„Wernisaże Dzień Po Dniu”

 

Taka nazwę nosi trzecia już edycja zborowej prezentacji otwARTej Pracowni Fotograficznej działającej przy Tarnowskim Centrum Kultury.

 

Od poniedziałku, 23 stycznia, do soboty, 28 stycznia w Galerii TCK odbywają się wieczorne (zawsze o godz.18.30) wernisaże aż dwunastu fotograficznych wystaw indywidualnych. W ciągu tych wyjątkowych sześciu pokazów zapoznawać się można z semestralnym dorobkiem dwunastu uczestników tej pracowni oraz osób z nią zaprzyjaźnionych… To znaczące artystyczne zwieńczenie będące także podsumowaniem post cowidowego okresu działalności tej grupy pasjonatów fotografii.

Szkoda tylko, że brak codziennych po wernisażowych serwisów fotograficznych w lokalnych mediach, także na stronach TTF (FB).

Pomysłodawcą i koordynatorem wystaw jest Tomasz Sobczak – prezes Tarnowskiego Towarzystwa Fotograficznego, nauczyciel, artysta, fotograf i koordynator otwARTej Pracowni Fotograficznej TCK. Całe to wydarzenie to znakomita promocja środowiska, miasta i regionu, o czym najlepiej świadczą tłumy bywalców poszczególnych wernisaży. Tym bardziej, że kolejny semestr otwARTej Pracowni Fotograficznej zaczyna się już w marcu i właśnie trwają zapisy.

 

Poniżej szczegółowy afisz wernisażowych działań.

 

Poniedziałek, 23 stycznia

Marek Cieszkowski „Street i nie street”/ Dariusz Niedzielski „Stardust”

 

Wtorek, 24 stycznia

Witold Stachnik „Szczegół, nie ogół”/ Agnieszka Moskal „Smacznego!”

 

Witold Stachnik – Mielczanin, rocznik 1966. Matematyk (absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego), wydawca (współwłaściciel Wydawnictwa Szkolnego OMEGA). Wydał między innymi „Kocham Tarnów” (2008) i „Fiakrem po Tarnowie” (2014). Autor wielu szkolnych podręczników pomocniczych dotyczących matury z matematyki. Prezes Tarnowskiego Związku Brydża Sportowego (2006-2011) oraz prezes Małopolskiego Związku Brydża Sportowego (2011-2015).

 

Ilość zainteresowań ogromna, tylko czasu za mało. Brydżysta, kolekcjoner, kibic sportowy, pasjonat książek, wielbiciel dobrej muzyki. Kocha kino i jest zapalonym fotografem-amatorem. Przygodę z fotografowaniem rozpoczął w 1995 roku, gdy kupił pierwszą lustrzankę. Przygodzie tej oddaje się z wielkim zapałem i przyjemnością. Wyznawca zasady Leszka Kołakowskiego – Po pierwsze przyjaciele…

Wystawy: indywidualna „Okiem okien” 2007 (Tarnów, Mielec), zbiorowa „Kocham Tarnów” 2008 (Tarnów).

 

Agnieszka Moskal – Urodzona w 1990 roku w Tarnowie, mieszkanka Zbylitowskiej Góry. Ukończyła studia na kierunku „Geodezja i kartografia” Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Pracuje jako Geodeta w Wydziale Geodezji Starostwa Powiatowego w Tarnowie. Niestandardowa i zwariowana nieco urzędniczka, której wszędzie pełno. Przepada za ludźmi, lubi prowadzić długie (podobno) rozmowy. Powiadają, że potrafi słuchać, choć „zagadać na śmierć” też jej się zdarza. Wielbicielka dobrej muzyki, wiecznie coś nuci. Kocha deszcz i noc. Często buja w obłokach.

Lubi odkrywać nowe miejsca, szczególnie te, które pozwalają poznawać ludzi i obcować z nimi. Co do fotografii to właśnie takie jej „nowe miejsce” – miejsce, w którym jej się podoba i chce w nim zostać na dłużej – bo dostrzega tam wiele obszarów, które łapią ją za rękę i mówią „choć!”. Jej przygoda z fotografią zaczęła się na początku 2022 roku na jednym z wernisaży organizowanym przez Tarnowskie Centrum Kultury. Tam poczuła magię i postanowiła spróbować zaprzyjaźnić się z tą dziedziną sztuki, a przy tym dać sobie szansę na odkrywanie i doświadczanie wszystkiego tego, co fotografia ma do zaoferowania – tym razem jako „twórca”. Swoją przyjaźń z fotografią stara się pielęgnować – ma nadzieję, że poprzez udział w projektach realizowanych przez TTF będzie zgłębiać swoją wiedzę, szlifować umiejętności fotograficzne i pobudzać kreatywność.

