Niezależny autorski portal internetowy poświęcony kulturze i sztuce miasta i regionu, na bieżąco monitorujący to, co w kulturalnej trawie piszczy.​

Niezależny autorski portal internetowy poświęcony kulturze i sztuce miasta i regionu, na bieżąco monitorujący to, co w kulturalnej trawie piszczy.

Ośrodek Praktyk Artystycznych w Rudzie Kameralnej
Nowa siedziba Teatru Nie Teraz

PARTNER MEDIALNY

ZAPOWIEDZI | PATRONAT MEDIALNY

Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie
prezentuje
7 odcinkowy miniserial „OPOWIEŚCI TEATRALNE”


W tym unikalnym projekcie udział bierze red. naczelny n/portalu.

______________________________

MALOWANE SŁOWEM

Malowane przez: Tomasza Habiniaka

Wiersze autorstwa: Ryszarda Smagacza

REDAKTOR NACZELNY

* * *

 

już

wieczór

 

kończę

kolejny

wiersz

 

chociaż

wciąż

 

stoję

w

progu

 

Ryszard S.

______________________________

* * *

 

nie

recytuję

już

 

swoich

wierszy

 

pod

pomnikiem

Mickiewicza

 

teraz

słuchają

mnie

 

jeno

brzozy

i

ikony

 

z nich

czerpię

siłę

 

na

dalszy

bochen

czasu

 

Ryszard S.

______________________________

Panie

 

nie

dopuść

by

moje

słowa

przerastały

twoją

prawdę

 

Ryszard S.

______________________________

Wahadło

 

wiersz

to taniec

            z

chaosem

w

którym

panuje

porządek

—————————–

wiersze

pisuję

sam

      nie

wiem

jak

i

dopiero

gdy

powstaną

widzę

com

uczynił

———————————

poeta

zawsze

stoi

w

punkcie

wyjścia

co

wcale

          nie

wyklucza

między

planetarnych

rajz

 

Ryszard S.

______________________________

globalna

pandemia

 

ubrała

           nas

w kagańce

na twarzy

i

ostęplowała

nam

         dusze

a

chorzy z

urojenia

lekarze

zamiast

leczyć

wypisują

akty

      zgonu

 

Polska

jeszcze

się broni

 

niczym

Reduta

Ordona

 

przed

           tą

bolszewicką

zarazą

i

nie zginie

póki

          my

żyjemy

 

Ryszard S.

______________________________

* * *

 

jestem

starym 

człowiekiem

 

który woli

 

czytać

i

myśleć

 

pisać

i

milczeć

 

inaczej

 

niż

       nasze 

covidowe

dzieci

 

dla

których

nie ma

      przed

         i po

 

jest teraz



________________________



zaszczep

dziecku

 

bojaźń 

bożą

 

nie

preparat

 

Ryszard S.

______________________________

Poprzedni
Następny

______________________________

Perun:

Z premedytacją nie oglądam TV.

