"Maryjo, pomóż nam odważnie głosić Ewangelię"

Takie jest hasło tegorocznego, rozpoczynającego sie dzisiaj w sobotę 1 lipca Wielkiego Odpustu Tuchowskiego, a kończącego się w niedzielę 9 lipca. Tradycyjnie inauguruje go pielgrzymka strażaków i orkiestr dętych, a kończy modlitwa ludzi pracy i bezrobotnych, z udziałem przedsiębiorców i pracodawców. W tym czasie przed cudowny Obraz Matki Bożej Tuchowskiej pielgrzymują m.in.: kolejarze, samorządowcy, emeryci, kombatanci, nauczyciele, ministranci i lektorzy, rolnicy, myśliwi, leśnicy, nadzwyczajni szafarze Komunii św. oraz niepełnosprawni, a także przedstawiciele ruchów i stowarzyszeń katolickich, w tym - Wspólnot dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa, Akcji Katolickiej, Grupy Modlitewne Ojca Pio, Stowarzyszenia Rodzin Katolickich, Kościoła Domowego, Rycerstwa Niepokalanej, Róż Różańcowych oraz Przyjaciele Radia Maryja. Codziennie w programie odpustu znajdują się modlitwy o powołania, Koronka do Bożego Miłosierdzia, Różaniec na dróżkach różańcowych, Droga Krzyżowa na dziedzińcu sanktuaryjnym, nieszpory Maryjne oraz wieczory maryjne, czyli koncerty orkiestr i chórów. – Jak każdego roku chcemy jak najlepiej przyjąć pielgrzymów poprzez spowiedź, pogłębienie wiary przez głoszone Słowo Boże – mówi o. Bogusław Augustowski, proboszcz i kustosz sanktuarium. – Ufamy, że tegoroczny Wielki Odpust Tuchowski dla wielu będzie takim umocnieniem wiary, takim pokrzepieniem do tego, by nie bać się wyznawać publicznie wiary. Po modlitwie przed obrazem Matki Bożej, pielgrzymi mogą zwiedzać muzeum misyjne, sanktuaryjne i etnograficzne. Można tam zobaczyć m.in. urządzenia rolnicze i gospodarstwa domowego. Co roku, nie tylko przez najmłodszych oblegana jest ruchoma szopka. Tradycją Wielkiego Odpustu są barwne kramy, na których można kupić odpustowe cukierki i mnóstwo zabawek. Szacuje się, że przez ten błogosławiony czas nawiedzi Tuchów około 150 tysięcy pielgrzymów z kraju i zagranicy, i tak jest od ponad 100 lat, co sytuuje tuchowskie Sanktuarium jako jedno z najstarszych i najliczniej odwiedzanych sanktuariów w południowo–wschodniej Polsce.

Czytaj więcej...

PODSUMOWANIE SEZONU, CZYLI KAŻDY DOSTAŁ TO...

Zakończył się sezon teatralny, rok szkolny i wiosna. Mamy lato, wakacje i oczekujemy na kolejne teatralne wrażenia wraz z początkiem kolejnego sezonu. Ponieważ to głównie ze względu na oczekiwany sezon ogórkowy nastąpi kilkutygodniowa przerwa w relacjonowaniu dla Państwa wydarzeń kulturalnych, artystycznych – a przede wszystkim teatralnych – pokuszę się, pisze nasza stała teatralna recenzentka Katarzyna Cetera, o kolejne podsumowanie. Co warto było obejrzeć w tym sezonie? W Tarnowie zdecydowanie IKEBANĘ, ale ponieważ „wśród ślepców jednooki królem” (jak mawia znany tarnowski KODowiec, znany niegdyś matematyk Wiesław Węgrzyn), nie ekscytuję się tym faktem zanadto. Dobry spektakl, świetna rola – ale konkurencji w naszym mieście w zasadzie w tym sezonie produkcja ta nie miała.

Czytaj więcej...

