Witryna korzysta z plików cookies,które są niezbędne do prawidłowego jej funkcjonowania .W ustawieniach przeglądarki możesz zmienić warunki ich przechowywania lub dostępu
Wybrane artykuły :

BRACIA KARAMAZOW

Jeżeli szatan nie istnieje, jeżeli go stworzył człowiek, to stworzył na swoje podobieństwo (F. Dostojewski).

To ostatnia premiera tego wyjątkowego - pandemia, zmiana dyrektora artystycznego - sezonu w naszym miejskim teatrze. Dano ją 19 czerwca o godz. 19 na małej scenie Solskiego, przy zdziesiątkowanej przez polityczno-sanitarną epidemię widowni. No cóż, znana z handlu reglamentacja dotknęła także teatru.  Szkoda, bo chętnych na obejrzenie tego dzieła było znacznie więcej niż w normalnym czasie liczy ta widownia miejsc. Przy okazji tej premiery po raz kolejny okazało się, że lokalni dziennikarze recenzenci są persona non grata, bowiem się ich po prostu nie zaprasza! Ten barbarzyński obyczaj w sposób oczywisty przekłada się na promocję tego, co się na deskach tarnowskiej sceny dzieje. Jak nas nie chcą i nie zapraszają to nie bywamy i korzystamy z zaproszeń Krakowa, Rzeszowa czy Kielc...  Aliści może nowa dyrektor artystyczna Matylda Baczyńska odwróci ten zabójczy dla PR teatru trend. W tej sytuacji nie pozostaje nam nic innego, jak wsłuchiwać się w opinie znajomych koneserów, szczególnie tych od lat wiernych tarnowskiej Melpomenie. Takich jak chociażby Jan Borek, były dyrektor Solskiego z czasów, kiedy i ja tam pracowałem, który po obejrzeniu najnowszej premiery napisał na FB -  Gorąco polecam. Literatura co oczywiste, znakomita. Świetna, precyzyjna reżyseria. Panowie dali radę. Bardzo dali radę. Dziękuję za świetny spektakl. A my doprecyzujmy, że "Bracia Karamazow" to ostatnia wielka powieść Fiodora Dostojewskiego, uznawana za jedno z najwybitniejszych dzieł w historii literatury, rozpisana na trzech aktorów. Kameralna autorska adaptacja Piotra Fronia oraz intrygująca forma plastyczna spektaklu umożliwiają spojrzenie z nowej perspektywy na relacje zapisane w oryginale.

Czytaj więcej...

Covid zastąpił grypę?

Znany tarnowski lekarz i filantrop prezentuje wymowne dane.

Covid-19 sparaliżowała świat. Lockdown dotknął też i Polskę. Tymczasem oficjalne dane dotyczące liczby zachorowań na grypę i koronawirusa prowokują do zadawania podstawowych pytań – czy mamy do czynienia z pandemią? W kwietniu br. dr n. med. Zbigniew Martyka, kierownik Oddziału Obserwacyjno-Zakaźnego w Szpitalu w Dąbrowie Tarnowskiej w wywiadzie dla „Gazety Krakowskiej” opowiadał o przebiegu tzw. pandemii na jego oddziale zakaźnym. Mówił wówczas, że zgłoszone przypadki można przyrównać do cyklu lekkiej grypy i uspokajał nastroje. Teraz lekarz wraca do tej tezy i pokazując oficjalne dane wskazuje, że miał rację. - Patomorfolodzy wypowiadają się, że na swoim stole nie spotkali ani jednej osoby, która zmarłaby z powodu koronawirusa.

Czytaj więcej...