Telewizor u mnie siedzi w pudle już piąty rok. W ten wyjazdowy weekend miałem przykrą przyjemność zapoznać się z repertuarem różnych stacji korzystając z zastanego odbiornika TV. Po takiej przerwie dostrzega się znaczące różnice i niestety regres kultury.
To, co zobaczyłem i posłuchałem tak bardzo mnie przeraziło i tak bardzo mną wstrząsnęło, że obawiam się, że nie dam rady opisać tego odczucia. Przestraszyłem się zdając sobie sprawę z tego jaka masa rodaków jest karmiona szambem.
Do tej chwili mam wykrzywione usta z wielkim niesmakiem po obejrzeniu fragmentów programów informacyjnych, a także popularno-rozrywkowych. To jest kompletne dno szambowozu!!!
Dziennikarze – błaźni, aroganci, klakierzy i ignoranci, którzy kilkadziesiąt lat temu nie zdaliby matury.
Politycy „polemizujący” w TV – takie typy spotykaliśmy w XX wieku w zieleni miejskiej lub w PGR-ach.
Naukowcy – kilku karierowiczów żądnych kasy za udział w reklamach.
Ludzie kultury i sztuki – kompletny brak.
Gdzie się podziały programy, w których wykształceni, z nieprzeciętną inteligencją, kulturalni redaktorzy dawali wzór szlachetnej osobistej i społecznej postawy? Gdzie wywiało autorytety – ludzi nauki, kultury i sztuki?
W zamian mamy głupkowate seriale lub programy, w których zestaw nieokrzesanych prymitywnych i wulgarnych osób, siedząc na kanapie przed TV, żłopiąc piwo i pierdząc, mówi- „ocenia”, co jest fajne, a co niefajne, kształtuje opinię widzów. Ogląda ich podobno 70-90% społeczeństwa, które ma teraz potwierdzenie, że to jak żyją i jak się zachowują jest w porządku (jest OK i COOL!).
SKANDAL!!!  SKANDAL!!!   SKANDAL!!!
Misja kulturalna programów telewizyjnych rozmyła się gdzieś już dawno temu i nie wiadomo, czy powróci.
Jest zgoda społeczeństwa na to wszystko.
Najważniejsze w państwie osoby muszą znać ten stan rzeczy – aprobują to nie wyrażając jakiegokolwiek sprzeciwu.
Ludzie – zróbmy coś z tym, bo intelekt naszego narodu umiera na naszych oczach i na nasze życzenie!
Jesteśmy otumaniani repertuarem TV oraz coraz większą ilością dostępnego oficjalnie i legalnie alkoholu (dorosłe i mądre osoby korzystają z umiarem, ale ile takich jest? Albo ta młodzież popisująca się przed rówieśnikami?)
Jak kiedyś kolonizatorzy rozpijali rdzennych mieszkańców Ameryki, tak dziś poprzez alkohol i tragiczny poziom intelektualny programów morduje się bezkrwawo Polaków!
Alkohol sprzedawany na stacjach benzynowych!!!
To świadectwo NARODOWEGO KRETYNIZMU, UPODLENIA I PONIŻENIA, którego doczekaliśmy się w XXI wieku.
Do tego dochodzi skrajnie fatalna polityka wewnętrzna i zewnętrzna rządu, która doprowadziła do tego, że Polacy są skłóceni nawet ze swoimi najbliższymi, a żaden z sąsiadów już nas nie lubi.
Rzucą jeszcze więcej kiełbasy na grilla, puszek piwa i małpeczek w popularnych sklepach, pokażą w TV zawody pływackie w moczu i będzie można podzielić się Polską jak resztką kilkudniowej pleśniejącej pizzy!!!
Kulturalna Polsko gdzie jesteś?!
Mądry Polaku przed szkodą gdzie jesteś?!
P.S.
Pominąłem opis kilku programów.
To się w głowie nie mieści, to nie przechodzi przez usta, ani przez klawiaturę.
O mechanizmach manipulacji też nie wspominam. To zagrożenie jest/powinno być dla wszystkich oczywiste.
Niezmiennie polecam lekturę – Gustav le Bon, „Psychologia tłumu”

Piotr Barszczowski (fb)

BOŻENA KWIATKOWSKA przedstawia swoje obrazy i wiersze

O TYM I OWYM 229

Dekalog Polaka

„…Jam jest Polska, Ojczyzna twoja, ziemia Ojców, z ktorej wzrosłeś.

Wszystko, czymś jest,
po Bogu mnie zawdzięczasz.

 

1. Nie będziesz miał ukochania
 ziemskiego nade mnie.

2. Nie będziesz wzywał imienia Polski
 dla własnej chwały,
 kariery albo nagrody.

3. Pamiętaj, abyś Polsce oddał bez wahania
 majątek, szczęście osobiste i życie.

4. Czcij Polskę, Ojczyznę twoją,
 jak matkę rodzoną.

5. Z wrogami Polski walcz wytrwale
do ostatniego tchu, do ostatniej kropli
krwi w żyłach twoich.

6. Walcz z własnym wygodnictwem i tchórzostwem.
Pamiętaj, że tchórz nie może być Polakiem.

7. Bądź bez litości dla zdrajców
imienia polskiego.

8. Zawsze i wszędzie śmiało stwierdzaj,
że jesteś Polakiem.

9. Nie dopuść, by wątpiono w Polskę.

10. Nie pozwól, by ubliżano Polsce,
poniżając Jej wielkość i Jej zasługi,
Jej dorobek i Majestat.

 

Będziesz miłował Polskę
pierwszą po Bogu miłością.
Bedziesz Ją miłował więcej
niż siebie samego”.

