Ekspozycja tak zatytułowana, jaką od 6 marca można oglądać w Muzeum Okręgowym, zawiera dzieła Tomasza Głowacza, artysty związanego z Tarnowem, absolwenta tarnowskiego liceum plastycznego, na co dzień zajmującego się konserwacją zabytków. Inspirowana prehistorycznie pierwotnymi malowidłami naskalnymi, przedstawia obrazy w nurcie ekspresjonizmu, i współczesnej sztuki art. informelu. Kierunkiem dążącym do swobodnej ekspresji artystycznej, wyrażanej poprzez barwne plamy czy linie, bez przestrzegania rygorów kompozycyjnych, które mogłyby ograniczyć wymowę dzieła. Prace malowane głównie techniką akwareli oraz farby olejnej, pokazywane były na wielu wystawach w Polsce i na Słowacji.
Wernisaż tej mocno poruszającej zmysły i emocje wystawy, odbył się w poniedziałek 7 marca o godz. 18 w ramach popularnego cyklu „Tarnowscy Artyści w Galerii Muzealnej”. Ekspozycja, której kuratorem, jest bardzo profesjonalna i kreatywna, kustosz Bożena Szczupak dostępna będzie dla zwiedzających od 8 marca do 3 kwietnia.
Seria prezentowanych na muzealnej wystawie prac akwarelowych jest częścią cyklu, który obejmuje również prace wykonane w technice olejnej i stanowi projekt artystyczny wykonany w ramach przyznanego przez Gminę Miasta Tarnowa w roku 2020 stypendium artystycznego w dziedzinie sztuk wizualnych.
Opowiada Tomasz Głowacz: „…usunąć proces przedstawiania… stworzyć obraz, który sam w sobie byłby organizmem żywym… zespolić się z nim przez spontaniczność działania, gwałtowność decyzji i nieustanną interwencję… uznać przypadek i ryzyko…”
Tak też o sztukę abstrakcyjna definiował Tadeusz Kantor, wielki krakowski artysta, malarz i wizjoner, który sztukę Informelu zapoczątkował w kraju, nie tylko w sztukach plastycznych, ale i w teatrze. Do perfekcji doprowadził ją szczególnie w swoich głośnych teatralnych inscenizacjach, którymi podbijał świat.
Sztuka abstrakcyjna towarzyszy człowiekowi od zawsze, znane są niefiguratywne prehistoryczne przedstawienia malarskie. Jest to sztuka pozbawiona ilustracyjnego charakteru przedstawień operująca jedynie znakiem graficznym. Sztukę naskalną charakteryzuje duchowość przybliżająca tajemnicę pierwszego widzenia świata. To nie tylko forma ale i tchnienie. Tęsknota za pierwotnym widzeniem, które człowiek zachowuje we wczesnym dzieciństwie a traci działając pod wpływem reguł narzuconych przez kulturę próbowali odnaleźć abstrakcjoniści.
Mojej osobowości bliski jest – mówił autor najnowszej wystawy, ekspresjonizm abstrakcyjny, wywodzący się z surrealizmu. Czołowi przedstawiciele tego kierunku twierdzili, że człowiekiem rządzą siły niezależne od jego świadomości. Artyści ci są świadomi, że nie mają ostatecznej władzy nad kształtem tworzonego dzieła, według nich tworzenie to akt, w którym człowiek przekracza siebie. To postawa wolna od skoncentrowania się na samym sobie, to ruch w kierunku przyjęcia czegoś z zewnątrz. Według nich rolą artysty nie jest odmalowywanie świata realnego, rolą artysty jest dialog z materią malarską w momencie tworzenia, wówczas twórca ma szanse odkryć, wychylić się na nowe widzenie.
W swoich poszukiwaniach próbuję odnaleźć formę, która przychodzi z zewnątrz… tworząc przestrzeń twórczą, w której kreacja artystyczna zdominowana jest przez podświadomy akt twórczy. Środki wyrazu artystycznego, takie jak kolor i faktura, mniej lub bardziej kontrolowane rozlewanie farby, służą do budowania formy malarskiej. Forma ta choć początkowo powstaje poprzez syntezę malarstwa figuratywnego, którego inspiracją jest pejzaż górski w połączeniu z intuicyjnym gestem malarskim, szybkością pracy oraz spontaniczną decyzją prowadzi do ciekawych efektów plastycznych.
Tomasz Głowacz – urodzony 14 lutego 1981 roku w Tuchowie. Ukończył tarnowski plastyk oraz studium renowacji. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom w pracowni Technik i technologii rzeźbiarskich pod kierunkiem mgr Romana Jacka Kieferlinga. Praca dyplomowa pt. „Problematyka konserwacji markieterii w stylu Boulle’a. Próba zastosowania żywic syntetycznych do imitacji szylkretu”, została wyróżniony Nagrodą Prezydenta Krakowa Jacka Majchrowskiego w kategorii Najlepsze Dyplomy Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie z roku 2009. Zajmuje się konserwacją zabytków oraz malarstwem. Prowadzi pracownię Alkazar Konserwacja Dzieł Sztuki, gdzie wraz z zespołem przeprowadził szereg realizacji konserwatorskich. Uprawia malarstwo sztalugowe, które zamyka w obszerne cykle. Ceni prace w plenerze. Zorganizował kilkanaście plenerów malarskich w kraju i za granicą. W roku 2011 zorganizował przełomowy, głośny w środowisku, plener malarski w Wenecji, który zapoczątkował kolejne wyjazdy, na których utworzyła się grupa malarska i przyjęła nazwę Grupa Venecqa.
Do tej pory uczestniczył w ponad 20. wystawach zarówno zbiorowych jak i indywidualnych w Tarnowie, Dębnie, Zatorze, Krakowie, Zwoleniu na Słowacji.
Ryszard Zaprzałka
zdjęcia – organizatorzy