Nie oddadzą nam kultury… po dobroci

Kończy się kolejny sezon artystyczny w polskiej kulturze, a więc i w polskim teatrze. Niestety, nie widać tutaj końca instytucjonalnej dominacji marksistów kulturowych. Dodajmy, że nie tylko instytucjonalnej, ale – co gorsza – ideologicznej. I to wszystko dzieje się już prawie dwa lata po z taką nadzieją wyczekiwanej zmianie w małym i dużym pałacu. Od bardzo dawna zadziwia mnie - dywaguje na łamach portalu Polonia Christiana Tomasz A. Żak, twórca i dyrektor TNT, wzięty reżyser i publicysta - indolencja prawicowych rządzących (od poziomu gminnego samorządu po szczyty władzy). Indolencja dotyczy zrozumienia zdawać by się mogło oczywistego faktu, że zawłaszczenie instytucji kultury polskiej przez postkomunistów i tzw. liberałów jest nie mniej groźne dla Ojczyzny, niż nomenklaturowe spółki skarbu państwa, sądowe lub policyjne mafie ze stalinowskimi czy zomowskimi korzeniami czy zaraza poprawności politycznej. A brak zrozumienia, to brak działań naprawczych.

Czytaj więcej...

GALICJANER SZTETL W TARNOWIE

Dni Pamięci Żydów Galicyjskich, czyli Galicjaner Sztetl, obchodziliśmy w Tarnowie podczas ubiegłego weekendu. Motywem przewodnim tegorocznych obchodów była 75. rocznica Akcji Reinchardt rozpoczętej w 1942 roku w Lublinie, która miała na celu likwidację ludności żydowskiej w Generalnym Gubernatorstwie. Przed wojną Tarnów był trzecim miastem galicyjskim, po Krakowie i Lwowie, w którym było najwięcej Żydów i nie można o tym zapominać. W związku z 75. rocznicą Akcji Reinchardt chcemy w tym roku zorganizować Marsz Pamięci, w którym chcemy przypomnieć tarnowianom, gdzie było getto, a przede wszystkim, gdzie był tzw. Umschlagplatz – mówił Adam Bartosz, prezes Komitetu Opieki nad Zabytkami Kultury Żydowskiej w Tarnowie, organizatora Dni Pamięci. Obchodom patronował Prezydent Miasta Tarnowa. Pogoda pokrzyżowała organizatorom plany tylko częściowo, ogólnie więc wrażenia uważać należy za pozytywne.

Czytaj więcej...

Jarmarczne triduum z Kupałą w tle

Jak zwykle o tej porze, w wigilię św. Jana 23 czerwca rozpoczęły się w naszym galicyjskim miasteczku Zdearzenia 2017, będące spadkobiercami niegdysiejszych Dni Tarnowa. Tradycyjnie potrwają trzy dni, a wypełnią je m.in.: Jarmark Galicyjski. Na stoiskach przy ul. Wałowej nie zabraknie oryginalnych małopolskich potraw, ekologicznych chlebów, miodów z pasieki oraz ręcznie robionych dekoracji czy ozdób. Na tarnowskim deptaku swoje wydawnictwa zaprezentuje także Miejska Biblioteka Publiczna. Tradycyjnie podczas inauguracji miejskiego świętowania w teatrze „Solskiego” zostały wręczone Nagrody Miasta Tarnowa w dziedzinie kultury, stypendia artystyczne, a wyjątkowy pedagog odebrał tytuł „Nauczyciel z kulturą” – uroczystość uświetnil koncert Kajetana Borowskiego. Na plenerowej scenie na Rynku zaplanowano koncerty markowych zespołów: w piątkowy wieczór na plenerowej scenie pojawili się przedstawiciele dwóch różnych gatunków muzycznych. Nurt indie -folk reprezentował LESKI, a w klimat r&b, neo-soul i bluesa wprowadził MROZU. Natomiast w sobotni wieczór scenę opanują polscy artyści, którzy wykonają kompozycje The Beatles z „Białego Albumu”. Utwory słynnej czwórki z Liverpoolu wykonają Tymon Tymański, Natalia Grosiak, Natalia Przybysz i Krzysztof Zalewski. Odbędą się też dwa pikniki w Parku Sanguszków i Ogrodzie Strzeleckim. Bedą warsztaty BWA "Teatralne frontaże" i Wyspa Wilkonia. Na zakończenie tegorocznych Dni Miasta na Rynku zapanuje disco polo a miejski teatr pokaze spektakl „Disco Solski”. No i oczywiście nie mogło zabraknąć uświęconych tradycją wianków świętojańskich i związanych z nimi obrzędów w Parku Strzeleckim. Jednym słowem - dla każdego coś miłego. Tylko czy o to chodziło?. Igrzyska zamiast przysłowiowego chleba. I kto odpowiada za ten pseudo oryginalny szyld - lingwistyczno literacką tandetę?.