Zofia Kossak-Szczucka

PITAVALE - 113

wg. Jerzego Reutera

Miłość w teatrze

To nie tylko sceniczne dramaty, pisane przez wielkich dramaturgów, to także zwykła proza życia, schowana gdzieś głęboko za tajemniczymi kulisami, w garderobach, pracowniach i emocjach, jakże ważnych dla każdego artysty. To raczej zrozumiałe, że życie na scenie musi przenosić się gdzieś głębiej i odciskać swoje piętno na dniu codziennym uczestników tego niecodziennego dell`arte. Pan elektryk z tarnowskiego teatru był młodym i bardzo przystojnym mężczyzną, a mało tego, był nad wyraz ambitny i rządny wejścia na scenę w jakiejś wyrazistej pozie, by zaimponować wszystkim. Jednak pozostałoby to w sferze nocnych marzeń, gdyby do naszego teatru nie została zatrudniona młoda, tuż po studiach, piękna aktorka. A byla tak powabna, że skupiała na sobie gorący wzrok wszystkich mężczyzn i zadrosne spojrzenia kobiet. Elektryk – tak go nazwiemy, by nie urągać jego pamięci – zakochał się od pierwszego wejrzenia, co było zawsze widoczne na oświetlanej przez niego scenie i rozpoczął powolne eksponowanie przed wybranką swoich wdzięków.

Pitaval 113

PO SĄSIEDZKU: TRZY PREMIERY W TRZY DNI

czyli

PIERWSZY TRANSMISYJNY WEEKEND.

 

Inauguracja piątej edycji rzeszowskiego Międzynarodowego Festiwalu Sztuk TRANS/MISJE – TRÓJMORZE już za nami – relacjonuje nasza korespondentka Katarzyn Cetera. Rozpoczęliśmy mocno – gospodarze zaprezentowali pierwszą festiwalową premierę, sztukę Friedricha Dürrenmatta zatytułowaną WIZYTA STARSZEJ PANI – już w piątek, 19 sierpnia i od tego dnia emocję mogą tylko rosnąć. O tej premierze już pisałam na naszych, kurierowych łamach. Ponieważ jednak TRANSMISJE to festiwal sztuk, nie zamyka się więc wyłącznie w teatrze i na nim nie kończy.

 

 

Festiwal otworzył wernisaż Międzynarodowego Biennale Plakatu Teatralnego, które stanowi przegląd twórczości plakatowej związanej z promocją sztuki teatralnej, operowej, koncertowej bądź wydarzeń okołoteatralnych. To wydarzenie Teatr im. W. Siemaszkowej organizuje od trzydziestu sześciu lat. Konkurs stanowi jeden z najbardziej znanych i prestiżowych wydarzeń tego typu na świecie, a do udziału w nim zgłaszają się twórcy z wielu krajów. Zauważalnym od kilku edycji trendem jest wzrost zainteresowania konkursem wśród artystów z Azji, a zwłaszcza z Chin. W roku 2022 do konkursu Biennale nadesłano ponad tysiąc prac z całego świata.

 

Pieczę artystyczną nad wydarzeniem od lat sprawuje jego pomysłodawca, kurator i jeden z jurorów wszystkich edycji – Krzysztof Motyka, ale do jury tegorocznego Biennale zaproszeni zostali również Agnieszka Popek-Banach, István Orosz, Karel Mišek, Mykola Kovalenko. 

 

Jurorzy przyznali następujące przyznało następujące nagrody i wyróżnienia:

I Nagroda – François Caspar (Francja)
II Nagroda – ex aequo Erich Brechbühl (Szwajcaria) oraz Lex Drewiński (Polska/Niemcy),
III Nagroda – ex aequo Stephan Bundi (Szwajcaria) oraz Safari Babak (Iran)
wyróżnienia: Dan Jin (Chiny), oraz Olga Shustova (Czechy).