Wywiad, który jest a jakoby go nie było...

czyli "Kościół musi być przeźroczysty"

Chodzi o głośny wywiad, w którym ks. Isakowicz-Zaleski mówi o swoim udziale w filmie braci Sekielskich i  obciąża zarzutem tuszowania działalności pedofilów prominentnych hierarchów Kościoła w Polsce. Wywiad, opublikowano na stronie katolickiego tygodnika "Niedziela". Po naciskach najpierw go zdjęto, a potem - po protestach dziennikarzy katolickich - przywrócono. Wywiad z ks. Tadeuszem Isakowiczem-Zaleskim -  pisze w specjalnym oświadczeniu ks. Jarosław Grabowski, redaktor naczelny "Niedzieli" - stał się przedmiotem wielu komentarzy medialnych i oskarżeń pod adresem naszego tygodnika. „Niedziela” od zawsze stoi po stronie prawdy i przeciwstawia się wszelkim patologiom, niezależnie od tego, gdzie one miały – lub mają – miejsce. Ochrona dzieci przed nadużyciami ze strony dorosłych jest naszym najwyższym nakazem i zawsze będziemy ją stawiać na pierwszym miejscu. Podjęliśmy decyzję o ponownej publikacji wywiadu, by przeciąć falę niepotrzebnych spekulacji i ataków na naszą redakcję. Treści zawarte w publikowanym poniżej tekście w zakresie oceny postaw niektórych osób są prywatnym stanowiskiem rozmówcy, za które redakcja nie ponosi odpowiedzialności. Ps. Aliści konia z rzędem temu, komu uda się bez problemów odszukać rzeczony wywiad na stronach internetowych tygodnika...

Czytaj więcej...

Suplement do rocznicy Pierwszego Transportu

czyli kłamstwa oświęcimskie

Za niecałe trzy lata minie 80 lat od ucieczki rotmistrza Witolda Pileckiego z Auschwitz - pisze Tomasz A. Żak, znany reżyser, twórca Teatru Nie Teraz i uznany publicysta. Czy świat skorzysta z okazji, by wówczas godnie uhonorować tego Polaka, jednego z największych bohaterów II wojny światowej? I piszący i czytający te słowa wiedzą, że tak się nie stanie. Wątpliwym jest również, aby u nas w kraju ta data prawdziwego zwycięstwa Nieba nad piekłem uzyskała godną tegoż rangę. Na razie, z uporem godnym zdecydowanie lepszej sprawy, kultywujemy osiemdziesiątą rocznicę rozpoczęcia działalności tego niemieckiego obozu śmierci, zbudowanego w okupowanej Rzeczpospolitej w mieście Oświęcim.

Czytaj więcej...

Pandemiczne Galicjaner Sztetl

To był od zawsze jeden z największych festiwali żydowskich w Polsce. Pierwsza edycja miała miejsce w 1996 roku. Głównym celem jest upamiętnienie dawnych mieszkańców i współtwórców kulturalnego, politycznego i społecznego oblicza dzisiejszej Małopolski. Uroczystości upamiętniające 78. rocznicę rozpoczęcia zagłady tarnowskich Żydów przez niemieckiego okupanta będą jedynym wydarzeniem tegorocznego festiwalu Galicjaner Sztetl. Dni Pamięci Żydów Galicyjskich. Uroczystości odbędą się w czwartek, 18 czerwca, na odnowionym kirkucie pod Pomnikiem Zagłady.  – W tym roku mieliśmy zaplanowaną piękną imprezę, były na to fundusze, ale ze względu na pandemię zmuszeni jesteśmy zredukować tę uroczystość do symbolicznego spotkania pod pomnikiem pomordowanych na cmentarzu żydowskim w Tarnowie. Będzie nam towarzyszyć delegacja Żydów z Izraela – mówi Adam Bartosz z tarnowskiego Komitetu Opieki nad Zabytkami Kultury Żydowskiej w Tarnowie.

Czytaj więcej...