Od 2022 roku jest członkiem Tarnowskiego Towarzystwa Fotograficznego, a także uczestniczką zajęć fotograficznych pracowni „OtwARTej” powołanej do życia w Tarnowskim Centrum Kultury oraz warsztatów Akademii FIAP. Brała udział w wystawie zbiorowej „Roztocze 2022” (Krynice).

Fotografia jest dla niej sposobem na oderwanie się od sztampy dnia codziennego, niemyślenie… wejściem w inny wymiar: raz piękny i zachwycający, innym razem zapomniany i sentymentalny, a czasem irracjonalny czy niepojęty. W fotografii z wielkim zaciekawieniem poszukuje swojej drogi, stara się eksperymentować, szukać nieoczywistych kadrów i ujęć, które przynoszą satysfakcję i radość. Najbardziej interesuje i inspiruje ją człowiek i uchwycenie jego emocji.

 

Środa, 25 stycznia

Elżbieta Litwora „Dolce Vita”/ Marta Sysło-Miś „Bliżej baśni”

 

Ela Litwora – Urodziłam się w Tarnowie w roku 1980. Szkołę podstawową i średnią ukończyłam w rodzinnym mieście. Jestem absolwentką prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. Od kilkunastu lat związana jestem z branżą chemiczną, w firmie w której pracuję zajmuję stanowisko dyrektora handlowego. Fotografia towarzyszyła mi od dzieciństwa.

 

Tato, fotograf z zamiłowania próbował nauczyć mnie czegoś w tej dziedzinie. Należał to Tarnowskiego Towarzystwa Fotograficznego a ja będę miała teraz okazję to kontynuować. Szukam swojego miejsca w świecie fotografii. Bardzo bliski jest mi człowiek i świat jego emocji. Obserwuję rzeczywistość wokół i próbuję chwytać chwile, które zawsze są przecież niepowtarzalne. Ciągle się uczę. Teraz moim pierwszym nauczycielem i krytykiem jest mąż. Dodatkowo od kilku lat korzystam z wiedzy i doświadczenia wykładowców pracowni „otwARTej” powołanej do życia przez Tomasza Sobczaka i Dariusza Kobylańskiego w Tarnowskim Centrum Kultury we współpracy z Tarnowskim Towarzystwem Fotograficznym. Miałam przyjemność brać udział w kilku wystawach zbiorowych w Tarnowie. Stawiam też pierwsze kroki na drodze do zdobycia tytułu AFIAP.

 

Czwartek, 26 stycznia

Fryderyk Dychtoń „Załoganci”/ Mateusz Kolano „Płonę dla Ciebie”

 

Mateusz Kolano – Fotografia, to do niedawna dokumentacja tego co widział i go otacza, zatrzymane wspomnienia z podróży, czy wydarzeń w których uczestniczył. Teraz próbuje realizować projekty fotograficzne, które rodzą się w jego wyobraźni. W fotografii urzeka go, że każdy może pokazać to samo, ale zupełnie inaczej. Uczy ona go patrzeć na świat bardziej kreatywnie, uchwycić moment – chwilę nie do powtórzenia, zachwycić się nad prostotą lub złożonością obrazu, tworzyć nieoczywistą rzeczywistość. Rozwija pasję i cieszy się, że może się nią dzielić. Uczestnik wielu warsztatów i plenerów fotograficznych. Od kilku lat jest związany z Otwartą Pracownią Fotograficzną, od 2022 roku członek Tarnowskiego Towarzystwa Fotograficznego.

 

Piątek, 27 stycznia

Agnieszka Hołda-Myśliwiec „Pan Robak i inne dzikie historie”/ Maria Strzesak „4-12-22”

 

Agnieszka Hołda-Myśliwiec – Urodziłam się w 1984 roku w

Tuchowie, a wychowałam w malowniczym Bruśniku k. Ciężkowic. Moja fotograficzna droga zaczęła się w szkole średniej, gdy zaczęłam uczęszczać na kółko fotograficzne. Na spotkaniach fotografowaliśmy aparatami analogowymi i sami wywoływaliśmy zdjęcia. Zapach chemii i ten moment pojawiania się obrazu na papierze pamiętam do dzisiaj.

