Witryna korzysta z plików cookies,które są niezbędne do prawidłowego jej funkcjonowania .W ustawieniach przeglądarki możesz zmienić warunki ich przechowywania lub dostępu
Wybrane artykuły :

11TH TARNÓW JAZZ CONTEST /4/ TRIBUTE TO... JAZZ!

czyli
JESZCZE JEDNA ODSŁONA FESTIWALU TARNÓW JAZZ CONEST

3 listopada w gościnnych progach Centrum Sztuki Mościce odbyło się - doosi w swj kolejnej korespondencji Katarzyna Cetera, niezwykłe widowisko jazzowe tarnowskiego festiwalu jazzowego, którego jedenasta edycja właśnie dobiega końca. Wydarzenie zostało utrzymane w festiwalowej konwencji TRIBUTE TO… JAZZ i stanowiło hołd dla muzyków, którzy wnieśli znaczący wkład w rozwój gatunku, a którzy w tym roku – podobnie jak Rzeczpospolita – obchodzą w tym roku setną rocznicę urodzin. Koncert był naprawdę wyjątkową imprezą muzyczną.

Czytaj więcej...

11TH TARNÓW JAZZ CONTEST /3/ TO NIE BYŁY ZADUSZKI

czyli
YOUNG JAZZ W TARNOWIE

Zaduszkowy wieczór może nieść nutę zadumy - konstatuje Katarzyna Cetera. Jeśli jednak w sali Hotelu Tarnovia, zupełnie nieprzypominającej dżezowego klubu, pojawiają się tak fenomenalni artyści, jak ci, których zaprosił Piotr Pociask do udziału w kolejnej, młodzieżowej tym razem, odsłonie 11th Tarnów Jazz Contest – nastrój zadumy znika. Pojawia się niespożyta energia młodości i trendy jazzowe, których istnienia mogłam sobie nawet nie wyobrażać.

Czytaj więcej...

11TH TARNÓW JAZZ CONTEST /2/ ROBOCZO

czyli
KONKURS I WARSZTATY JAZZOWE

Jak każdego roku, tak i tym razem w Tarnowie - sprawozdaje Katarzyna Cetera, pod okiem gwiazd odbyły się warsztaty dla jazzującej młodzieży oraz konkurs, którego prestiż przyciąga do Tarnowa młodych artystów z różnych stron świata. Do tej pory przybywali oni z Tajlandii, Meksyku, Hiszpanii, Austrii, Danii, Słowacji, Ukrainy, Białorusi.  

Czytaj więcej...

NA FOLKOWO

czyli
TARNÓW JAZZ CONTEST WKROCZYŁ
W KOLEJNĄ DEKADĘ

Artystyczne doświadczenia poprzednich festiwalowych – dodajmy też: nieco tłustszych - lat pozwoliły organizatorom stworzyć innowacyjną formułę kolejnej jedenastej już edycji – zapowiada nasza specjalna korespondentka Katarzyna Cetera, tego jedynego w tej chwili w Tarnowie i okolicach festiwalu jazzowego. W tym roku odbywa się on w dniach 29.10 - 4.11. Jak co roku wydarzeniu towarzyszy konkurs dla debiutujących muzyków oraz warsztaty muzyczne z gwiazdami Festiwalu, przeznaczone dla młodzieży z Zespołu Szkół Muzycznych. Istotną ideą imprezy pozostaje niezmiennie budowanie płaszczyzny edukacyjnej dla młodych muzyków oraz promowanie ich twórczości.

Czytaj więcej...

