Pegazem po Tarnowie
Reaktywacja Wartości życia www.tarnowskikurierkulturalny.pl
Vitae Valor po raz dziesiąty www.tarnowskikurierkulturalny.pl
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Tomek Habiniak
apel w sprawie wystawy
W tym roku skończyłby 55 lat. Miał wielkie serce i mocną głowę oraz równie wielki talent. Był znakomitym rysownikiem i grafikiem ale przede wszystkim karykaturzystą. Jednym z ostatnich, co tak kreską wodził, a raczej uwodził liczną rzeszę odbiorców swoich prac. W Tarnowie był w swojej maestrii bezkonkurencyjny ale przez swoje rodzinne miasto bezapelacyjnie odrzucony i wręcz urzędowo bojkotowany. Wystarczy powiedzieć, że nigdy nie miał w Tarnowie swojej wystawy, a przecież stworzył kilkaset oryginalnych prac plastycznych. 0dszedł 5 stycznia i z tej okazji w specjalnie poświęconym mu tekście napisaliśmy, że to pora najwyższa pomyśleć o zorganizowaniu pośmiertnej wystawy jego unikalnych prac... I oto słowo ciałem się staje bowiem na nasz apel pierwsze odpowiedziało nasze Biuro Wystaw Artystycznych i w osobie Piotra Kukli, działającego w imieniu dyrektor Ewy Łączyńskiej-Widz, proponując przygotowanie retrospektywnej wystawy prac Tomasza Habiniaka. Jej otwarcie odbędzie się w dniu 17 września w siedzibie BWA w ramach rozpoczynającej się wtedy kolejnej edycji Festiwalu Komedii TALIA. Przygotowanie ekspozycji wraz z ekskluzywnym katalogiem wymaga ogromnej pracy organizacyjnej, a czasu jest naprawdę niewiele, stąd apel kuratora wystawy Piotra Kukli o wypożyczenie prac Tomka, głównie karykatur, które można składać w recepcji BWA w pałacyku w Parku Strzeleckim lub ustalać ich odbiór z naszą redakcją - kom. 795 206 706, adres emaliowy redakcja@
Archiwum
------------------------
wiersze ostatnie
Oldze T.
po Noblu
świat
stworzony ze słów
umiera
a my wraz z nim
i nawet tego
nie zauważamy
nie potrafimy
opowiedzieć
sobie świata
z którym
coś jest
nie tak
Internet
to
opowieść idioty
więc
Grając na wielu
bębenkach
jesteśmy
ciągle
w podróży
Ludzie księgi
Bieguni
od
Prawieku
Prowadzimy swój pług
przez kości
umarłych
jak tkacz
zwijając
swoje życie
czuli narratorzy
budujemy sobie
Dom dzienny
i
dom nocny
czekając na Godota
zamiast niego
spotykamy
Charona
to on
za obola
przeprawia nas
przez Styks
do otchłani
Ksiąg Jakubowych
nasza
zagubiona dusza
snuje swoje
Opowiadania bizarne
poszukując
Lalki i perły
a może
Czarnej ruty
na wigilię
Ryszard S.
Pitavale - 113
wg. Jerzego Reutera
Miłość w teatrze
To nie tylko sceniczne dramaty, pisane przez wielkich dramaturgów, to także zwykła proza życia, schowana gdzieś głęboko za tajemniczymi kulisami, w garderobach, pracowniach i emocjach, jakże ważnych dla każdego artysty. To raczej zrozumiałe, że życie na scenie musi przenosić się gdzieś głębiej i odciskać swoje piętno na dniu codziennym uczestników tego niecodziennego dell`arte. Pan elektryk z tarnowskiego teatru był młodym i bardzo przystojnym mężczyzną, a mało tego, był nad wyraz ambitny i rządny wejścia na scenę w jakiejś wyrazistej pozie, by zaimponować wszystkim. Jednak pozostałoby to w sferze nocnych marzeń, gdyby do naszego teatru nie została zatrudniona młoda, tuż po studiach, piękna aktorka. A byla tak powabna, że skupiała na sobie gorący wzrok wszystkich mężczyzn i zadrosne spojrzenia kobiet. Elektryk – tak go nazwiemy, by nie urągać jego pamięci – zakochał się od pierwszego wejrzenia, co było zawsze widoczne na oświetlanej przez niego scenie i rozpoczął powolne eksponowanie przed wybranką swoich wdzięków.
TRZY HISTORIE, KTÓRE WYDARZYŁY SIĘ NAPRAWDĘ
czyli
TARNOWSKA NAGRODA FILMOWA RUSZYŁA PO RAZ TRZYDZIESTY TRZECI
Tylko dwie edycje tarnowskiego święta filmowego – czwarta i szósta - odbyły się w czerwcu – pisze nasza specjalna wysłanniczka Katarzyna Cetera. Tarnowska Nagroda Filmowa zazwyczaj rozpoczynała się w kwietniu lub maju – choć bywało, że i w lutym czy nawet w marcu. W tym roku 33 edycja Tarnowskiej Nagrody Filmowej została przełożona na czerwiec, po raz trzeci w swojej historii. Inauguracja odbyła się w sobotę – pewnie także okazji Dnia Dziecka. Przez cały tydzień przed rozpoczęciem festiwalu, w ramach tradycyjnego już PROLOGU oglądaliśmy filmy „intelektualisty kina”, Krzysztofa Zanussiego: od SRUKTURY KRYSZTAŁU – filmu sprzed pół wieku – poprzez CWAŁ, ILUMINACJĘ, BARWY OCHRONNE, CONSTANS, aż po ubiegłoroczny (a dość ciekawy) ETER. A to była dopiero rozgrzewka.