NOWE ROZDANIE W TARNOWSKIM TEATRZE

czyli
WSZYSTKO JASNE

Od początku marca wiadomo było, że Marcin Hycnar, dyrektor artystyczny tarnowskiego teatru, zakończy współpracę z „Solskim” w początkach czerwca bieżącego roku - dywaguje Katarzyna Cetera. Koronawirusowy lockdown czasu nie zatrzymał, zdołał jednak przesunąć w czasie oficjalne pożegnanie dyrektora z tarnowską sceną o kilka tygodni. Marcin Hycnar pełnił tę funkcję od 2017 roku do 2020 i nie zdecydował się na przedłużenie kontraktu o kolejne trzy lata.  Ponieważ nie do końca poznaliśmy powody tej decyzji, i to pomimo kilku ewidentnych sukcesów teatru, domniemywać można, ze chodzi o pieniądze, a tych jak wiadomo w kulturze coraz mniej...  W marcu jeszcze nie wiadomo było, czy wraz z nim odejdzie także grupa młodych aktorów, których sprowadził on do Tarnowa. I co na takie dictum główny rozgrywający tarnowskiego teatru jego dyrektor naczelny Rafał Balawejder. I kto zostanie przez niego namaszczony na nowego dyrektora artystycznego? Od wczoraj wszystko jest już jasne - została nim ceniona tarnowska aktorka i utalentowana malarka Matylda Baczyńska. Gratulujemy! 

Czytaj więcej...

Zawirusowana rocznica

W 2006 roku Sejm RP ustanowił dzień 14 czerwca Narodowym Dniem Pamięci Ofiar Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych. W przyjętej uchwale, w 66. rocznicę przybycia pierwszego transportu polskich więźniów do obozu koncentracyjnego Auschwitz, posłowie złożyli też hołd wszystkim ofiarom zbrodni nazistowskich. Właśnie mija 80 lat, kiedy to 14 czerwca 1940 r. z pl. Dożywocie, obecnie Więźniów KL Auschwitz (Konzentrationslager Auschwitz), wyprowadzono więźniów do pierwszego transportu do obozu utworzonego przez ówczesne niemieckie władze okupacyjne i przeznaczonego początkowo do osadzania więźniów politycznych i opozycji, głównie Polaków. Później rozbudowywany był w główne miejsce masowej eksterminacji około 1,1 miliona Żydów z całej Europy, a także 140–150 tysięcy Polaków, około 23 tysięcy Romów, około 12 tysięcy jeńców radzieckich oraz ofiar innych narodowości.  A jak się traktuje Polaków w Muzeum Auschwitz w tę ważną rocznicę? To nie jest żart, to dzieje się naprawdę.  Prezydent Oświęcimia najpierw zakazuje  obywatelskiego Marszu w 80 rocznicę pierwszego transportu Polaków do Auschwitz, będącego niejako uzupełnieniem oficjalnych obchodów, a teraz Dyrektor Muzeum Auschwitz Pan Cywiński, dla osób, które będą chciały wejść na teren obozu szykuje... komory dezynfekujące. Możecie Państwo sobie tylko wyobrazić jakie uczucia i wspomnienia będą rodzić takie komory wśród 90-letnich byłych więźniów. Wielu z nich gdy się o tym dowiaduje mówi wprost: "Nie przejdę przez coś takiego. To hańba, nigdy w życiu". Tak się upokarza Polaków w ich własnym kraju. Ale wróćmy do historii pierwszego transportu.

Czytaj więcej...