Zaduszki

Czas zadumy nad kruchością życia. Dla wierzących czas modlitwy za dusze gdzieś tam obecne. Pochylamy się nad grobami bliskich i tych którym nie ma kto zapalić znicza. Wielkie, maleńkie, stare i nowe, komunalne, wyznaniowe, wojskowe, polskie, łemkowskie, ukraińskie, austriackie, radzieckie, choleryczne. Nikt nie potrafi zliczyć ile cmentarzy i cmentarzyków jest na polskiej ziemi. Mam nadzieję, że na każdym nawet tym najbardziej zapomnianym zabłyśnie w Dzień Święta Zmarłych choćby jedno światełko. Wiara w powrót dusz na ziemię zrodziła szereg wierzeń i zwyczajów, których celem było przyjęcie i ugoszczenie zmarłych przodków odwiedzających swoje domostwa i groby w dniu Zaduszek. Pomimo tego, że święto to wprowadził Święty Odilon już w 998 r. a Papież Sylwester II ostatecznie zatwierdził w roku 999 to w Polsce pojawiło się ono dopiero na przełomie XIV/XV w.

Czytaj więcej...

Podsumowanie

czyli
SCENA OTWARTA NA FINISZU

Ósma edycja Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca przeszła do historii - podsumowuje imprezę Katarzyna Cetera. Ubiegły weekend stanowił kulminację większości wydarzeń festiwalowych. W gościnnych progach Centrum Sztuki Mościce - organizatora i gospodarza festiwalu - zobaczyliśmy Polski Teatr Tańca z Poznania oraz gości z Węgier: wiodący zespół tańca współczesnego Szeged Contemporary Dance Company. Przedstawiono nam najlepsze, najciekawsze propozycje festiwalowe. Na finał tej duchowej, tanecznej uczty podano nam pyszny deser. A raczej dwa desery...

Czytaj więcej...

Święci są listem z nieba

A właściwie jedynie białą kartką tego listu, bo treść nie jest od nich, ale od Boga. Cała sztuka świętości to tak żyć, żeby nas było jak najmniej, a jak najwięcej, żeby było Boga.  Święci to nie upiory. Orszaki, bale świętych, modlitewne czuwania – w całej Polsce wyrastają kolejne inicjatywy stanowiące odpowiedź Chrześcijan na panoszący się po świecie kult śmierci. Zamiast wampirzych zębów – krzyżyk na piersi albo korona na głowie. Coraz częściej alternatywą dla amerykańskiego Halloween stają się Bale i Korowody Świętych. Nie inaczej jest w mieście i regionie tarnowskim, gdzie wiele parafii, szkół i przedszkoli organizuje spotkania dla najmłodszych, podczas których dzieci mogą przebrać się za wybranego świętego, poznając jego historię i poszukując odpowiednich atrybutów. W uroczystość Wszystkich Świętych warto przypominać o tajemnicy ziemskiego życia, jaką przekazują nam swoim przykładem święci. Szczególnie, że znany z Halloween cukierek i psikus, to nie radosna i niewinna zabawa, jak nam się wmawia, ale wstęp do niebezpiecznej w skutkach formy okultyzmu. Tak więc: Święci czy demony? Miłość czy strach? Relikwie czy dynia? Wybór należy do Ciebie!

Czytaj więcej...

Pierwsze niepodległe miasto Tarnów

czyli saga rodu Stylińskich

Przez wszystkie lata zaboru austriackiego, krążyła po Tarnowie dziwna legenda, wedle której, tuż przed odzyskaniem niepodległości ojczyzny, nurty Dunajca, płynącego obok góry świętego Marcina, zaczerwienią się od krwi. Przepowiednia owa zaczęła się urealniać, gdy w 1914 roku po bitwie pod Łowczówkiem wody rzeki zabarwiły się na czerwono od  ran polskich legionistów. Nastała pierwsza wojna światowa, nazwana przez ogrom ofiar Wielką Wojną. Wśród setek tarnowian, idących ochotniczo na front, znaleźli się niemal wszyscy mężczyźni znanej tarnowskiej rodziny Stylińskich. Ojciec Franciszek i trzej nastoletni synowie – najmłodszy Karol miał zaledwie 13 lat - ruszyli na wojnę, rozpoczynając swoją wielką bitwę o niepodległość. Tarnów owych czasów był miastem bardzo znaczącym w Galicji. Prawie czterdziesto tysięczna metropolia wrzała od ruchów niepodległościowych, które nasiliły się wraz z wybuchem wojny, odświeżając nadzieję na wolną Polskę. Po wejściu do miasta Rosjan ustały nabory młodzieży do legionów i organizowanie wszelakiej pomocy dla walczących – z tego okresu pochodzi tak zwana „Tarcza Legionów”, w którą każdy darczyńca mógł wbić na pamiątkę swój gwóźdź, w zależności od wysokości datku czarny, lub biały.

