Witryna korzysta z plików cookies,które są niezbędne do prawidłowego jej funkcjonowania .W ustawieniach przeglądarki możesz zmienić warunki ich przechowywania lub dostępu
Wybrane artykuły :

Dorota Bałuszyńska-Srebro

Z elementów rzeczywistości buduję nowy świat

To pisarskie credo dzisiejszego gościa Miejskiej Biblioteki Publicznej Doroty Bałuszyńskiej-Srebro, bardzo dobrze oddaje istotę jej twórzości, zanurzonej także w historii Tarnowa. W siedzibie biblioteki przy ulicy Staszica w piątkowe popołudnie 20 lipca zgromadziło się liczne grono znajomych i przyjaciół pisarki aby uczestniczyć w promocji jej najnowszej książki „Czarowne opowieści". Będącej dość swobodną kontynuacją „Imiru”. To pełna humoru powieść przygodowa osadzona w świecie słowiańskiej mitologii i polskich baśni ludowych. Odkrywającej przed czytelnikiem bogactwo Wiary Przyrodzonej, w której każde zjawisko przyrody, każdy deszcz, śnieg czy wiatr miały swojego Stworza, a w welańskich Zaświatach na swoich Tynach – jak na Olimpie – zasiadali bogowie i popijali sołwę dającą nieśmiertelność. Odkrywana na nowo przez Dorotę Bałuszyńską-Srebro wiara naszych przodków jest przestrzenią dla wartkiej opowieści, której bohaterowie są nam niezwykle bliscy – bo chociaż od czasu modlitw w świętych gajach minęły wieki, to charakter Słowian pozostał niezmienny. Dorota Bałuszyńska-Srebro jest absolwentką Filologii Polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim (specjalność teatrologia) oraz Reżyserii Teatrów Dzieci i Młodzieży w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie, Filia we Wrocławiu. Na początku swojej drogi zawodowej pracowała jako nauczyciel języka polskiego i reżyser teatrów dziecięcych i młodzieżowych. Od kilku lat zajmuje się twórczością literacką.

Czytaj więcej...

Bawmy się!

Jazzowy Rynek, Amfiteatr - Scena eXperymentalna, Centrum Sztuki Mościce - Muzyczne tarasy, Sala Lustrzana - Koncerty letnie, to najważniejsze imprezy muzyczne tegorocznego lata w Tarnowie. Od jutra, do tego ekskluzywnego grona dołącza kolejny projekt: „Tarnów Polskiej Piosenki Festival 2018”, którego ubiegłoroczna pierwsza edycja uznana została za najlepszą imprezę plenerową lata. Przez cztery kolejne dni, od czwartku 19 do niedzieli 22 lipca, na tarnowskim Rynku prezentować się będą znane i mniej znane zespoły muzyczne, a imprezę zakończy w niedzielę koncert Maryli Rodowicz. Projekt drugiej edycji wydarzenia muzycznego „Tarnów Polskiej Piosenki Festival 2018” został zgłoszony do Budżetu Obywatelskiego Małopolski. Dzięki zaangażowaniu mieszkańców subregionu tarnowskiego, udało się uzyskać finansowanie województwa, a zadanie zostało zlecone do realizacji Muzeum Okręgowemu w Tarnowie – Instytucji Kultury Województwa Małopolskiego. Współorganizatorem imprezy jest radio RDN Małopolska. Podczas tegorocnego festiwalu odbędzie się konkurs DemoGraMY skierowany do młodych muzyków, chcących zaistnieć na profesjonalnej scenie muzycznej. Szansę na zaprezentowanie się na profesjonalnej scenie dostaną młode zespoły:  Dreamheart, See You Later, Kuba Zaborski, Egzotyczny Dandys Paryskich Bulwarów, Mercurius, Harissa. Koncerty gwiazd rozpocznie natomiast zespół młodych muzyków Need More Clouds, na scenie pojawi się także m.in. zespół Złoty Maanam, Sarsa -  młoda wokalista, gwiazda muzyki pop, autorka tekstów i kompozytorka, tarnowski zespołu Hush, którego liderem jest Rafał Huszno, wystąpi Mateusz Ziółko, Natalia Kukulska i Paweł Stasiak z zespołem Papa D. Gwiazdą wieczoru kończącego festiwal będzie ponadczasowa Maryla Rodowicz. Jednym słowem: różne gatunki muzyczne i różne epoki – festiwal skonstruowany jest tak, by każdy znalazł coś dla siebie.  Wszak są wakacje...