Teatralne antidotum na C0VI19

Przygotowywany aktualnie przez Teatr Nie Teraz w swojej ciągle jeszcze nowej siedzibie Ośrodek Praktyk Artystycznych - Dom Ludowy w Maszkienicach, zlokalizowany w połowie drogi pomiędzy Tarnowem a Krakowem, spektakl,  to w dużej mierze efekt gniewu. A ten gniew jest skutkiem terroru poprawności politycznej, która rujnuje prawdę historyczną i – dosłownie – pluje naszej Ojczyźnie w twarz. Uświadomienie sobie konsekwencji coraz częstszego upubliczniania haniebnych przesłań na temat „polskich obozów koncentracyjnych”, czy „wyssanego z mlekiem matki polskiego antysemityzmu”, podobno szczególnie uwarunkowanego chrześcijaństwem –  wszystko to bardzo skutecznie doprowadziło do powstania tego przedstawienia, dla którego kongenialnym tworzywem stał się dramat Romana Brandstaettera o wyjątkowo w tym kontekście adekwatnym tytule: „Dzień gniewu”. Pierwsza wersja spektaklu, obchodzącego w tym roku jubileusz 40-lecia istnienia TNT, miała swoją premierę 30 czerwca w 2013 roku w Ośrodku Spotkań Kultur "Synagoga" w Dąbrowie Tarnowskiej i teraz po siedmiu latach wraca w nowej odsłonie. W tej samej reżyserii twórcy i dyrektora TNT Tomasza A. Żaka i w prawie tej samej obsadzie. Agnieszkę Winiarską - Rodzik grającą Julię Chomin, zastąpiła krakowska aktorka Anna Warchał, zaś w postać Przeora wcielił się rzeszowski aktor Robert Chodur. „Dzień gniewu” to spektakl wyjątkowy także ze względu na autora dramatu, urodzonego w Tarnowie Żyda, polskiego patrioty i katolika, znawcy Biblii, pisarza oraz człowieka teatru. Poniżej przypominamy jego postać piórem Jerzego Reutera, wybitnego tarnowskiego prozaika i publicysty.

Czytaj więcej...

Boże Ciało spostponowane przez koronawirusa

Czas przywrócić należną Mu cześć!

Mam już 70 lat i nie pamiętam obchodów tego święta bez uroczystej procesji - powszechnego i publicznego  świadectwa, wyznania wiary milionów Polaków. W bogatej historii naszego chrześcijańskiego narodu, próżno by szukać podobnego precedensu. Przeżyliśmy m.in. rozbiory i zabory, wojny i okupacje, totalitaryzmy i rewolucje ale nikt i nigdy nie odważył się na podobne świętokradztwo.  Okres przymusowej, narodowej izolacji wprowadzonej w imię walki z epidemią koronawirusa, katolicy przypłacili ograniczonym dostępem do Mszy św. i sakramentów. Eskalowany, niestety także z udziałem pasterzy Kościoła, strach przed zarażeniem doprowadził wielu wiernych do sięgania po praktyki, jakich nigdy wcześniej nie ośmieliliby się stosować. Ale to nie kto inny jak najwyższy rangą ksiądz w Polsce,  prymas Polok. był łaskaw stwierdzić, po zgodzie Episkopatu na zamknięcie przez rząd kościołów, że udział we mszy jest... grzechem przeciwko 5. przykazaniu!  Teraz nieco złagodzono restrykcje polityczno-epidemiologiczne wobec katolików aliści nadal więcej wolno  w galeriach i marketach oraz na wiecach wyborczych niż w kościołach... Trudno oprzeć się wrażeniu, że wszystko to wygląda na precyzyjnie realizowany plan wojny z religią i promocję tzw. marksizmu  kulturowego.  Za sprawą wirusa na pierwszy plan wyszła fałszywie pojmowana „troska o zdrowie”, potrafiąca „odpowiedzialnością” wytłumaczyć również narażanie Najświętszego Sakramentu na utratę należnej mu czci,  zalecając, a praktycznie zakazując organizacji tradycyjnych procesji.  Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, to najlepszy czas, by zrobić rachunek sumienia i naprawić poczynione szkody.  Czas najwyższy powiedzieć "Non possumus"! Tylko, że następcy prymasa Wyszyńskiego nie widać...

Czytaj więcej...

Klub literacki „Smagacz”

Szanowni Widzowie Teatru Nie Teraz!
 Czytelnicy naszych „Intuicji”!