Czytaj więcej...

Tryptyk niepodległościowy

czyli wystawa, gala i koncert

W natłoku imprez przygotowywanych z okazji stulecia odzyskania przez Polskę niepodległości przez różne instytucje i stowarzyszenia działające w Tarnowie, trzy wydają się stanowić znaczącą dominantę tych obchodów. Pierwsze z nich miało miejsce w sobotę 27 października, w pałacyku BWA w Parku Strzeleckim, gdzie wieczorem otwarto ciekawą wystawę pt. „Wielcy Sarmaci Tego Kraju / Wielkie Sarmatki Tego Kraju”. Z fenomenem sarmatyzmu mierzą się współcześni artyści i artystki. Pojawiają się tu między innymi dzieła sztuki inspirowane barokowymi portretami z Muzeum Okręgowego w Tarnowie i poezją Elżbiety Drużbackiej, a także późniejszymi recepcjami sarmatyzmu, na przykład „Transatlantykiem” Witolda Gombrowicza. Drugie to Gala VII Festiwalu Niepodległości, jaką zaplanowano na poniedziałek, 29 października w kinie „Marzenie”. Podczas Gali wręczone zostaną: Szabla Niepodległości oraz Ryngrafy Niepodległości, przewidziano także pokaz filmu „Pierwsi Niepodlegli”. Zaś tę niepodległościową triadę domknie 31 października interesująco zapowiadający się koncert  młodego tarnowskiego pianisty Roberta Maciejowskiego który z towarzyszeniem kwintetu smyczkowego wykona kompozycje Ignacego Jana Paderewskiego oraz Fryderyka Chopina. Koncert przygotowany staraniem Tarnowskiego Centrum Kultury odbędzie się w Sali Lustrzanej. Zaś wymownie spuentuje to dwudniowe Święta Miasta Tarnowa „Pierwsze Niepodległe” Dzień Pamięci o Zwycięskim Zrywie Niepodległościowym, odsłonięty na tarnowskim rynku we wtorek 30 października o godz. 13.15 pomnik znamienitego burmistrza Tarnowa w latach 1907-1923, Tadeusza Tertila.

Czytaj więcej...

Klub literacki „Smagacz”

Szanowni Widzowie Teatru Nie Teraz!
 Czytelnicy naszych „Intuicji”!

