"ResHarmonica"

To tytuł niezwykłej wystawy wywodzącego się z Tarnowa (w 1969 r. ukończył tarnowskiego plastyka), amerykańskiego artysty Andrzeja Grabowskiego, który pokazał swoje oryginalne obrazy w piątek 28 czerwca w "Galerii pod Trójką" Muzeum Okręgowego przy Rynku. A niezwykłość tego wydarzenia polegała na tym, że po raz pierwszy w Tarnowie mieliśmy do czynienia z wernisażem i finisażem mającymi miejsce tego samego dnia. Otóż otwarcie wystawy zaplanowano na godzinę 18, zaś jej zamknięcie na 22. I aż dziw bierze, że ta trwająca ledwie cztery godziny ekspozycja zgromadziła tylko kilkadziesiąt osób. A przecież nie często zdarzają się w naszym galicyjskim miasteczku wystawy amerykańskich twórców. Tym bardziej, że Andrzeja Grabowskiego sporo ludzi powinno pamiętać z jego tarnowskich czasów, kiedy to w latach siedemdziesiątych ub. wieku był jedną z barwniejszych postaci lokalnej bohemy. Chyba zawiniły nieco letnia kanikuła i brak należytej promocji tego pierwszego w historii galerii tarnowskich wydarzenia.

Czytaj więcej...

Idą po nas!

Nie tylko jesienne wybory odwołują tegoroczne wakacje - dywaguje znany reżyser, twórca Teatru Nie Teraz - Tomasz A. Żak.  Pompowana od lat nienawiścią rzesza popaprańców i zaprzańców chce swojego Babilonu już dzisiaj. Obserwujemy więc wzmożenie agresji marksizmu kulturowego w okupowanych przez jego akolitów instytucjach, ale też na ulicach. Nie zapominajmy, że wojna kulturowa trwa. Zwycięstwo PIS-u w wyborach do Parlamentu Europejskiego w żaden sposób tego nie zmienia. Kiedy, jak we Wrocławiu, sztyletuje się księdza katolickiego, w Bydgoszczy usuwa niewygodnego dla biskupa proboszcza, a pod Jasną Górą bluźni Matce Boskiej, to znaczy, że piekło zdecydowało się na szturm frontalny. Bowiem nie tyle o władzę w parlamencie tutaj chodzi, a o nasze dusze. Trzeba więc uderzać w pasterzy, którzy mogliby uchronić owce - i to nie tyle przed wilkami, co po prostu przed rzeźnią.

Czytaj więcej...

Galicjaner Sztetl

To jeden z największych festiwali żydowskich w Polsce. Pierwsza edycja miała miejsce w 1996 roku. Głównym celem jest upamiętnienie dawnych mieszkańców i współtwórców kulturalnego, politycznego i społecznego oblicza dzisiejszej Małopolski. Obecna, 24 edycja tej ponad regionalnej imprezy, po raz kolejny podejmuje próbę przypomnienia, jak było w sztetl Torne - miasteczku Tarnów, w którym przed wojną połowę mieszkańców stanowili Żydzi. Podobnie było w Bobowej i Żabnie, Dąbrowie Tarnowskiej i Szczucinie. Rytm życia zamieszkującej tam społeczności żydowskiej wyznaczały kolejne święta paschy, radosne purim czy pełne powagi i żalu za grzechy jom kipur. Właśnie tamten fascynujący świat, którego już nie ma, tamtą zniszczoną przez holocaust kulturę i sztukę, wskrzeszają organizowane co roku przez Komitet Opieki nad Zabytkami Kultury Żydowskiej, któremu przewodzi Adam Bartosz, i Muzeum Okręgowe - Dni Pamięci Żydów Galicyjskich, wypełnione  modlitwami (Las Buczyna), wystawami i koncertami (Pod Bimą). W tym roku odbywają się one w dniach 26 czerwiec - 14 lipiec. Jednym z najważniejszych elementów tegorocznej edycji była rekonsekracja cmentarza żydowskiego w Tarnowie, jednej z najstarszych żydowskich nekropolii na południu Polski. Zakończony w ostatnich dniach remont trwał od 2017 roku. Była to najpoważniejsza renowacja w historii tej nekropolii. W ceremonii otwarcia uczestniczyli m.in.członkowie Komitetu Opieki nad Zabytkami Kultury Żydowskiej w Tarnowie, władze miasta i żydowskie rodziny. Na tarnowskim kirkucie pojawił się także Michael Schudrich - naczelny rabin Polski oraz konsulowie Niemiec i Francji. Oficjalne rozpoczęcie festiwalu zaplanowano na czwartek, 27 czerwca, kiedy pod Bimą wystąpi zespół Nadav Malkieli & Friends z Izraela.