 

Przyznano także wyróżnienia jurorów. Agnieszka Popek-Banach – wyróżniła Katarzynę Zapart (Polska), Krzysztof Motyka – Alexandre’a Bouviera (Francja), Karel Mišek – Olgę Severinę (Ukraina/USA), Istvan Orosz – Radovana Jenko (Słowenia), Mykola Kovalenko – Bartosza Mamaka (Polska).

 

Drugi festiwalowy dzień stał pod znakiem kolejnej rzeszowskiej premiery – przedstawienie pod zagadkowym tytułem FIGURA, TOR, PŁASZCZYZNA zaprezentowała rzeszowska formacja O.de.la – teatr tańca. Inspiracją dla tego obrazu choreograficznego jest Logika wrażenia Gillesa Deleuze’a, filozofa analizującego siłę oddziaływania na widza malarstwa figuratywnego.

 

W choreografii Marty Bury obserwowaliśmy trzy „figury”: Melancholię, Histerię i Repulsję (Wstręt). Ciała figur przemieszczają się po różnych torach ruchu, płaszczyzną – czyli tłem działania figur – jest szczególny odcień koloru różowego zwany cool, down Pink. Według psychologów zajmujących się badaniem wpływu koloru na psychikę i ciało człowieka, jest to barwa wyciszająca zachowania ekspansywne. W tym obrazie choreograficznym poszukujemy relacji emocji Figur do płaszczyzny. Sprawdzimy czy kolor tła wpłynie na działanie Figur – deklarują twórcy.

 

W sobotni wieczór rozpoczęła się także koncertowa odsłona festiwalu TARNS/MISJE – TRÓJMORZE. W Sali Kameralnej Filharmonii Podkarpackiej odbyła się bowiem prawdziwa uczta dla ucha i ducha – wyjątkowy koncert fortepianowy Romana Zaslavskiego. Spotkanie zatytułowane KWIATY ROMANTYZMU (The blossoms of Romanticism) to jedno z wielu „transmisyjnych” wydarzeń, przeznaczonych dla melomanów – nie tylko koneserów muzyki klasycznej. Usłyszeliśmy utwory cieszące się nieprzerwaną popularnością między innymi Czajkowskiego, Rachmaninowa czy Liszta, wykonane będą przez wybitnego pianistę, a towarzyszyć mu będzie dźwięczny głos sopranistki, Niny Vitol. Bohaterem tego wydarzenia okazał się także… fortepian, specjalnie wypożyczony na użytek festiwalu z Katowic biały instrument firmy Steinway & sons sprawdził się wyśmienicie. Podczas festiwalu będzie jeszcze okazja, aby tego instrumentu posłuchać.

 

Trzecia premiera weekendu odbyła się w niedzielę. Był to spektakl familijny Magdy Miklasz zatytułowany JAK OBMYŚLIŁEM ŚWIAT w wykonaniu grupy Latający Teatr Kantorowi. Przedstawienie adresowane jest do dzieci i dorosłych, którzy mają ochotę towarzyszyć małemu, zagubionemu chłopcu w inspirującej podróży. Wyprawa ta – w karkołomny sposób – służy naszemu bohaterowi do zrozumienia samego siebie.

 

Subtelna opowieść oparta na historiach po części prawdziwych, a po części zmyślonych, po części napisanych, a po części improwizowanych, krąży wokół pytań, nie zawsze dając jednoznaczne odpowiedzi. Jak nazwać najgorszy dzień w życiu, który ostatecznie nie okazuje się taki najgorszy? Co robić kiedy wszyscy wokół mówią, że nic z Ciebie nie będzie? Czy mieszkanie w małej miejscowości „na końcu świata” może być… fajne? Czy warto przejmować się co inni o nas mówią? Czym jest piękno? A co to znaczy determinacja? I czy Matka Boska może mówić? – czytamy w zapowiedzi spektaklu.