Czytaj więcej...

Plac Sobieskiego: Teren prywatny

czyli „Zemsta” po tarnowsku.

Chociaż plac Sobieskiego w centrum Tarnowa powszechnie uważany jest za przestrzeń publiczną, to jak donosi Bartłomiej Maziarz - reporter Radia Kraków, formalnie część placu należy do  właściciela przylegającej kamienicy. Konkretnie chodzi o działkę w kształcie trójkąta, która ma powierzchnię 350 m kw. Batalię o ten skrawek toczą prywatni właściciele z miastem. Magistrat stara się zasiedzieć ten teren. Spór wyszedł na jaw podczas niedawnej... awantury o kwiatki, konkretnie begonie,  i coraz bardziej się zaostrza.  Widząc zaniechania w należytym utrzymaniu tego terenu miasto zleciło posadzenie w wyznaczonym miejscu kwiatków. Wtedy właściciel wezwał policję. Kwiatki należące do miasta zostały wyrwane i zniknęły. Dlatego urzędnicy powiadomili policję o kradzieży. Właściciel, notabene zajmujący się m.in. projektowaniem i urządzeniem zieleni, posadził tam krzewy. Niedawno na lampach ustawionych na placu Sobieskiego pojawiły się tabliczki: "Teren Prywatny. Zakaz handlu". Jednak wkrótce  zostały zdemontowane. Poza tym formalnie plac Sobieskiego jest... drogą publiczną. "Przepisy są takie, że właścicielem dróg publicznych może być tylko i wyłącznie skarb państwa albo samorząd, a nie osoby prywatne" – tłumaczy magistracki radca prawny. No cóż, mocium panie – chciałoby się zakrzyknąć – hej Gerwazy! Daj gwintówkę, niechaj strącę tę makówkę… A tak w ogóle, to: słuchać hadko!

Czytaj więcej...

„Z Maryją otwieramy się na działanie Ducha świętego”

To hasło tegorocznego, tygodniowego odpustu w sanktuarium MB Szkaplerznej w Tarnowie na Burku, który rozpoczyna się jutro w niedzielę 15 lipca i potrwa do kolejnej niedzieli 22 lipca. Tygodniowe uroczystości wypełniają msze święte, nowenny i nieszpory, Godzinki Szkaplerzne i procesje, odprawiane w kaplicy polowej na dziedzińcu kościelnym. Codziennie też odbywają się przyjęcia do Bractwa Szkaplerza Świętego, średnio jest to około 200 osób dziennie. Podczas odpustu Sanktuarium nawiedza ponad 20 tyś. pielgrzymów. W tym czasie modlimy się w intencji m.in. za misje i misjonarzy, za młodych i dzieci, będzie dzień modlitw o powołania, za starszych i chorych, za rodziny, będzie dzień modlitw za Ojczyznę. – Czas odpustu pozwala nam umocnić się w wierze i rozwinąć duchowo, aby z każdym dniem stawać się coraz lepszym i dawać świadectwo – mówi ks. Piotr Mamak, proboszcz parafii i kustosz sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej w Tarnowie. Przewodnikiem duchowym tegorocznego odpustu będzie ks. Artur Ważny, diecezjalny moderator Dzieła Nowej Ewangelizacji. Przedmiotem kultu w tarnowskim sanktuarium jest słynący łaskami obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus, powszechnie zwany obrazem Matki Bożej Szkaplerznej. Prawdopodobnie obraz pochodzi z wieku XVI, lecz już nie ma żadnych informacji na temat malarza. Nie ma też żadnych materiałów mówiących o pochodzeniu cudownego wizerunku Matki Bożej. Stało się tak dlatego, że w czasie pożarów, które nawiedzały kościół katedralny, zostały zniszczone cenne dokumenty odnoszące się do historii tak kościółka jak i obrazu. Jeszcze nie opadł kurz na pątniczych szlakach wiodących do pobliskiego Tuchowa, gdzie przed tygodniem zakończył się Wielki Odpust Maryjny, a już kolejne święte miejsce wzywa do modlitewnej refleksji. 

Czytaj więcej...

