Niezależny autorski portal internetowy poświęcony kulturze i sztuce miasta i regionu, na bieżąco monitorujący to, co w kulturalnej trawie piszczy.​

Niezależny autorski portal internetowy poświęcony kulturze i sztuce miasta i regionu, na bieżąco monitorujący to, co w kulturalnej trawie piszczy.

Ośrodek Praktyk Artystycznych w Rudzie Kameralnej
Nowa siedziba Teatru Nie Teraz

PARTNER MEDIALNY

ZAPOWIEDZI | PATRONAT MEDIALNY

Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie
prezentuje
7 odcinkowy miniserial „OPOWIEŚCI TEATRALNE”


W tym unikalnym projekcie udział bierze red. naczelny n/portalu.

______________________________

MALOWANE SŁOWEM

Malowane przez: Tomasza Habiniaka

Wiersze autorstwa: Ryszarda Smagacza

REDAKTOR NACZELNY

* * *

 

już

wieczór

 

kończę

kolejny

wiersz

 

chociaż

wciąż

 

stoję

w

progu

 

Ryszard S.

______________________________

* * *

 

nie

recytuję

już

 

swoich

wierszy

 

pod

pomnikiem

Mickiewicza

 

teraz

słuchają

mnie

 

jeno

brzozy

i

ikony

 

z nich

czerpię

siłę

 

na

dalszy

bochen

czasu

 

Ryszard S.

______________________________

Panie

 

nie

dopuść

by

moje

słowa

przerastały

twoją

prawdę

 

Ryszard S.

______________________________

Wahadło

 

wiersz

to taniec

            z

chaosem

w

którym

panuje

porządek

—————————–

wiersze

pisuję

sam

      nie

wiem

jak

i

dopiero

gdy

powstaną

widzę

com

uczynił

———————————

poeta

zawsze

stoi

w

punkcie

wyjścia

co

wcale

          nie

wyklucza

między

planetarnych

rajz

 

Ryszard S.

______________________________

globalna

pandemia

 

ubrała

           nas

w kagańce

na twarzy

i

ostęplowała

nam

         dusze

a

chorzy z

urojenia

lekarze

zamiast

leczyć

wypisują

akty

      zgonu

 

Polska

jeszcze

się broni

 

niczym

Reduta

Ordona

 

przed

           tą

bolszewicką

zarazą

i

nie zginie

póki

          my

żyjemy

 

Ryszard S.

______________________________

* * *

 

jestem

starym 

człowiekiem

 

który woli

 

czytać

i

myśleć

 

pisać

i

milczeć

 

inaczej

 

niż

       nasze 

covidowe

dzieci

 

dla

których

nie ma

      przed

         i po

 

jest teraz



________________________



zaszczep

dziecku

 

bojaźń 

bożą

 

nie

preparat

 

Ryszard S.

______________________________

Poprzedni
Następny

______________________________

Perun:

Z premedytacją nie oglądam TV.