Teatr i czasopismo, które wydajemy, to dwa światy, które od lat się pięknie dopełniają.
Premiera szesnastej już odsłony ,,Intuicji przydrożnych” zbiegła się z pierwszym premierowym pokazem nowego spektaklu TNT ,,Koniec świata. Dramat, który nie ma końca”, Wydarzyło się to 13 października w Tuchowie. Ach, co to była za wieczór; co to były za rozmowy, dyskusje i… kontrowersje! Spektakl – wiadomo. Ci, co byli, także w Krakowie czy Warszawie, dobrze wiedzą. A ,,Intuicje”, jak to skomentował jeden z uczestników tego premierowego wieczoru, znów narozrabiają swa niepoprawnością, pomogą przewartościować, zaskoczą. Cieszą nas takie opinie, bo to oznacza, że „nie odpuszczamy”, nie osiadamy na laurach, choć pewnie były do tego powody. Przypomnijmy, że właśnie w 37 roku istnienia TNT obchodzimy 20-lecie działalności naszego stowarzyszenia i z tej okazji specjalnym adresem uhonorował nas pan Andrzej Duda, Prezydent RP. Wracając do „Intuicji”, jeszcze ciepłych, pachnących farbą drukarską. Jak zwykle zrobiliśmy to z rozmysłem i pomysłem – tym razem tematem wiodącym jest Niepodległość! Swoistym bohaterem ostatniego numeru „Intuicji” jest profesor Kazimierz Braun. I nie tylko dlatego, że to honorowy członek naszego teatralnego stowarzyszenia, ani nie dlatego, że od ub. roku jest honorowym obywatelem Tarnowa. Powód najważniejszy to inscenizacja jego dramatu „Powrót Norwida”, której premiera w Teatrze Nie Teraz miała miejsce niemal dokładnie rok temu i odbyła się w tarnowskim Ratuszu. Profesora nie trzeba nikomu przedstawiać, a jeżeli jest inaczej, to „Intucjie” pozwolą całkiem nieźle poznać postać tego największego chyba współczesnego znawcy i twórcy teatru polskiego na świecie. Polecamy szczególnie tzw. ekskluzywny wywiad z panem Kazimierzem, który przeprowadzili Ryszard Zaprzałka i Justyna Babiarz. Jest energia, nieco wspominania, są opowieści o przeszłości, teatrze, jak to kiedyś było i jak jeszcze będzie.

Intuicje przydrożne

Klub Teatralny "TESPIS"

logo male teatralny
Ludzie Teatru Nie Teraz 6 - A. Warchał

Anna Warchał - aktorka, tajemnicza kobieta.
 
Wrażliwa i delikatna, silna i zdecydowana. Łączy w sobie różne żywioły, różne energie, jest obdarzona ciekawością świata i zmysłem obserwacji. Ma iskierki w oczach i niski ochrypły głos. W 2004 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie (wydział aktorski, specjalizacja wokalno-estradowa). Współpracowała z teatrami: Bagatela, El-jot - Krakowska Opera Kameralna, Teatr Ludowy, Plejada. Zrealizowała liczne spektakle, działając w Stowarzyszeniu Teatrów Niezależnych oraz na scenach niezrzeszonych. Aktywnie włącza się w popularyzację poezji, bierze udział w wieczorach poetyckich w Krakowie. Według niej teatr powinien spełniać swoją misję, czyli nieść prawdę, edukować, naprawiać, mądrze bawić, dawać swoiste "katharsis". Nie mam wymarzonej roli. To, co ma się pojawić, przyjdzie samo. Uwielbia wyzwania związane z tworzeniem postaci, wspólnej pracy reżysera i aktorów. Teatr jest w tym względzie czymś niezwykłym. Nie zagrałaby w spektaklu, który widza psychicznie niszczy, który jest chorym tworem wyobraźni reżysera, który obraża Boga. "Koniec świata" jest kolejną przystanią w jej podróży teatralnej. To rodzaj pewnej misji, którą ma do spełniania.Podczas pracy z młodzieżą dzieli się z młodymi ludźmi swoją wiedzą, pokazuje, jak ważna w życiu człowieka jest pasja i wytrwałość w działaniu. Prowadziła zajęcia w ramach ,,Taniec - Pasja Świata - Przenikanie Kultur" do spektaklu Moniki Myśliwiec ,,Aurelia nie chce spać". Wielokrotnie zasiadała w gronie jury podczas konkursów recytatorskich. Nowe wyzwania teatralne dają jej inspiracje do szukania w sobie, tworzenia, dawania siebie innym.