Teatr i czasopismo, które wydajemy, to dwa światy, które od lat się pięknie dopełniają.
Premiera szesnastej już odsłony ,,Intuicji przydrożnych” zbiegła się z pierwszym premierowym pokazem nowego spektaklu TNT ,,Koniec świata. Dramat, który nie ma końca”, Wydarzyło się to 13 października w Tuchowie. Ach, co to była za wieczór; co to były za rozmowy, dyskusje i… kontrowersje! Spektakl – wiadomo. Ci, co byli, także w Krakowie czy Warszawie, dobrze wiedzą. A ,,Intuicje”, jak to skomentował jeden z uczestników tego premierowego wieczoru, znów narozrabiają swa niepoprawnością, pomogą przewartościować, zaskoczą. Cieszą nas takie opinie, bo to oznacza, że „nie odpuszczamy”, nie osiadamy na laurach, choć pewnie były do tego powody. Przypomnijmy, że właśnie w 37 roku istnienia TNT obchodzimy 20-lecie działalności naszego stowarzyszenia i z tej okazji specjalnym adresem uhonorował nas pan Andrzej Duda, Prezydent RP. Wracając do „Intuicji”, jeszcze ciepłych, pachnących farbą drukarską. Jak zwykle zrobiliśmy to z rozmysłem i pomysłem – tym razem tematem wiodącym jest Niepodległość! Swoistym bohaterem ostatniego numeru „Intuicji” jest profesor Kazimierz Braun. I nie tylko dlatego, że to honorowy członek naszego teatralnego stowarzyszenia, ani nie dlatego, że od ub. roku jest honorowym obywatelem Tarnowa. Powód najważniejszy to inscenizacja jego dramatu „Powrót Norwida”, której premiera w Teatrze Nie Teraz miała miejsce niemal dokładnie rok temu i odbyła się w tarnowskim Ratuszu. Profesora nie trzeba nikomu przedstawiać, a jeżeli jest inaczej, to „Intucjie” pozwolą całkiem nieźle poznać postać tego największego chyba współczesnego znawcy i twórcy teatru polskiego na świecie. Polecamy szczególnie tzw. ekskluzywny wywiad z panem Kazimierzem, który przeprowadzili Ryszard Zaprzałka i Justyna Babiarz. Jest energia, nieco wspominania, są opowieści o przeszłości, teatrze, jak to kiedyś było i jak jeszcze będzie.

Intuicje przydrożne

Klub Teatralny "TESPIS"

logo male teatralny
Ludzie Teatru Nie Teraz 6 - A. Warchał

Anna Warchał - aktorka, tajemnicza kobieta.
 
Wrażliwa i delikatna, silna i zdecydowana. Łączy w sobie różne żywioły, różne energie, jest obdarzona ciekawością świata i zmysłem obserwacji. Ma iskierki w oczach i niski ochrypły głos. W 2004 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie (wydział aktorski, specjalizacja wokalno-estradowa). Współpracowała z teatrami: Bagatela, El-jot - Krakowska Opera Kameralna, Teatr Ludowy, Plejada. Zrealizowała liczne spektakle, działając w Stowarzyszeniu Teatrów Niezależnych oraz na scenach niezrzeszonych. Aktywnie włącza się w popularyzację poezji, bierze udział w wieczorach poetyckich w Krakowie. Według niej teatr powinien spełniać swoją misję, czyli nieść prawdę, edukować, naprawiać, mądrze bawić, dawać swoiste "katharsis". Nie mam wymarzonej roli. To, co ma się pojawić, przyjdzie samo. Uwielbia wyzwania związane z tworzeniem postaci, wspólnej pracy reżysera i aktorów. Teatr jest w tym względzie czymś niezwykłym. Nie zagrałaby w spektaklu, który widza psychicznie niszczy, który jest chorym tworem wyobraźni reżysera, który obraża Boga. "Koniec świata" jest kolejną przystanią w jej podróży teatralnej. To rodzaj pewnej misji, którą ma do spełniania.Podczas pracy z młodzieżą dzieli się z młodymi ludźmi swoją wiedzą, pokazuje, jak ważna w życiu człowieka jest pasja i wytrwałość w działaniu. Prowadziła zajęcia w ramach ,,Taniec - Pasja Świata - Przenikanie Kultur" do spektaklu Moniki Myśliwiec ,,Aurelia nie chce spać". Wielokrotnie zasiadała w gronie jury podczas konkursów recytatorskich. Nowe wyzwania teatralne dają jej inspiracje do szukania w sobie, tworzenia, dawania siebie innym.