Telewizor u mnie siedzi w pudle już piąty rok. W ten wyjazdowy weekend miałem przykrą przyjemność zapoznać się z repertuarem różnych stacji korzystając z zastanego odbiornika TV. Po takiej przerwie dostrzega się znaczące różnice i niestety regres kultury.
To, co zobaczyłem i posłuchałem tak bardzo mnie przeraziło i tak bardzo mną wstrząsnęło, że obawiam się, że nie dam rady opisać tego odczucia. Przestraszyłem się zdając sobie sprawę z tego jaka masa rodaków jest karmiona szambem.
Do tej chwili mam wykrzywione usta z wielkim niesmakiem po obejrzeniu fragmentów programów informacyjnych, a także popularno-rozrywkowych. To jest kompletne dno szambowozu!!!
Dziennikarze – błaźni, aroganci, klakierzy i ignoranci, którzy kilkadziesiąt lat temu nie zdaliby matury.
Politycy „polemizujący” w TV – takie typy spotykaliśmy w XX wieku w zieleni miejskiej lub w PGR-ach.
Naukowcy – kilku karierowiczów żądnych kasy za udział w reklamach.
Ludzie kultury i sztuki – kompletny brak.
Gdzie się podziały programy, w których wykształceni, z nieprzeciętną inteligencją, kulturalni redaktorzy dawali wzór szlachetnej osobistej i społecznej postawy? Gdzie wywiało autorytety – ludzi nauki, kultury i sztuki?
W zamian mamy głupkowate seriale lub programy, w których zestaw nieokrzesanych prymitywnych i wulgarnych osób, siedząc na kanapie przed TV, żłopiąc piwo i pierdząc, mówi- „ocenia”, co jest fajne, a co niefajne, kształtuje opinię widzów. Ogląda ich podobno 70-90% społeczeństwa, które ma teraz potwierdzenie, że to jak żyją i jak się zachowują jest w porządku (jest OK i COOL!).
SKANDAL!!!  SKANDAL!!!   SKANDAL!!!
Misja kulturalna programów telewizyjnych rozmyła się gdzieś już dawno temu i nie wiadomo, czy powróci.
Jest zgoda społeczeństwa na to wszystko.
Najważniejsze w państwie osoby muszą znać ten stan rzeczy – aprobują to nie wyrażając jakiegokolwiek sprzeciwu.
Ludzie – zróbmy coś z tym, bo intelekt naszego narodu umiera na naszych oczach i na nasze życzenie!
Jesteśmy otumaniani repertuarem TV oraz coraz większą ilością dostępnego oficjalnie i legalnie alkoholu (dorosłe i mądre osoby korzystają z umiarem, ale ile takich jest? Albo ta młodzież popisująca się przed rówieśnikami?)
Jak kiedyś kolonizatorzy rozpijali rdzennych mieszkańców Ameryki, tak dziś poprzez alkohol i tragiczny poziom intelektualny programów morduje się bezkrwawo Polaków!
Alkohol sprzedawany na stacjach benzynowych!!!
To świadectwo NARODOWEGO KRETYNIZMU, UPODLENIA I PONIŻENIA, którego doczekaliśmy się w XXI wieku.
Do tego dochodzi skrajnie fatalna polityka wewnętrzna i zewnętrzna rządu, która doprowadziła do tego, że Polacy są skłóceni nawet ze swoimi najbliższymi, a żaden z sąsiadów już nas nie lubi.
Rzucą jeszcze więcej kiełbasy na grilla, puszek piwa i małpeczek w popularnych sklepach, pokażą w TV zawody pływackie w moczu i będzie można podzielić się Polską jak resztką kilkudniowej pleśniejącej pizzy!!!
Kulturalna Polsko gdzie jesteś?!
Mądry Polaku przed szkodą gdzie jesteś?!
P.S.
Pominąłem opis kilku programów.
To się w głowie nie mieści, to nie przechodzi przez usta, ani przez klawiaturę.
O mechanizmach manipulacji też nie wspominam. To zagrożenie jest/powinno być dla wszystkich oczywiste.
Niezmiennie polecam lekturę – Gustav le Bon, „Psychologia tłumu”

Piotr Barszczowski (fb)

BOŻENA KWIATKOWSKA przedstawia swoje obrazy i wiersze

O TYM I OWYM 229

Dekalog Polaka

„…Jam jest Polska, Ojczyzna twoja, ziemia Ojców, z ktorej wzrosłeś.

Wszystko, czymś jest,
po Bogu mnie zawdzięczasz.

 

1. Nie będziesz miał ukochania
 ziemskiego nade mnie.

2. Nie będziesz wzywał imienia Polski
 dla własnej chwały,
 kariery albo nagrody.

3. Pamiętaj, abyś Polsce oddał bez wahania
 majątek, szczęście osobiste i życie.

4. Czcij Polskę, Ojczyznę twoją,
 jak matkę rodzoną.

5. Z wrogami Polski walcz wytrwale
do ostatniego tchu, do ostatniej kropli
krwi w żyłach twoich.

6. Walcz z własnym wygodnictwem i tchórzostwem.
Pamiętaj, że tchórz nie może być Polakiem.

7. Bądź bez litości dla zdrajców
imienia polskiego.

8. Zawsze i wszędzie śmiało stwierdzaj,
że jesteś Polakiem.

9. Nie dopuść, by wątpiono w Polskę.

10. Nie pozwól, by ubliżano Polsce,
poniżając Jej wielkość i Jej zasługi,
Jej dorobek i Majestat.

 

Będziesz miłował Polskę
pierwszą po Bogu miłością.
Bedziesz Ją miłował więcej
niż siebie samego”.