Wołyń

Kamienie zawilgną od łez, piasek przesiąknie krwią,

pełne będą doły ciał waszych, a ja wam powiadam: wyście zwycięzcy!

Henryk Sienkiewicz, Quo Vadis, 1894

Kolejna rocznica, kolejna, jak to się mawia, okrągła. Organizowane są okolicznościowe konferencje, spotkania, nabożeństwa. Za tą sztafetą narodowej pamięci stoi Ogólnopolski Komitet Społeczny i dziesiątki podobnych mu tzw. oddolnych inicjatyw. Pojedynczy ludzie, lokalne zdarzenia. Ludobójstwo Polaków w województwach południowo-wschodnich II RP datowane od 1939 r. i do 1947 r. także w PRL, nie wpisuje się w żaden rządowy program obchodów. Tak było i tak jest. Jak będzie za rok, za pięć? - pyta na łamach portalu Pch24.pl znany reżyser i publicysta Tomasz A. Żak.

Czytaj więcej...

"Płonie ognisko i szumią knieje..."

Ta znana powszechnie pieśń, śpiewana przy obozowych ogniskach przez całe pokolenia harcerzy, powstała równo 100 lat temu w Tarnowie. Dokładnie w domu przy ulicy Narutowicza, tam gdzie dziś mieszczą się Tarnowskie Wodociągi. Jej autor to bardzo ważna postać polskiego harcerstwa, poeta, scenarzysta, działacz społeczny i ostatni Delegat Rządu na Kraj od czerwca 1945 Jerzy Braun. To on kilka dni temu został upamiętniony na wielkoformatowych grafikach, które zawisły na budynku Tarnowskich Wodociągów przy ulicy Narutowicza. Obok portretu umieszczono słowa napisanej i skomponowanej przez pisarza pieśni "Płonie ognisko i szumią knieje...".  Taka forma uczczenia Jerzego Brauna to inicjatywa dr Marii Żychowskiej - historyk, harcerki i wieloletniej szefowej Archiwum Państwowego w Tarnowie. Wsparła ją Rada Osiedla Starówka i Tarnowskie Wodociągi. - Mieszkanie Jerzego Brauna mieściło się na pierwszym piętrze naszego secesyjnego budynku, zwanego wtedy Białym Domem - tłumaczy prezes spółki Tadeusz Rzepecki, autor opracowania „Historia tarnowskich wodociągów i kanalizacji. Od drugiej połowy XV wieku do 2010 roku”. Imię Jerzego Brauna do niedawna (1.09.2017) nosiło jedno z najlepszych tarnowskich gimnazjum – popularna „4” przy ulicy Bitwy pod Studziankami, gdzie mieściła się znakomicie zorganizowana izba pamięci tego wybitnego Tarnowianina. Dzięki byłej już (niestety!) dyrektor Barbarze Kuklewicz  swoje siedziby znalazły tam m.in. stowarzyszenia tarnowskich Kresowian i Sybiraków. To tam  znalazł swoje artystyczne przytulisko Teatr Nie Teraz, z którym mocno zaprzyjaźniony jest prof. Kazimierz Braun – jeden z najwybitniejszych ludzi polskiego teatru, od lat 80-tych XX wieku mieszkający i pracujący w USA. To właśnie jego stryjem był Jerzy Braun. 

Czytaj więcej...

