tarnowski kurier kulturalny

Pegazem po Tarnowie - 590

Baśń, czyli marzenia się spełniają

Podobno młodzi ludzie już nie umieją marzyć..
To nieprawda, co udowadnia praca z kołem teatralnym w Gimnazjum nr 4 im. Jerzego Brauna.
Zamknięcie tegorocznych działań „kółka” to swoisty dyplom tych młodych aktorów. Niemal połowa tego składu to osoby, z którymi Teatr Nie Teraz (przede wszystkim Agnieszka Rodzik i Tomasz A. Żak) pracuje od trzech lat. Prace nad inscenizacją „Baśni o stalowym jeżu” Jana Brzechwy można śmiało nazwać dyplomem, bo jest swoistym podsumowaniem tych działań. „Baśń…” łączy w sobie większość ze środków, jakimi posługuje się teatr tak w wymiarze żywego planu, jak i teatru animacji (użyto w spektaklu lalek). „Baśń…” prowadzi nas w świat, w którym dobro jest nagrodzone, a zło ukarane, choć, aby to się stało to główny bohater musi o to mocno walczyć i być prawy. Taka opowieść porządkuje powichrzone emocje współczesnego świata i poprzez zaangażowanie się młodych aktorów w powstawanie przedstawienia, daje im wyjątkową szansę na przygodę, w której wspomniane wyżej marzenia po prostu mogą się spełnić. 28 kwietnia w Gimnazjum nr 4 miał miejsce pierwszy pokaz tego spektaklu, w którym biorą udział: Aleksandra Dziąćko, Julia Jachym, Aleksandra Kaleta, Julia Pańczyk, Wiktoria Wątroba, Bartłomiej Cup, Kamil Giebał oraz – niejako gościnnie – uczennica SP nr 9 – Magdalena Bodnarenko.

O tym i owym 229

logo male to-i-owo Dekalog Polaka

"...Jam jest Polska, Ojczyzna twoja, ziemia Ojców, z ktorej wzrosłeś.

Wszystko, czymś jest,
po Bogu mnie zawdzięczasz.

1. Nie będziesz miał ukochania
ziemskiego nade mnie.

2. Nie będziesz wzywał imienia Polski
dla własnej chwały,
kariery albo nagrody.

3. Pamiętaj, abyś Polsce oddał bez wahania
majątek, szczęście osobiste i życie.

4. Czcij Polskę, Ojczyznę twoją,
jak matkę rodzoną.

5. Z wrogami Polski walcz wytrwale
do ostatniego tchu, do ostatniej kropli
krwi w żyłach twoich.

6. Walcz z własnym wygodnictwem i tchórzostwem.
Pamiętaj, że tchórz nie może być Polakiem.

7. Bądź bez litości dla zdrajców
imienia polskiego.

8. Zawsze i wszędzie śmiało stwierdzaj,
że jesteś Polakiem.

9. Nie dopuść, by wątpiono w Polskę.

10. Nie pozwól, by ubliżano Polsce,
poniżając Jej wielkość i Jej zasługi,
Jej dorobek i Majestat.

Będziesz miłował Polskę
pierwszą po Bogu miłością.
Bedziesz Ją miłował więcej
niż siebie samego".

Zofia Kossak-Szczucka

207 – Żydzi w Rynku

Pitavale - 113

wg. Jerzego Reutera

Miłość w teatrze

To nie tylko sceniczne dramaty, pisane przez wielkich dramaturgów, to także zwykła proza życia, schowana gdzieś głęboko za tajemniczymi kulisami, w garderobach, pracowniach i emocjach, jakże ważnych dla każdego artysty. To raczej zrozumiałe, że życie na scenie musi przenosić się gdzieś głębiej i odciskać swoje piętno na dniu codziennym uczestników tego niecodziennego dell`arte. Pan elektryk z tarnowskiego teatru był młodym i bardzo przystojnym mężczyzną, a mało tego, był nad wyraz ambitny i rządny wejścia na scenę w jakiejś wyrazistej pozie, by zaimponować wszystkim. Jednak pozostałoby to w sferze nocnych marzeń, gdyby do naszego teatru nie została zatrudniona młoda, tuż po studiach, piękna aktorka. A byla tak powabna, że skupiała na sobie gorący wzrok wszystkich mężczyzn i zadrosne spojrzenia kobiet. Elektryk – tak go nazwiemy, by nie urągać jego pamięci – zakochał się od pierwszego wejrzenia, co było zawsze widoczne na oświetlanej przez niego scenie i rozpoczął powolne eksponowanie przed wybranką swoich wdzięków.