Zofia Kossak-Szczucka

PITAVALE - 113

wg. Jerzego Reutera

Miłość w teatrze

To nie tylko sceniczne dramaty, pisane przez wielkich dramaturgów, to także zwykła proza życia, schowana gdzieś głęboko za tajemniczymi kulisami, w garderobach, pracowniach i emocjach, jakże ważnych dla każdego artysty. To raczej zrozumiałe, że życie na scenie musi przenosić się gdzieś głębiej i odciskać swoje piętno na dniu codziennym uczestników tego niecodziennego dell`arte. Pan elektryk z tarnowskiego teatru był młodym i bardzo przystojnym mężczyzną, a mało tego, był nad wyraz ambitny i rządny wejścia na scenę w jakiejś wyrazistej pozie, by zaimponować wszystkim. Jednak pozostałoby to w sferze nocnych marzeń, gdyby do naszego teatru nie została zatrudniona młoda, tuż po studiach, piękna aktorka. A byla tak powabna, że skupiała na sobie gorący wzrok wszystkich mężczyzn i zadrosne spojrzenia kobiet. Elektryk – tak go nazwiemy, by nie urągać jego pamięci – zakochał się od pierwszego wejrzenia, co było zawsze widoczne na oświetlanej przez niego scenie i rozpoczął powolne eksponowanie przed wybranką swoich wdzięków.

Pitaval 113

PODRÓŻE (NIE TYLKO) TEATRALNE: CHOPIN, KTÓREGO NIE ZNAMY

czyli

PRZYSTANEK ŁÓDŹ

Tuż przed Bożym Narodzeniem, 22 grudnia 2021 roku, udało mi się wziąć udział w wyjątkowym wydarzeniu artystycznym – relacjonuje Katarzyna Cetera. Skusiłam się – tego dnia w Teatrze Wielkim w Łodzi wystąpiło aż dwóch finalistów XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina – zdobywca drugiego miejsca Alexander Gadjiev oraz finalista Hyuk Lee.

CHOPIN to mało znana i rzadko eksploatowana opera Giacomo Orefice – kompozytora i krytyka muzycznego przełomu wieków (z wykształcenia prawnika), który w swojej twórczości operowej nawiązywał do weryzmu. Jego dzieła sceniczne trochę przypominają utwory Pucciniego – znajdziemy tu piękną, bogatą orkiestrację, wspaniałe arie i duety, a także godne pochwały partie chóralne. Duże znaczenie przypisuje się też utworom fortepianowym, które napisał – te z kolei są utrzymane w stylistyce impresjonizmu.

Opera CHOPIN, której fabuła oparta jest na różnych (także fikcyjnych) wydarzeniach z życia polskiego kompozytora, miała swoją premierę w 1901 roku w Mediolanie. Sam spektakl to przepiękna opowieść oparta na biografii artysty, niepowtarzalnej muzyce Fryderyka Chopina urozmaiconej popisami wokalno-aktorskimi. Powstała niewątpliwie z wielkiej sympatii i uznania kompozytora dla muzyki Chopina – jej partytura w całości składa się ze zorkiestrowanych przezeń około dwustu cytatów z utworów Chopina, jego postać stała się też inspiracją dla libretta autorstwa Angiolo Orvieto, a samo nazwisko – tytułem opery. Kierownik muzyczny łódzkiego spektaklu Adam Banaszak wydobył z tego dzieła piękno, dramaturgię i melodyjność, znakomicie radząc sobie z niełatwą partyturą.

W materiałach promocyjnych Teatru Wielkiego w Łodzi czytamy:

CHOPIN – jak twierdzą niektórzy historycy muzyki – to opera, która jest dziko nieścisłą relacją z życia kompozytora. Wszystkie postaci oprócz Chopina są całkowicie fikcyjne, a sam przebieg operowych zdarzeń jedynie sugeruje pewne wątki z życia wielkiego Polaka. Ile tu prawdy a ile fantazji librecisty?