Oszukując czas… – „Mr. Nobody” Jaco Van Dormael
Od czasu przeczytania „Rzeźni nr 5” Kurta Vonneguta wciąż jestem zadziwiona - pisze Ewa Tomasik-Adamczak, czołowa aktorka znanego w całej Polsce Teatru Nie Teraz, ceniona tarnowska pedagog, polonistka i animator kultury, jak niesamowicie wiarygodnie można opowiedzieć o rzeczywistości dzięki deformacji rzeczywistości właśnie. „Mr. Nobody” w reżyserii Jaco Van Dormaela to film, który porusza problem największej bolączki człowieka – śmierci. Główny bohater jest ostatnim żyjącym śmiertelnikiem. W nowym wspaniałym świecie ludzie już nie umierają. Obserwują Nemo Nobody – tak się nazywa główny bohater – „nikt” czyli „każdy” – alegoria ludzkiego losu – z zaciekawieniem, głosując, czy 118-letni starzec ma umrzeć, czy może przedłużyć jego życie. W efekcie Nemo nie musi liczyć na łaskę widzów. Dochodzi do przewidywanego zwrotu w dziejach wszechświata – ten zamiast się rozszerzać, gwałtownie się kurczy. Dochodzi do entropii i czas zaczyna się cofać.
„Ułaskawienie” J. J. Kolskiego – film o Żołnierzach Wyklętych
Mówiąc w skrócie, film opowiada o Wacławie Szewczyku, wuju reżysera, pseud. Odrowąż, którego zabił tajny współpracownik UB w 1946 r. Powiem Wam, że ta historia Żołnierzy Wyklętych mnie przekonała, w morzu miernoty artystycznej na ten temat jest naprawdę wybitna. Recenzuje go dla nas Ewa Tomasik-Adamczak, czołowa aktorka znanego w całej Polsce Teatru Nie Teraz, ceniona pedagog, polonistka i animator kultury. Autorka tekstów dramatycznych, reżyser, instruktor teatralny - do niedawna prowadziła koło teatralne ,,A’ propos”, w którym realizowała swój autorski program: „Edukacja teatralna – kluczem do poznania samego siebie”. Jej własne spotkanie z teatrem nastąpiło kilkanaście lat temu w latach 90. ub. wieku (m in. "Władca much” w reżyserii Jacka Głomba), a z Teatrem Nie Teraz od 2008 roku. Przez ten czas wzięła udział w wielu spektaklach i projektach edukacyjno- artystycznych. Ma na swoim koncie znaczące role m.in. w "Intensywności szkła poza percepcją”, "Balladzie o Wołyniu”, "Wyklętych”, "Kreonie" i ,"Końcu świata” . Teatr do dla niej sposób na opowiadanie światu o sobie, ale także o tym, co ważne; na dotykanie i przekazywanie prawdy i wartości, którymi trzeba kierować się w życiu. Ale mało kto wie, że pani Ewa jest także utalentowaną publicystką...
Po raz 33
Tarnów zamieni się w stolicę polskiego kina. Wszystko to za sprawą Tarnowskiej Nagrody Filmowej, którą już 27 maja zainauguruje prolog poprzedzający festiwal. – Sądzimy, że będzie to przełomowa edycja naszego festiwalu z różnych powodów. Pokażemy widzom rekordową liczbę filmów – mówi Tomasz Kapturkiewicz, dyrektor Tarnowskiego Centrum Kultury. W tym roku kinomaniacy będą mogli obejrzeć 12 filmów w konkursie głównym. Trzymając się znanych filmowych tytułów, tegoroczna konkursowa dwunastka zapowiada się bardziej na „wspaniałą” niż „parszywą”, bowiem znakomita passa polskiego kina nadal trwa. Z roku na rok staje się ono coraz lepsze. Sukcesy Zimnej wojny, nowego filmu Pawła Pawlikowskiego, są ostatnio tego najbardziej spektakularnym przykładem. Tradycyjnie będą też wystawy, koncerty, warsztaty i coś dla młodego widza. - Zderzenie tych różnorodnych propozycji, opartych o polski film i z nim związanych, pozwala zaproponować widzowi szeroką ofertę, która pogłębia jego wiedzę i pozwala też pokazać wielowymiarowość sztuki filmowej – nadmienia Anna Grygiel, dyrektor Tarnowskiej Nagrody Filmowej. Szkoda tylko, że na wczorajszą (wtorek 7 maja) konferencję prasową zaproszono "wybiórczo" tylko niektóre z tarnowskich mediów...
| |||||
| |||||
|