Czytaj więcej...

Kogo obchodzi kultura?

Do teatru chodzi garstka – nie więcej niż pięć procent – społeczeństwa. Twórcy i widzowie nie blokują ministerstw ani ulic w centrum Warszawy, nie palą opon na ulicach. Protesty, które podejmują ludzie kultury (ci „kulturalni”, ale także i ci, którzy będą bardziej zdesperowani niż powściągliwi), nie budzą ogólnokrajowych emocji. To twórcy – nie górnicy, rolnicy czy pielęgniarki. Co da nagłośnienie ich protestów? O wiele bardziej skuteczne medialnie będzie wyśmianie jednego – mniej czy bardziej fortunnego – gestu prezydenta kraju czy tzw. gównoburza (excusez le mot), którą da się wzbudzić wokół jedno- czy dwuzdaniowej wypowiedzi któregoś z ministrów. Protesty ludzi kulturalnych nie obchodzą większości i żyją krótko - pisze Katarzyna Cetera.

Czytaj więcej...

Studnia

 T.A.Żak - Druga pocztówka z Fatimy

Kiedyś każde dziecko miało takie jedno swoje ukochane miejsce, gdzie lubiło się bawić, spotykać z tymi, których lubi najbardziej, a nawet sobie tam czasami popłakać. Każde dziecko miało taki azyl. Mógł być to kąt za piecem - kiedyś w domach były ciepłe kaflowe piece; może zakamarek na strychu - kiedyś każdy dom miał wypełniony przygodami strych; może pochylone drzewo w sadzie - kiedyś domy miały swoje tajemnicze sady. Kiedyś tak było, ale to było przed pojawieniem się trzepaków koło bloków i palarni za śmietnikami. Również przed tym, zanim dzieci uwięziono przed ekranami telewizorów i zarzucono na nie sieci. Kiedyś, kiedy było normalnie, ukochanym miejscem dla Łucji Santos z Valinhos koło Fatimy była studnia w ich rodzinnym ogrodzie.

Czytaj więcej...

GALICJANER SZTETL

21 Dni Pamięci Żydów Galicyjskich

Tradycyjnie, jak co roku, Muzeum Okręgowe w Tarnowie oraz Komitet Opieki nad Zabytkami Kultury Żydowskiej w Tarnowie zapraszają na kolejną edycję „Galicjaner Sztetl” Dni Pamięci Żydów Galicyjskich, cyklu wydarzeń upamiętniających dawnych mieszkańców i współtwórców kulturalnego, politycznego i społecznego oblicza dzisiejszej Małopolski. To kolejna, już dwudziesta pierwsza próba przypomnienia, jak było w sztetl Torne - miasteczku Tarnów, w którym przed wojną połowę mieszkańców stanowili Żydzi. Podobnie było w Bobowej i Żabnie, Dąbrowie Tarnowskiej i Szczucinie. Rytm życia zamieszkującej tam społeczności żydowskiej wyznaczały kolejne święta paschy, radosne purim czy pełne powagi i żalu za grzechy jom kipur. Właśnie tamten fascynujący świat, którego już nie ma, tamtą zniszczoną przez holocaust kulturę i sztukę, wskrzeszają Dni Pamięci Żydów Galicyjskich. Tę niezwykłą sentymentalno – romantyczno – patriotyczną podróż w czasie i przestrzeni, sakralizuje wspólna modlitwa i historyczna refleksja pod pomnikiem w lesie Buczyna w Zbylitowskiej Górze, w miejscu kaźni blisko 10 tys. tarnowskich Żydów, rozstrzelanych w czerwcu 1942 roku podczas likwidacji tarnowskiego getta, gdzie mieszkało ich ponad 40 tys. Pierwsze rozstrzelania w Buczynie miały miejsce już w grudniu 1939 roku. Zostali wtedy zamordowani oskarżeni o posiadanie broni mieszkańcy ziemi dąbrowskiej. Przez cały okres okupacji do Buczyny przywożono mniejsze lub większe grupy Polaków i Żydów zarówno mieszkańców przedwojennego Tarnowa jak i przywożonych do getta z innych rejonów Generalnej Guberni.  We wrześniu 1943 roku zakończył się, trwający trzynaście miesięcy, tarnowski Holocaust, który w zasadzie domknął żydowską historię Tarnowa.

Czytaj więcej...