Całość jednak stworzyła wielkie możliwości popisu wokalnego – ale i aktorskiego – dla wszystkich wykonawców, a przecież w operze również o to chodzi! Fryderyk Chopin nie skomponował ani jednej opery i podobno nawet nie marzył by tworzyć muzykę dla teatru. Tym razem jednak pojawiła się n scenie zarówno postać Chopina na scenie, jak i jego muzyka – ale jakże odmieniona! Zaskoczenie kazało się jednak pozytywne:

To jednak nie tylko opera, której tematem jest nasz największy kompozytor. To również opera, która w całości korzysta z muzyki Chopina. Mamy do czynienia z niezwykłą próba transkrypcji muzyki fortepianowej na język opery. Próbą transkrypcji chopinowskiego rubato na operowe bel canto. Odpowiada więc na pytanie, co by było, gdyby Fryderyk Chopin sam napisał jakiekolwiek dzieło operowe – zaznaczył Adam Banaszak sprawujący nad spektaklem kierownictwo muzyczne.


Przedstawienie poprzedziły co najmniej równie niezwykłe recitale fortepianowe – w pierwszej części wieczoru wystąpiło dwóch laureatów tegorocznego, XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina. Najpierw Hyuk Lee, Koreańczyk, wykonał Nokturn Es-dur op. 9 nr 2, Nokturn H-dur op. 62 nr 1, Etiudę As-dur op. 25 nr 1 i Poloneza-Fantazję As-dur op. 61. Ten recital został przygotowany z wykorzystaniem obrazów Wojciecha Siudmaka w wizualizacjach Emilii Sadowskiej. Po tym występie zaprezentował się laureat drugiej nagrody XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina – Alexander Gadjiev. Zagrał Sonatę b-moll, za którą muzyk zdobył nagrodę Krystiana Zimermana.

Tego samego wieczoru Alexander Gadjiev właśnie znakomicie wcielił się w rolę Fryderyka Chopina w przedstawieniu operowym, wykonując Etiudę c-moll op. 10 nr 12 (Rewolucyjną) oraz Preludium e-moll op. 28 nr 4.

Warto było jechać – Teatr Wielki w Łodzi zawsze ma dla miłośników sztuki dobre miejsca na widowni – jestem tego najlepszym przykładem: widownia była prawie pełna a mimo to udało mi się kupić bilet w pierwszym rzędzie!

Katarzyna Cetera

zdjęcia – organizatorzy

Giacomo Orefice

CHOPIN

opera w czterech aktach

spektakl grany w języku włoskim

libretto: Angiolo Orvieto

dyrygent – Michał Kocimski

Kierownictwo muzyczne: Adam Banaszak

Reżyseria: Hanna Marasz

Kostiumy i aranżacja przestrzeni scenicznej: Zuzanna Markiewicz

Obrazy: Wojciech Siudmak

Choreografia i ruch sceniczny: Jacek Przybyłowicz

Reżyseria multimediów: Emilia Sadowska

Reżyseria świateł: Katarzyna Łuszczyk

Kierownictwo chóru: Maciej Salski

Współpraca muzyczna: Marta Kosielska

Asystenci reżysera: Waldemar Stańczuk, Adam Grabarczyk

Inspicjenci: Andrzej Kowalik, Zbigniew Pawełczyk

Obsada:
Chopin – Paweł Skałuba

ElioŁukasz Motkowicz

Flora – Anna Wierzbicka

Mnich – Robert Ulatowski

Stella – Aleksandra Borkiewicz

Chopin pianista – Alexander Gadjiev (gościnnie)

Gracja – Alicja Bajorek

Babcia Gracji – Ewa Karaśkiewicz

Ojciec Gracji – Krzysztof Pilch

Dzieci: Kalina Kukawska, Igor Kukawski

Chór, Balet i Orkiestra Teatru Wielkiego w Łodzi

Premiera odbyła się 1 października 2021 w Teatrze Wielki w Łodzi

Zobacz również:

PO SĄSIEDZKU:WIELKI TYDZIEŃ W KRAKOWIE

czyliMISTERIA PASCHALIA 2025   Tegoroczna, dwudziesta druga już edycja festiwalu Misteria Paschalia w liczbach – i dużym skrócie – to osiem dni, dziesięć wyjątkowych lokalizacji i kilkadziesiąt wydarzeń artystycznych w Krakowie, Tyńcu i Wieliczce –

Czytaj więcej....