Agnieszka Winiarska - TNT

Ludzie Teatru Nie Teraz 1 - M. Małysa

Ludzie Teatru Nie Teraz 2 - E. Tomasik

Ludzie Teatru Nie Teraz 3 - K. Zapała

Ludzie Teatru Nie Teraz 4 - O. PISZ

Ludzie Teatru Nie Teraz 5 - M. Rutkowski

 14 czerwca w ramach Nocy Teatrów na scenie Teatru KTO gościnnie wystąpią aktorzy z Teatru Solskiego w Tarnowie. Krakowska publiczność zobaczy spektakle „Jakobi i Leidental" w reżyserii Małgorzaty Warsickiej oraz „Tlen (Kislorod)" w reżyserii Zofii Zoń. - To doskonała promocja teatru i przyciąganie widzów, którzy często po raz pierwszy bądź po długiej przerwie wracają obejrzeć znakomite przedstawienia – mówi Rafał Balawejder, dyrektor Teatru im. L. Solskiego w Tarnowie. Planujemy, aby w przyszłym roku także w Tarnowie odbyła się Noc Teatrów. Jesteśmy w stanie pokazać kilka spektakli jednego wieczora. Chcemy zaprosić do współpracy Centrum Sztuki Mościce, Tarnowskie Centrum Kultury oraz Biuro Wystaw Artystycznych, bo posiadają przestrzenie, które także można adapto

Klub Filmowy „Vitae Valor”

logo male filmowy"Sprawa Chrystusa"

To znakomicie przyjęty przez widzów w Stanach Zjednoczonych, zrealizowany z dynamizmem, trzymający w napięciu film oparty na prawdziwej historii Lee Strobla, dziennikarza, laureata Nagrody Pulitzera i autora bestsellerowej książki „Sprawa Chrystusa”, na której oparto scenariusz tej pasjonującej opowieści. Film twórców kultowych produkcji „Bóg nie umarł” i „Czy naprawdę wierzysz” wchodzi do kin 17 listopada. Lee (Mike Vogel, „Służące”) był na samym szczycie. Jego mistrzowskie reportaże śledcze przynosiły mu nagrody i umożliwiały awans w „Chicago Tribune”, a w domu czekała na niego kochająca żona (Erica Christensen, „Weronika postanawia umrzeć”) i dzieci. Miał poczucie, że jako pan swojego losu jest zawsze nieomylny. Pewnego wieczoru jednak wszystko się zmieniło… Groźba utraty rodziny stała się przyczyną, dla której ten zagorzały racjonalista i ateista postanowił zmierzyć się z największą tajemnicą chrześcijaństwa. Wtedy jeszcze nie wiedział, że będzie to najważniejsze dziennikarskie śledztwo w dziejach… Scenarzysta, Brian Bird, mówi, że stworzenie filmu było dla niego wyzwaniem. “Książka autorstwa Lee Strobla jest praktycznie encyklopedią wszystkich najlepszych myśli na temat wiarygodności dowodów na życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Wiedziałem, że od tej strony historia będzie mocna – od strony dziennikarskiego śledztwa w sprawie chrześcijaństwa. Ale znając historię życia Lee, zdawałem sobie sprawę, że ten film musi być też historią miłosną. Namówiłem więc Lee i jego żonę, aby spędzili kilka dni ze mną w moim biurze w piwnicy, by zapoznać się z ich prawdziwą podróżą od 1980 roku. Zagłębiliśmy się w nią.” Małżeństwo z Leslie było główną motywacją Lee Strobla do próby podkopania chrześcijaństwa. Leslie stała się chrześcijanką, co całkowicie rozwaliło ich perfekcyjnie ateistyczne małżeństwo. Dobrali się do niej „głosiciele Ewangelii”, więc Lee zdecydował, że musi ją ratować poprzez udowodnienie jej, że ta cała rzecz to wielkie oszustwo. To była misja ratownicza, która zmieniła się w historię odkupienia. Lecz zamiast uratowania Leslie od „sekty”, to właśnie jej miłość ostatecznie uratowała jego przed niedowiarstwem. Źródło - strona internetowa filmu.

 Proof . proof . view source