 

Skończyłam Technikum Ceramiczno-Szklarskie w Łysej Górze i między innymi robiłam witraże! To było naprawdę fajne doświadczenie. Przez trzy lata studiowałam komparatystykę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, ale moja artystyczna dusza domagała się uwagi i ostatecznie odebrałam dyplom magistra sztuki z Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Po wyjeździe do Nowego Jorku przez wiele lat fotografowałam głównie miasto, uliczne sytuacje i ludzi, co do tej pory uwielbiam. W Nowym Jorku więcej też malowałam niż dzisiaj, co zaowocowało udziałem w kilku wystawach, w tym niedającym się opisać mieście, oraz w Bostonie. Jednak przepadłam w fotografii dziecięcej i rodzinnej. Stało się to niemal klasycznie- gdy zostałam mamą. Fascynuje mnie to jak obraz zatrzymany na fotografii trafia do naszego serca i wywołuje emocje, jak rozczula i zmusza do zadawania pytań o to co najważniejsze. Oprócz doświadczenia, które nabyłam przez lata fotografowania skończyłam kilka kursów na Akademii Fotografii Dziecięcej, kurs fotografii noworodkowej w Akademii Nikona, warsztaty fotografii lifestyle czy warsztaty fotografii otworkowej. Szukam cały czas, mając w tyle głowy zdanie, że tylko głupcy czują pełną satysfakcję.

 

Maria Strzesak – Urodziłam się w 2000 roku w Tarnowie, pochodzę ze Zbylitowskiej Góry. Ukończyłam III LO oraz PSM I° w Tarnowie. Dziś kontynuuję studia magisterskie na kierunku Edukacji Artystycznej w Zakresie Sztuki Muzycznej w Rzeszowie. Kocham śpiewać, grać, jeździć na rolkach i chodzić po lesie. Wiecznie tęsknię za morzem. Jestem człowiekiem wielu żywiołów, kreatywnych pomysłów i marzeń.

Pasją do fotografowania zaraził mnie tata, a jej prawdziwą magię zaczęłam odkrywać w szkole średniej uczęszczając na zajęcia fotografii tradycyjnej w Pałacu Młodzieży. Aktualnie jestem słuchaczką studium na Akademii Fotografii w Krakowie, uczestnikiem OtwARTej Pracowni Fotograficznej TCK oraz od 2022 roku członkiem TTF. Pielęgnuję przyjaźń z aparatem, poszukuję, odkrywam i zachwycam się.

Fotografia niesamowicie mnie motywuje, uczy i zmusza do pokonywania własnych barier, patrzenia uważniej, a tym samym doświadczania i dostrzegania więcej.

 

Sobota, 28 stycznia

Rafał Koścień „Tak to widzę…” /Zbigniew Walkowicz „Górki, pagórki i fałdki…”

 

 

Zbigniew Walkowicz – Jestem fotografem – amatorem. Moja pasja fotograficzna rozwinęła się w związku z uprawianiem i organizowaniem turystyki, w tym pieszej turystyki górskiej. Jako nauczyciel od wielu lat prowadzę wycieczki i rajdy piesze, rejestrując jednocześnie piękno krajobrazu i architektury za pomocą aparatu fotograficznego. Jestem także dumnym posiadaczem tytułu Zdobywcy Korony Gór Polski.

 

Oprócz pejzażu i architektury moje zainteresowanie wzbudzają również inne kierunki fotografii. Starając się rozwijać i doskonalić swoje umiejętności, uczestniczę w OtwARTej Pracowni Fotograficznej, a także zgłębiam otchłanie Internetu i fachowej literatury.

 

Na podstawie materiałów organizatorów – Ryszard Zaprzałka

Zobacz również:

Malarz wizji

Jego obrazy przykuwają uwagę grą kształtów, form i oryginalnych rozwiązań kolorystycznych. Emanuje z nich sugestywny nastrój tajemnicy, mistycyzmu, melancholii, który momentami przybiera formę katastrofizmu. Inspiracją dla artysty najczęściej była muzyka, poezja, literatura, czasami jakiś film,

Czytaj więcej....