Rozdział 8 “Z batutą w dłoni”

czyli Moje marzenia twórcze.   To kolejna część unikalnych wspomnień Bożeny Kwiatkowskiej, których część VIII publikujemy poniżej. Nasza bohaterka to kobieta, która urodziła się z batutą w dłoni…To jedna z najbardziej wyrazistych osobowości tarnowskiej kultury,

Czytaj więcej....

Przez Twe święte zmartwychwstanie,
z grzechów powstać daj nam, Panie

Każdemu z Was, każdemu kto w Waszym
sercu ma choć miejsca odrobinę

wszelakości dobrej a Bożej
w czas WIELKIEJ NOCY
Anno Domini 2025
życzy Teatr Nie Teraz
oraz Tarnowski Kurier Kulturalny

Poprzedni
Następny

 

  jak
  Babcia
  przy
  furtce
  stoi

 

  cierpiąc
  na
  zawroty
  historii

 

  Ryszard S.

MALOWANIE SŁOWEM

Ryszard Smagacz

Tryptyk Katyński część I

 

Część I

 

            1940 – 2010 Katyń

to

dla Polaków

ziemia

święta i przeklęta

wojenna

dwie daty

dwie listy

ale

od

teraz

pamięć jedna

 

wtedy

bezimienny guzik

z orzełkiem

teraz

obrączka

z imieniem

prezydenta

 

wtedy

strzały w tył głowy

i milczący las

wokół

teraz

salwy honorowe

Zygmunt i Wawel

i pokój

także my

jakby

nie ci

sami

oby

 

CZYTAJ DALEJ

 

Teatr Nie Teraz

Galeria Mistrzów:

Najnowsze spektakle:

MINIATURA TEATRALNA
PREMIERA
12 października 2024, Dwór Brzozówka w Tomicach k/ Warszawy

PREMIERA
5 października 2024, Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu
11 października 2024, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA
8 marca 2024, Muzeum Wsi Radomskiej
15 marca 2024, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA

8 lipca 2023, Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu

PREMIERA
18 marca 2023, Zakliczyńskie Centrum Kultury

PREMIERA

28 września 2022, Łomża

10 wrzesień 2022 – Suchowola koło Białegostoku
16 wrzesień 2022 – Strachocina koło Sanoka

8 wrzesień 2022 – Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu
14 wrzesień 2022 – Gliwice

Pierwsza premiera online – grudzień 2020

dworek M. Konopnickiej w Żarnowcu

Lipiec 2020

Ośrodek Praktyk Artystycznych – Dom Ludowy Maszkienice

Listopad 2019

Ośrodek Praktyk Artystycznych – Dom Ludowy Maszkienice

Spektakl teatralny w wykonaniu adeptów TNT

Arkadia – Sybir – Powrót do nieswojego domu

kwiecień 2019

listopad 2018 – Opole

październik 2017 – Tuchów – Kraków – Warszawa
październik 2016 – Tarnów Ratusz
marzec 2016 – Tuchów klasztor
luty 2016 – Warszawa – Galeria Porczyńskich
sierpień 2015 – Ołpiny
listopad 2014/2015 – Tuchów, Ołpiny /Wymarsz/
październik 2014 – Warszawa Żoliborz – Dom Pielgrzyma „Amicus”
lipiec 2013 – Synagoga – Dąbrowa Tarnowska
kwiecień 2012 – Warszawa – Więzienie na Rakowieckiej

maj 2011 – Warszawa – Muzeum Niepodleglości

grudzień 2010 – Hotel Tarnovia
maj – czerwiec 2003 Peregrynacja z kopią Veraikonu: Nowy Sącz, Stary Sącz, Just, Rożnów, Tropie, Jamna, Lipnica Murowana,  Nowy Wiśnicz, Szczepanów, Zabawa, Zawada, Tarnów 

_______________________

SPOTKANIA

_______________________

więcej na www.nieteraz.pl 
www.tarnowskikurierkulturalny.pl

YouTube