Pitaval 113

List do redakcji

Poniżej publikujemy List Otwarty nadesłany przez Prezesa Reduty Dobrego Imienia Macieja Świrskiego będący odpowiedzią na list otwarty Richarda Allena odpowiedzialnego w Facebooku za obszar Europy Środkowej
Richard Allan
Vice-President Policy w regionie EMEA
Facebook Ireland

CC: Sheryl Sandberg
Chief Operating Officer at Facebook

W odpowiedzi na list otwarty, jaki wystosował Pan w związku z intensywną debatą w Polsce na temat tego, jakie treści Facebook dopuszcza a jakie usuwa, pragnę przedstawić Panu kontekst kulturowy, który być może został pominięty w analizach dotyczących bezpieczeństwa i nienaruszalności Standardów Społeczności w odniesieniu do weryfikacji postów i profili społecznościowych obecnych na Facebook w Polsce. W swoim liście pisze Pan o politycznej neutralności standardów Facebooka i o tym, że zabraniają one mowy nienawiści. Tymczasem w polskiej przestrzeni publicznej, jaką jest polska społeczność FB, od lat dla wszystkich mających niezmącony osąd rzeczywistości od dawna jest oczywiste, że administratorzy FB stosują nierówną miarę w stosunku do użytkowników. To nierówne traktowanie skierowane jest przeciwko tym użytkownikom FB, którzy zamieszczają lub próbują zamieścić treści konserwatywne, związane z religią katolicką, a także treści patriotyczne. Innym elementem tego zjawiska jest nie blokowanie przez administratorów, pomimo wielokrotnych zgłoszeń o naruszeniu standardów, treści znieważających polskich bohaterów walki o wolność, weteranów wojennych II wojny światowej i walki z komunizmem, profili w ohydny sposób znieważających Św. Jana Pawła II i Jezusa Chrystusa, profili propagujących treści komunistyczne i nazistowskie. W większości przypadków FB odpowiadał zgłaszającym, że te treści nie naruszają standardów. Jeśli chodzi o język nienawiści to znane są przypadki gdy użytkownicy o lewicowych poglądach obrzucali wyzwiskami użytkowników o poglądach konserwatywnych. Zgłoszenie takiej konwersacji do administracji FB także kończyło się informacją o „nie naruszaniu standardów”. Natomiast gdy użytkownicy o konserwatywnych poglądach zamieszczali informacje zawierające odniesienia do polskiej historii i symboliki – FB blokował tych użytkowników z powodu użycia „języka nienawiści”.

List otwarty

31. TARNOWSKA NAGRODA NA FINISZU

Tarnowska Nagroda Filmowa finiszuje - podsumowuje Katarzyna Cetera. Laureatów poznamy w sobotę, ale dziś jeszcze przed nami IKEBANA – spektakl na podstawie scenariusza tarnowianina, Marcina Skóry poświęcony pamięci Marcina Wrony. Jutro gala finałowa. Statuetka za całokształt twórczości została wręczona Januszowi Gajosowi w ubiegłą niedzielę w Tarnowskim Teatrze im. Ludwika Solskiego, przy tej okazji tarnowska publiczność obejrzała monodram MSZA ZA MIASTO ARRAS w wykonaniu dostojnego i wzruszonego laureata. Podczas tegorocznego święta kina - jak co roku - mieliśmy możliwość obejrzenia filmów krańcowo różnych, każdy na swój sposób dobry. Trudno porównać monstrualne budżety WOŁYNIA ze skromnym a interesującym niskobudżetowym KAMPEREM kręconym w prywatnym mieszkaniu reżysera, kameralne WSPOMNIENIE LATA z rozmachem POKOTU, atmosferę AMOKU ze SZCZĘŚCIEM ŚWIATA. Jeśli dwanaście polskich filmów, które zobaczyliśmy podczas tarnowskiego święta kina, ma reprezentować stan polskiej kinematografii, to jedynym ich wspólnym punktem jest chyba fakt, że każdy z tych obrazów pretenduje do miana „filmu polskiego”. Innych wspólnych mianowników nie ma.

Czytaj więcej...

Jerzy Reuter (1956 - 2012)

Czasami coś napiszę, coś przeczytam, ale nie przejmujcie się, nie biorę tego na poważnie...
Właśnie mija okrągła, piąta rocznica śmierci Jerzego Reutera, wybitnego tarnowskiego prozaika i poety, autora słuchowisk radiowych i dramaturga, dziennikarza i wielkiego pasjonata historii Tarnowa. Jednego z nielicznych moich przyjaciół... Wezwany wieczorem, 25 kwietnia 2012 roku, odszedł na niebiański dyżur, z którego niestety, nie ma powrotu. Dokładnie, także jak dziś, we środę 27 kwietnia 2012 r. odbył się jego pogrzeb na Cmentarzu Komunalnym w Klikowej. Wielki nieobecny tarnowskiej kultury, niesłusznie zapomniany przez swój ukochany Tarnów. Przed lat połączyła nas wspólna praca w tarnowskim teatrze i pierwsze literackie wtajemniczenia. Potem na wiele lat straciliśmy się z oczu. Jurek zbierał do swojego plecaka tułacza życiowe doświadczenia, m.in. uzależnień, odrzucenia przez swoich najbliższych, braku stałej pracy, bezdomności, bieszczadzkiej biedy… niczym Stachura, Wojaczek, Janek Rybowicz i tylu innych poetów „przeklętych”. Ale cóż, taka jest cena uprawiania sztuki prawdziwej, własnej, odrębnej… Mało kto wiedział, że Jurek także poza pisaniem wierszy, również rzeźbił, malował… Miał dopiero 56 lat i tyle jeszcze dróg do przebycia, ścieżek do wydeptania… spraw do odkręcenia, dogadania… z ludźmi, z Bogiem… na ziemi i w Niebie.