Krwawa niedziela

Druga niedziela lipca jest tradycyjnym terminem obchodów rocznicy tzw. Krwawej Niedzieli na Wołyniu. 75 lat temu, w niedzielę 11 lipca 1943 r. rozpoczęła się masowa akcja przeciwko ludności polskiej przeprowadzona przez Ukraińską Powstańczą Armię (UPA) na Wołyniu, określana mianem rzezi wołyńskiej. Zbrodni dokonano w latach 1943–1945. Jej sprawcy - Organizacja Nacjonalistów Ukraińskich frakcja Stepana Bandery (OUN-B) oraz jej zbrojne ramię Ukraińska Armia Powstańcza (UPA) we własnych dokumentach planową eksterminację ludności polskiej określali mianem "akcji antypolskiej". Według szacunków polskich historyków ukraińscy nacjonaliści zamordowali w latach 1943-1945 na Wołyniu i w Galicji Wschodniej ok. 100 tys. Polaków. 40-60 tys. zginęło na Wołyniu, 20-40 tys. w Galicji Wschodniej, co najmniej 4 tys. na terenie dzisiejszej Polski. Kulminacja tych wydarzeń, określanych mianem zbrodni wołyńskiej, nastąpiła właśnie 11 lipca 1943 r., gdy oddziały UPA zaatakowały ok. 150 polskich miejscowości. 11 lipca w całej Polsce po raz kolejny  obchodzimy Narodowy Dzień Pamięci Ofiar  Męczeństwa i Ludobójstwa Kresowian. Dla nas, ludzi Teatru Nie Teraz, to również wyjątkowy dzień. To my  jako pierwsi w Polsce zrealizowaliśmy spektakl pt. „Ballada o Wołyniu” (scenariusz, reżyseria i scenografia T.A. Żak),  którego premiera odbyła się 23/24 maja 2011 r. w Muzeum Niepodległości w Warszawie. Do dzisiaj zagraliśmy go blisko 100 razy w całej Polsce.

Czytaj więcej...

„Wiatr od Wschodu”

Onegdaj,  w piątek i sobotę, 6 – 7 lipca  tarnowskim rynkiem zawładnęły teatry uliczne z Chile, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Izraela, Korei Południowej i Ukrainy. A wszystko to działo się w ramach  31. edycji Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Ulicznych. „Ulica” to jedno z najstarszych w tej części Europy wydarzeń, poświęconych światowemu teatrowi plenerowemu. Festiwal, organizowany przez Teatr KTO z Krakowa, odbywa się od 1988 roku, a rok temu po raz pierwszy gościł także w Tarnowie. Każdej edycji festiwalu towarzyszy przesłanie. W tym roku to hasło „Wiatr od Wschodu”, bo celem organizatorów jest pokazanie teatrów ulicznych i plenerowych, tworzących swoje spektakle na Wschód od Europy. Sądząc po frekwencji, to był prawdziwie rodzinny weekend – kolorowy i roztańczony, integrujący i edukujący. Brawa dla organizatorów!

Czytaj więcej...

Jazzowy Rynek

Kolejny raz na tarnowskiem rynku odbywa się coroczna jazzowa celebra. Przez trzy kolejne piątki Tarnowskie Towarzystwo Jazzu Tradycyjnego „Leliwa” organizuje  w centrum tarnowskiej starówki Letni Festiwal Jazzu Tradycyjnego „JAZZ-owy Rynek” – cykl koncertów plenerowych z udziałem wyjątkowych gości. Impreza odbywa  się w ramach United Europe Jazz Festival, przedsięwzięcia, które obejmuje festiwale w Salgótarjan (Węgry), Bańskiej Bystrzycy (Słowacja), Hradec Kralove (Czechy), a także w miejscowościach związanych z Małopolską Wiosną Jazzową (Zakopane, Krynica, Tarnów). To już jedenasta odsłona tej popularnej imprezy mającej swoich zagorzałych fanów, na stałe wpisana w kalendarz imprez kulturalnych Tarnowa.  Tradycyjnie odbywa się ona w lipcu, aczkolwiek w tym roku jej inauguracja miała miejsce w ostatni piątek czerwca. Podczas tegorocznego „Jazzowego Rynku" usłyszymy cenione w środowisku jazzowym zespoły oraz solistów z Polski, jak i zagranicy, m.in. Jazz Band Ball Orchestra & Stanley Breckenridge, Five O'clock Orchestra, Miskolc Dixieland Band, Leliwa Jazz Band, czy Bartek Szu i Te Fajne Dziewczyny. Sercem festiwalu jest scena plenerowa na tarnowskim Rynku, ale liczne imprezy odbywać się będą również w klubie festiwalowym Bombay Music. Już tradycyjnie każdy z koncertów na Rynku zwieńczony będzie głośną i barwną paradą nowoorleańską z udziałem publiczności. Po koncertach na Rynku organizatorzy zapraszają do klubu Bombay Music, gdzie odbędą się Jam Session's z udziałem gości Festiwalu oraz tarnowskich jazzmanów.

Czytaj więcej...

Klub literacki „Smagacz”

Szanowni Widzowie Teatru Nie Teraz!
 Czytelnicy naszych „Intuicji”!