„Podróże (nie)możliwe………”

czyli od pasterza do paryskiego artystyoraz anielski desant wśród Madonn     Po kilku miesiącach przerwy, spowodowanej pracami remontowymi, w czwartek (20 marca) ponownie otwarto Muzeum Diecezjalne w Tarnowie, pokazując od razu dwie wystawy –

Czytaj więcej....

Jedna Przestrzeń

czyli Beata Olszewska inaczej…   Taki tajemniczy i mocno intrygujący tytuł nosi najnowsza ekspozycja prac tej znanej i cenionej dotychczas ikonopisarki, pedagoga i popularyzatorki sztuki sakralnej. Tym razem nową, doprecyzowując „Jedną Przestrzeń”, Beata Olszewska zaprezentowana

Czytaj więcej....

Przez Twe święte zmartwychwstanie,
z grzechów powstać daj nam, Panie

Każdemu z Was, każdemu kto w Waszym
sercu ma choć miejsca odrobinę

wszelakości dobrej a Bożej
w czas WIELKIEJ NOCY
Anno Domini 2025
życzy Teatr Nie Teraz
oraz Tarnowski Kurier Kulturalny

Poprzedni
Następny

 

  jak
  Babcia
  przy
  furtce
  stoi

 

  cierpiąc
  na
  zawroty
  historii

 

  Ryszard S.

MALOWANIE SŁOWEM

Ryszard Smagacz

Tryptyk Katyński część I

 

Część I

 

            1940 – 2010 Katyń

to

dla Polaków

ziemia

święta i przeklęta

wojenna

dwie daty

dwie listy

ale

od

teraz

pamięć jedna

 

wtedy

bezimienny guzik

z orzełkiem

teraz

obrączka

z imieniem

prezydenta

 

wtedy

strzały w tył głowy

i milczący las

wokół

teraz

salwy honorowe

Zygmunt i Wawel

i pokój

także my

jakby

nie ci

sami

oby

 

CZYTAJ DALEJ

 

Teatr Nie Teraz

Galeria Mistrzów:

Najnowsze spektakle:

MINIATURA TEATRALNA
PREMIERA
12 października 2024, Dwór Brzozówka w Tomicach k/ Warszawy

PREMIERA
5 października 2024, Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu
11 października 2024, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA
8 marca 2024, Muzeum Wsi Radomskiej
15 marca 2024, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA

8 lipca 2023, Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu

PREMIERA
18 marca 2023, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA

28 września 2022, Łomża

10 wrzesień 2022 – Suchowola koło Białegostoku
16 wrzesień 2022 – Strachocina koło Sanoka

8 wrzesień 2022 – Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu
14 wrzesień 2022 – Gliwice

Pierwsza premiera online – grudzień 2020

dworek M. Konopnickiej w Żarnowcu

Lipiec 2020

Ośrodek Praktyk Artystycznych – Dom Ludowy Maszkienice

Listopad 2019

Ośrodek Praktyk Artystycznych – Dom Ludowy Maszkienice

Spektakl teatralny w wykonaniu adeptów TNT

Arkadia – Sybir – Powrót do nieswojego domu

kwiecień 2019

listopad 2018 – Opole

październik 2017 – Tuchów – Kraków – Warszawa
październik 2016 – Tarnów Ratusz
marzec 2016 – Tuchów klasztor
luty 2016 – Warszawa – Galeria Porczyńskich
sierpień 2015 – Ołpiny
listopad 2014/2015 – Tuchów, Ołpiny /Wymarsz/
październik 2014 – Warszawa Żoliborz – Dom Pielgrzyma „Amicus”
lipiec 2013 – Synagoga – Dąbrowa Tarnowska
kwiecień 2012 – Warszawa – Więzienie na Rakowieckiej

maj 2011 – Warszawa – Muzeum Niepodleglości

grudzień 2010 – Hotel Tarnovia
maj – czerwiec 2003 Peregrynacja z kopią Veraikonu: Nowy Sącz, Stary Sącz, Just, Rożnów, Tropie, Jamna, Lipnica Murowana,  Nowy Wiśnicz, Szczepanów, Zabawa, Zawada, Tarnów 

_______________________

SPOTKANIA

_______________________

więcej na www.nieteraz.pl 
www.tarnowskikurierkulturalny.pl

YouTube