Czytaj więcej...

Zgoda na brak

Rozmowa z Krzysztofem Zanussim

Jeśli ktoś twierdzi, że wie wszystko lub, nie daj Boże, wie na pewno, trzymam się od niego z daleka. Mądrość pojawia się tylko tam, gdzie człowiek ma odwagę powiedzieć „nie wiem” – mówi Krzysztof Zanussi, o którym w hollywoodzkim magazynie napisano, że jako ostatni w wielkich twórców kina europejskiego dopomina się, by jego widzowie mieli świadomość istnienia duszy...  Podczas ostatniej, 33 edycji Tarnowskiej Nagrody Filmowej laureatem nagrody za całokształt twórczości i wkład w kinematografię został reżyser Krzysztof Zanussi. Festiwal rozpoczął się cyklem Prolog, podczas którego zaprezentowano 6 wybranych filmów fabularnych nagrodzonego reżysera. To jeden z ostatnich mędrców polskiego kina, prawdziwy arystokrata ducha, mistrz i mistyk, pisarz i pedagog. To jedyny polski reżyser, który wraz z żoną zbudował kościół… 17 czerwca skończył 80 lat.

Czytaj więcej...

Tarnów swiętuje

Czyli rozpoczyna się kolejna edycja Zdearzeń 2019, których prapoczątek stanowiły Dni Tarnowa zorganizowane po raz pierwszy w 1970 r. Wtedy był to tygodniowy przegląd różnorodnych form kulturalnych i rekreacyjnych oraz zdarzeń ulicznych przebiegający pod hasłem "Człowiek - Praca – Sztuka". Obecne świętowanie trwa jeno dni trzy (od piątku 21 do niedzieli 23)i nosi nazwę "Zdearzenia", nijaką i od początku wzbudzającą kontrowersje językoznawców. Studiując afisz tegorocznych Zdarzeń, pardon – Zdearzeń, gołym okiem widać, że za pseudo nowoczesnym szyldem kryje się równie "oryginalna" treść. Zgodnie z wytycznymi ma być programowo oficjalnie, politycznie optymistycznie i towarzysko snobistycznie. Czy tak będzie zależy od programu, który mają wypełnić m.in. tradycyjny jarmark galicyjski, spektakl uliczny u króla Łokietka i na dachu teatru, oglądanie księżyca przez lunetę, uliczny bookcrossing, psia parada berneńczyków, zawody modeli szybowców, zabawy, pikniki osiedlowe, intronizacja Króla Kurkowego czy koncert Gangu Marcela w Krzyżu. – Zapraszam wszystkich tarnowian. Świętujmy razem dni Tarnowa! – zachęca na oficjalnej stronie miasta prezydent Roman Ciepiela. Oby tylko ten prezydencki plebiscyt zakończył się uzyskaniem od mieszkańców absolutorium... W przeciwieństwie do szlacheckiego bigosowania rajców miejskich w Sali Lustrzanej.

Czytaj więcej...