Agnieszka Winiarska - TNT

Ludzie Teatru Nie Teraz 1 - M. Małysa

Ludzie Teatru Nie Teraz 2 - E. Tomasik

Ludzie Teatru Nie Teraz 3 - K. Zapała

Ludzie Teatru Nie Teraz 4 - O. PISZ

Ludzie Teatru Nie Teraz 5 - M. Rutkowski

 14 czerwca w ramach Nocy Teatrów na scenie Teatru KTO gościnnie wystąpią aktorzy z Teatru Solskiego w Tarnowie. Krakowska publiczność zobaczy spektakle „Jakobi i Leidental" w reżyserii Małgorzaty Warsickiej oraz „Tlen (Kislorod)" w reżyserii Zofii Zoń. - To doskonała promocja teatru i przyciąganie widzów, którzy często po raz pierwszy bądź po długiej przerwie wracają obejrzeć znakomite przedstawienia – mówi Rafał Balawejder, dyrektor Teatru im. L. Solskiego w Tarnowie. Planujemy, aby w przyszłym roku także w Tarnowie odbyła się Noc Teatrów. Jesteśmy w stanie pokazać kilka spektakli jednego wieczora. Chcemy zaprosić do współpracy Centrum Sztuki Mościce, Tarnowskie Centrum Kultury oraz Biuro Wystaw Artystycznych, bo posiadają przestrzenie, które także można adapto

Klub Filmowy „Vitae Valor”

logo male filmowy"Sprawa Chrystusa"

To znakomicie przyjęty przez widzów w Stanach Zjednoczonych, zrealizowany z dynamizmem, trzymający w napięciu film oparty na prawdziwej historii Lee Strobla, dziennikarza, laureata Nagrody Pulitzera i autora bestsellerowej książki „Sprawa Chrystusa”, na której oparto scenariusz tej pasjonującej opowieści. Film twórców kultowych produkcji „Bóg nie umarł” i „Czy naprawdę wierzysz” wchodzi do kin 17 listopada. Lee (Mike Vogel, „Służące”) był na samym szczycie. Jego mistrzowskie reportaże śledcze przynosiły mu nagrody i umożliwiały awans w „Chicago Tribune”, a w domu czekała na niego kochająca żona (Erica Christensen, „Weronika postanawia umrzeć”) i dzieci. Miał poczucie, że jako pan swojego losu jest zawsze nieomylny. Pewnego wieczoru jednak wszystko się zmieniło… Groźba utraty rodziny stała się przyczyną, dla której ten zagorzały racjonalista i ateista postanowił zmierzyć się z największą tajemnicą chrześcijaństwa. Wtedy jeszcze nie wiedział, że będzie to najważniejsze dziennikarskie śledztwo w dziejach… Scenarzysta, Brian Bird, mówi, że stworzenie filmu było dla niego wyzwaniem. “Książka autorstwa Lee Strobla jest praktycznie encyklopedią wszystkich najlepszych myśli na temat wiarygodności dowodów na życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Wiedziałem, że od tej strony historia będzie mocna – od strony dziennikarskiego śledztwa w sprawie chrześcijaństwa. Ale znając historię życia Lee, zdawałem sobie sprawę, że ten film musi być też historią miłosną. Namówiłem więc Lee i jego żonę, aby spędzili kilka dni ze mną w moim biurze w piwnicy, by zapoznać się z ich prawdziwą podróżą od 1980 roku. Zagłębiliśmy się w nią.” Małżeństwo z Leslie było główną motywacją Lee Strobla do próby podkopania chrześcijaństwa. Leslie stała się chrześcijanką, co całkowicie rozwaliło ich perfekcyjnie ateistyczne małżeństwo. Dobrali się do niej „głosiciele Ewangelii”, więc Lee zdecydował, że musi ją ratować poprzez udowodnienie jej, że ta cała rzecz to wielkie oszustwo. To była misja ratownicza, która zmieniła się w historię odkupienia. Lecz zamiast uratowania Leslie od „sekty”, to właśnie jej miłość ostatecznie uratowała jego przed niedowiarstwem. Źródło - strona internetowa filmu.