Teatr i czasopismo, które wydajemy, to dwa światy, które od lat się pięknie dopełniają.
Premiera szesnastej już odsłony ,,Intuicji przydrożnych” zbiegła się z pierwszym premierowym pokazem nowego spektaklu TNT ,,Koniec świata. Dramat, który nie ma końca”, Wydarzyło się to 13 października w Tuchowie. Ach, co to była za wieczór; co to były za rozmowy, dyskusje i… kontrowersje! Spektakl – wiadomo. Ci, co byli, także w Krakowie czy Warszawie, dobrze wiedzą. A ,,Intuicje”, jak to skomentował jeden z uczestników tego premierowego wieczoru, znów narozrabiają swa niepoprawnością, pomogą przewartościować, zaskoczą. Cieszą nas takie opinie, bo to oznacza, że „nie odpuszczamy”, nie osiadamy na laurach, choć pewnie były do tego powody. Przypomnijmy, że właśnie w 37 roku istnienia TNT obchodzimy 20-lecie działalności naszego stowarzyszenia i z tej okazji specjalnym adresem uhonorował nas pan Andrzej Duda, Prezydent RP. Wracając do „Intuicji”, jeszcze ciepłych, pachnących farbą drukarską. Jak zwykle zrobiliśmy to z rozmysłem i pomysłem – tym razem tematem wiodącym jest Niepodległość! Swoistym bohaterem ostatniego numeru „Intuicji” jest profesor Kazimierz Braun. I nie tylko dlatego, że to honorowy członek naszego teatralnego stowarzyszenia, ani nie dlatego, że od ub. roku jest honorowym obywatelem Tarnowa. Powód najważniejszy to inscenizacja jego dramatu „Powrót Norwida”, której premiera w Teatrze Nie Teraz miała miejsce niemal dokładnie rok temu i odbyła się w tarnowskim Ratuszu. Profesora nie trzeba nikomu przedstawiać, a jeżeli jest inaczej, to „Intucjie” pozwolą całkiem nieźle poznać postać tego największego chyba współczesnego znawcy i twórcy teatru polskiego na świecie. Polecamy szczególnie tzw. ekskluzywny wywiad z panem Kazimierzem, który przeprowadzili Ryszard Zaprzałka i Justyna Babiarz. Jest energia, nieco wspominania, są opowieści o przeszłości, teatrze, jak to kiedyś było i jak jeszcze będzie.

Intuicje przydrożne

Klub Teatralny "TESPIS"

logo male teatralny
Ludzie Teatru Nie Teraz 6 - A. Warchał

Anna Warchał - aktorka, tajemnicza kobieta.
 
Wrażliwa i delikatna, silna i zdecydowana. Łączy w sobie różne żywioły, różne energie, jest obdarzona ciekawością świata i zmysłem obserwacji. Ma iskierki w oczach i niski ochrypły głos. W 2004 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie (wydział aktorski, specjalizacja wokalno-estradowa). Współpracowała z teatrami: Bagatela, El-jot - Krakowska Opera Kameralna, Teatr Ludowy, Plejada. Zrealizowała liczne spektakle, działając w Stowarzyszeniu Teatrów Niezależnych oraz na scenach niezrzeszonych. Aktywnie włącza się w popularyzację poezji, bierze udział w wieczorach poetyckich w Krakowie. Według niej teatr powinien spełniać swoją misję, czyli nieść prawdę, edukować, naprawiać, mądrze bawić, dawać swoiste "katharsis". Nie mam wymarzonej roli. To, co ma się pojawić, przyjdzie samo. Uwielbia wyzwania związane z tworzeniem postaci, wspólnej pracy reżysera i aktorów. Teatr jest w tym względzie czymś niezwykłym. Nie zagrałaby w spektaklu, który widza psychicznie niszczy, który jest chorym tworem wyobraźni reżysera, który obraża Boga. "Koniec świata" jest kolejną przystanią w jej podróży teatralnej. To rodzaj pewnej misji, którą ma do spełniania.Podczas pracy z młodzieżą dzieli się z młodymi ludźmi swoją wiedzą, pokazuje, jak ważna w życiu człowieka jest pasja i wytrwałość w działaniu. Prowadziła zajęcia w ramach ,,Taniec - Pasja Świata - Przenikanie Kultur" do spektaklu Moniki Myśliwiec ,,Aurelia nie chce spać". Wielokrotnie zasiadała w gronie jury podczas konkursów recytatorskich. Nowe wyzwania teatralne dają jej inspiracje do szukania w sobie, tworzenia, dawania siebie innym.