„Kościół na wzór Chrystusa”

W 60 dni po Wielkanocy obchodzone jest, zawsze we czwartek, Boże Ciało czyli Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej. „Nie możemy pozwolić, by znieważano i profanowano to, co stanowi dla nas świętość” - mówił biskup tarnowski Andrzej podczas Mszy św. odprawionej na Placu Katedralnym w Tarnowie przy licznym udziale wiernych. To najważniejsza celebra tego dnia w diecezji tarnowskiej. W procesji, która wyruszyła po uroczystej Eucharystii ulicami Starówki szły całe rodziny z dziećmi, biskupi, kapłani, siostry zakonne, alumni, członkowie ruchów i stowarzyszeń katolickich, członkowie Bractwa Kurkowego, Rycerze Kolumba, rzemieślnicy, a także przedstawiciele parlamentu i samorządu. Procesji tradycyjnie towarzyszyła orkiestra dęta Grupy Azoty. Boże Ciało, jedno z najważniejszych Świąt w kościele katolickim – szczególnie uroczyście obchodzone w Polsce, zostało do kalendarza liturgicznego wprowadzone w 1264 roku przez papieża Urbana IV, a w Polsce obchodzone od XV wieku. 

Czytaj więcej...

"Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat"

Ta znana sentencja autorstwa dr Janusza Korczaka jest również mottem jednego z największych i najlepszych przedszkoli w Tarnowie oznaczonego numerem nr 34, mieszczącego się w zachodniej części miasta, na osiedlu ” Strusina” przy ulicy Wiejskiej 29. Jest to wyjątkowo spokojne i bezpieczne miejsce, odległe od miejskiego hałasu. Budynek otoczony jest dużym terenem zieleni i ogrodem przeznaczonym do zabaw dla dzieci. Cieszy się ono dużym uznaniem wśród rodziców i wychowanków. Panuje w nim atmosfera pełna empatii dla każdego dziecka. Przedszkole posiada bogaty i róznorodny program dostosowany do wieku i możliwości dziecka. I co nie mniej ważne, pracuje tam niezwykle twórcza i aktywna kadra wychowawców i personelu na czele z dyrektor Urszulą Ciężadło. Przedszkole istnieje już od lutego 1969 roku a to oznacza, że w tym roku obchodzi okrągły jubileusz 50. lecia istnienia. Z tej okazji we czwartek 13 czerwca zoganizowano w prestiżowej tarnowskiej Galerii "Hortar" przy ul. Legionów huczny jubileusz, którego znaczącym komponentem był wernisaż prac plastycznych o znamienym tytule "Wychowankowie, Rodziny i Przyjaciele", a dopełnieniem była muzyczna niespodzianka. Był oczywiście ogromny tort i tłumy urodzinowych gości (vide: tytuł wystawy), były laudacje, gratulacje i gratyfikacje, wzruszające świadectwa i wspomnienia...

Czytaj więcej...

„Dom z papieru” Álex Pina, 1 i 2 sezon -

czyli  historia o dobrych bandytach

Serial wpisujący się w gatunek sensacji - dywaguje Ewa Tomasik, ceniona aktorka Teatru Nie Teraz i pedagog, to historia o dobrych bandytach (słowo „dobrych” oczywiście zbyt ogólne, postaram się rozwinąć dalej), zdecydowanie urzeka i przyciąga widza. Temat od dawna w kinie eksploatowany, nienowy, ale zrealizowany w sposób niezwykle charyzmatyczny. Co powinien mieć dobry serial, żeby widz chciał oglądać kolejne odcinki i z wypiekami na twarzy śledził losy bohaterów? Niewątpliwie dobrze nakreślone postacie, które będą na tyle wiarygodne, żeby widz mógł się z nimi identyfikować. Niewątpliwie wartką i zaskakującą akcję. Przyda się też baśniowy motyw walki dobra ze złem – dobrzy policjanci i źli złodzieje – to w każdym gatunku się sprawdza.

Czytaj więcej...