Scenariusz tego widowiska stworzył całe zespół, za reżyserię i dramaturgię odpowiadała Magda Miklasz a przed rzeszowską publicznością wystąpili: Monika Adamiec, Karina Góra, Marek Kościółek, Grażyna Tabor, Monika Nitkiewicz – Mitrut, Marcin Woszczewski, Przemysław Buksiński i Barbara Wójcik – Wiktorowicz. Spektakl powstał podczas warsztatów artystycznych „Na Szlaku Sztuk” prowadzonych przez team reżysersko-aktorski Miklasz/Stela z aktorami Latającego Teatru Kantorowi w lipcu 2022 r.

 

W niedzielne popołudnie, w należącej do rzeszowskiego oddziału ZPAP Galerii r_z odbył się także wernisaż wystawy plakatu jednego z jurorów rzeszowskiego biennale – Istvána Orosza. Pochodzący w Węgier autor to wybitny węgierski grafik, malarz, projektant i reżyser filmów animowanych, znany z inspirowania się matematyką, który w swojej twórczości lokuje obiekty niemożliwe, złudzenia optyczne, obrazy o podwójnym znaczeniu.

 

Orosz uzyskał wykształcenie artystyczne na Uniwersytecie Sztuki i Projektowania Moholy-Nagy w Budapeszcie. Po ukończeniu studiów w 1975 roku rozpoczął pracę w teatrze jako scenograf, a następnie jako reżyser i animator w filmach animowanych. Eksplorował kilka gałęzi projektowania, takich jak ilustracja i grafika.

 

Wystawa w ramach MFS TRANS/MISJE TRÓJMORZE odbywa się z okazji jubileuszu 35-lecia jego pracy artystycznej. Na ekspozycji prezentowane są plakaty, od których Orosz zaczynał swoją karierę grafika. Jego twórczość w tej dziedzinie to głównie plakaty dla teatrów, filmów, galerii, muzeów i wydawnictw.

 

Niedzielny wieczór stał też pod znakiem pierwszego teatralnego występu gości – lwowski Narodowy Akademicki Ukraiński Teatr Dramatyczny im. Marii Zańkowieckiej zaprezentował rzeszowskim widzom kameralny spektakl zatytułowany SMAK WIŚNI. Okazało się, że to popularne w Polsce przedstawienie z tekstami Agnieszki Osieckiej i muzyką Macieja Małeckiego – APETYT NA CZEREŚNIE w reżyserii Hałyny Woloweckiej. Wysłuchaliśmy pierwszego tłumaczenia piosenek polskiej poetki na język ukraiński (autorką przekładu jest Natalia Stupko). W widowisku wzięli udział aktorzy – Olha Bakus i Roman Bil oraz muzycy (na żywo) orkiestry teatru: Roman Bednarskyi, Andrij Vakula, Rostyslav Lyubko, Vadym Sukhy, Denys Tikhonov.

 

Hałyna Kanarska, krytyczka teatralna pisała o tym przedstawieniu: Lekko i swobodnie snuje się przed nami trudna historia relacji kobiety i mężczyzny, którzy rozstali się przed chwilą. Kochali się? Czy przestali kochać? Ile osób na całym świecie codziennie zadaje sobie te pytania. I nigdy nie znajdują odpowiedzi. W tym spektaklu również nie znajdziecie odpowiedzi, ale będąc zaczarowanymi elegancją Zosi – Olhi Bakus oraz nieznośną „wietrznością” Marka – Romana Bila. Poczujecie smak wiśni i ulegniecie czarowi brzemienia ich głosów.

 

Przed rzeszowskimi widzami jeszcze koncerty, spektakle, stand-up a nawet wieczór poetycki. Festiwal TRANS/MISJE potrwa do niedzieli, więc tarnowianie z pewnością zdążą do Teatru im Wandy Siemaszkowej – który zawsze niezwykle serdecznie zaprasza swoich widzów. Rzeszów mamy przecież blisko, po sąsiedzku.

 

Katarzyna Cetera

Zdjęcia – organizatorzy

Zobacz również:

TARNÓW I OKOLICE: PRÓBY

czyliSCHAEFFER PONOWNIE NA TARNOWSKIEJ SCENIE   Kiedy Mikołaj Grabowski sięga po Schaeffera możemy mieć pewność, że znów robi to z wyczuciem oraz doskonałym rozumieniem materii teatralnej – relacjonuje nasza krakowska recenzentka Katarzyna Cetera. Może dlatego

Czytaj więcej....