Agnieszka Winiarska - TNT

Ludzie Teatru Nie Teraz 1 - M. Małysa

Ludzie Teatru Nie Teraz 2 - E. Tomasik

Ludzie Teatru Nie Teraz 3 - K. Zapała

Ludzie Teatru Nie Teraz 4 - O. PISZ

Ludzie Teatru Nie Teraz 5 - M. Rutkowski

 14 czerwca w ramach Nocy Teatrów na scenie Teatru KTO gościnnie wystąpią aktorzy z Teatru Solskiego w Tarnowie. Krakowska publiczność zobaczy spektakle „Jakobi i Leidental" w reżyserii Małgorzaty Warsickiej oraz „Tlen (Kislorod)" w reżyserii Zofii Zoń. - To doskonała promocja teatru i przyciąganie widzów, którzy często po raz pierwszy bądź po długiej przerwie wracają obejrzeć znakomite przedstawienia – mówi Rafał Balawejder, dyrektor Teatru im. L. Solskiego w Tarnowie. Planujemy, aby w przyszłym roku także w Tarnowie odbyła się Noc Teatrów. Jesteśmy w stanie pokazać kilka spektakli jednego wieczora. Chcemy zaprosić do współpracy Centrum Sztuki Mościce, Tarnowskie Centrum Kultury oraz Biuro Wystaw Artystycznych, bo posiadają przestrzenie, które także można adapto

Klub Filmowy „Vitae Valor”

logo male filmowy"Sprawa Chrystusa"

To znakomicie przyjęty przez widzów w Stanach Zjednoczonych, zrealizowany z dynamizmem, trzymający w napięciu film oparty na prawdziwej historii Lee Strobla, dziennikarza, laureata Nagrody Pulitzera i autora bestsellerowej książki „Sprawa Chrystusa”, na której oparto scenariusz tej pasjonującej opowieści. Film twórców kultowych produkcji „Bóg nie umarł” i „Czy naprawdę wierzysz” wchodzi do kin 17 listopada. Lee (Mike Vogel, „Służące”) był na samym szczycie. Jego mistrzowskie reportaże śledcze przynosiły mu nagrody i umożliwiały awans w „Chicago Tribune”, a w domu czekała na niego kochająca żona (Erica Christensen, „Weronika postanawia umrzeć”) i dzieci. Miał poczucie, że jako pan swojego losu jest zawsze nieomylny. Pewnego wieczoru jednak wszystko się zmieniło… Groźba utraty rodziny stała się przyczyną, dla której ten zagorzały racjonalista i ateista postanowił zmierzyć się z największą tajemnicą chrześcijaństwa. Wtedy jeszcze nie wiedział, że będzie to najważniejsze dziennikarskie śledztwo w dziejach… Scenarzysta, Brian Bird, mówi, że stworzenie filmu było dla niego wyzwaniem. “Książka autorstwa Lee Strobla jest praktycznie encyklopedią wszystkich najlepszych myśli na temat wiarygodności dowodów na życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Wiedziałem, że od tej strony historia będzie mocna – od strony dziennikarskiego śledztwa w sprawie chrześcijaństwa. Ale znając historię życia Lee, zdawałem sobie sprawę, że ten film musi być też historią miłosną. Namówiłem więc Lee i jego żonę, aby spędzili kilka dni ze mną w moim biurze w piwnicy, by zapoznać się z ich prawdziwą podróżą od 1980 roku. Zagłębiliśmy się w nią.” Małżeństwo z Leslie było główną motywacją Lee Strobla do próby podkopania chrześcijaństwa. Leslie stała się chrześcijanką, co całkowicie rozwaliło ich perfekcyjnie ateistyczne małżeństwo. Dobrali się do niej „głosiciele Ewangelii”, więc Lee zdecydował, że musi ją ratować poprzez udowodnienie jej, że ta cała rzecz to wielkie oszustwo. To była misja ratownicza, która zmieniła się w historię odkupienia. Lecz zamiast uratowania Leslie od „sekty”, to właśnie jej miłość ostatecznie uratowała jego przed niedowiarstwem. Źródło - strona internetowa filmu.