Smutny Dzień Teatru

W tym roku wyjątkowy dla ludzi związanych z tarnowską sceną. Bowiem tego dnia, 27 marca 2025,o godz. 15 odbędą się uroczystości pogrzebowe Ewy Czajkowskiej – Smożewskiej, tarnowskiej aktorki przez wiele lat występującej na deskach Solskiego

Czytaj więcej....

Przez Twe święte zmartwychwstanie,
z grzechów powstać daj nam, Panie

Każdemu z Was, każdemu kto w Waszym
sercu ma choć miejsca odrobinę

wszelakości dobrej a Bożej
w czas WIELKIEJ NOCY
Anno Domini 2025
życzy Teatr Nie Teraz
oraz Tarnowski Kurier Kulturalny

Poprzedni
Następny

 

  jak
  Babcia
  przy
  furtce
  stoi

 

  cierpiąc
  na
  zawroty
  historii

 

  Ryszard S.

MALOWANIE SŁOWEM

Ryszard Smagacz

Tryptyk Katyński część I

 

Część I

 

            1940 – 2010 Katyń

to

dla Polaków

ziemia

święta i przeklęta

wojenna

dwie daty

dwie listy

ale

od

teraz

pamięć jedna

 

wtedy

bezimienny guzik

z orzełkiem

teraz

obrączka

z imieniem

prezydenta

 

wtedy

strzały w tył głowy

i milczący las

wokół

teraz

salwy honorowe

Zygmunt i Wawel

i pokój

także my

jakby

nie ci

sami

oby

 

CZYTAJ DALEJ

 

Teatr Nie Teraz

Galeria Mistrzów:

Najnowsze spektakle:

MINIATURA TEATRALNA
PREMIERA
12 października 2024, Dwór Brzozówka w Tomicach k/ Warszawy

PREMIERA
5 października 2024, Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu
11 października 2024, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA
8 marca 2024, Muzeum Wsi Radomskiej
15 marca 2024, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA

8 lipca 2023, Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu

PREMIERA
18 marca 2023, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA

28 września 2022, Łomża

10 wrzesień 2022 – Suchowola koło Białegostoku
16 wrzesień 2022 – Strachocina koło Sanoka

8 wrzesień 2022 – Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu
14 wrzesień 2022 – Gliwice

Pierwsza premiera online – grudzień 2020

dworek M. Konopnickiej w Żarnowcu

Lipiec 2020

Ośrodek Praktyk Artystycznych – Dom Ludowy Maszkienice

Listopad 2019

Ośrodek Praktyk Artystycznych – Dom Ludowy Maszkienice

Spektakl teatralny w wykonaniu adeptów TNT

Arkadia – Sybir – Powrót do nieswojego domu

kwiecień 2019

listopad 2018 – Opole

październik 2017 – Tuchów – Kraków – Warszawa
październik 2016 – Tarnów Ratusz
marzec 2016 – Tuchów klasztor
luty 2016 – Warszawa – Galeria Porczyńskich
sierpień 2015 – Ołpiny
listopad 2014/2015 – Tuchów, Ołpiny /Wymarsz/
październik 2014 – Warszawa Żoliborz – Dom Pielgrzyma „Amicus”
lipiec 2013 – Synagoga – Dąbrowa Tarnowska
kwiecień 2012 – Warszawa – Więzienie na Rakowieckiej

maj 2011 – Warszawa – Muzeum Niepodleglości

grudzień 2010 – Hotel Tarnovia
maj – czerwiec 2003 Peregrynacja z kopią Veraikonu: Nowy Sącz, Stary Sącz, Just, Rożnów, Tropie, Jamna, Lipnica Murowana,  Nowy Wiśnicz, Szczepanów, Zabawa, Zawada, Tarnów 

_______________________

SPOTKANIA

_______________________

więcej na www.nieteraz.pl 
www.tarnowskikurierkulturalny.pl

YouTube