Czytaj więcej...

Żyję ekologicznie na codzień

To tytuł pierwszego konkursu ekologicznego, zorganizowanego w szkołach podstawowych Gminy Lisia Góra. Zgodnie z intencją jego pomysłodawców: Szkoły Podstawowej w Śmignie i Gminnego Ośrodka Kultury w Lisiej Górze z siedzibą w Śmignie, przebiegał on dwutorowo. Pierwsza jego część to Międzyszkolny Konkurs Plastyczny, w którym udział wzięło 8 szkół podstawowych - Breń, Brzozówka, Kobierzyn, łukowa, Pawęzów, Stare Żukowice i Śmigno skąd nadesłano 110 prac. Druga część to Międzyszkolny Pokaz Ekologicznej Mody Wieczorowej, do którego zgłosiły się reprezentacje 5 szkół podstawowych - Kobierzyna, Lisiej Góry, Łukowej i Starych Żukowic. Głównym kryterium obydwu konkursów była wartość merytoryczna prezentowanych obiektów, tak prac plastycznych, jak i modowych, mających nawiązywać do tematyki segregacji śmieci i ochrony środowiska. Nie mniej liczyły się pomysłowość, oryginalność i estetyka wykonania, a także sposób prezentacji. Oba konkursy zostały zorganizowane przez Szkołę Podstawową w Śmignie (Jadwiga Chaim, Małgorzata Wielgus, Dominika Wolska) oraz Gminny Ośrodek Kultury w Lisiej Górze, którego dyrektor Edward Kędzierski bardzo sprawnie prowadził całą imprezę. Prace oceniało jury w składzie: Krystyna Wenc- Szatko, Natalia Zabawa i Ryszard Zaprzałka. Był, jak na prawdziwy pokaz mody przystało, wybieg i schody, część artystyczna i organizacyjna - akustyczne wpadki. Całość była znakomicie pomyślaną promocją podtarnowskiej Gminy poprzez prezentację potencjału twórczego jej najmłodszych mieszkańców. A organizatorzy już zapowiadają drugą edycję obu konkursów za rok.

Czytaj więcej...

Paweł Chojnowski

Z cyklu – znani i nieznani

Z zawodu dyrektor, z zamiłowania mecenas kultury, z pasji filantrop… Wielbiciel aktywnego stylu, życia uprawiający sport i rekreację, miłośnik kultury wysokiej (teatr, opera, balet, kino) i … masowej (kabaret). Z wykształcenia – nauczyciel. Trochę prywatności... Żona Lucyna – nauczycielka języka polskiego w Gimnazjum nr 2, dwoje dorosłych już dzieci. Marzenia – wygrać w totka i wyjechać w podróż dookoła świata, kibicować walce w Lidze Mistrzów ukochanej Cracovii, odzyskać piękno i nowy blask dla „Sokoła” w Dąbrowie! Dożyć bez zawału do emerytury, podczas której znaleźć czas na nieprzeczytane wciąż książki, nieobejrzane filmy i nieodbyte podróże (i mieć na nie pieniądze). Ile to już lat judymuje Pan w Dąbrowie Tarnowskiej? Zawsze na kulturalnej niwie, zawsze na najwyższych obrotach. I to niezależnie od aktualnych politycznych przemian. Tak się składa, że zbliża się okrągły jubileusz 20-lecia tego stanu (dokładnie we wrześniu 2018 r.) Nie wiem zupełnie, kiedy to zleciało. Raz łatwiej, raz trudniej, raz z górki, raz pod ścianą. Judym najczęściej miał pod górkę i nikt go prawie nie rozumiał, ja mam tę przewagę nad nim, że częściej niż dr Tomasz od Żeromskiego znajduję sojuszników i odbiorców swoich pomysłów. Ponieważ jestem apolityczny w pracy, trwam, chociaż bywa naprawdę ciężko.

Czytaj więcej...

DWA KOSMOSY (I PÓŁ)

Wczoraj zainaugurowano 31. Tarnowską Nagrodę Filmową. Dziś rozpoczynają się zmagania konkursowe. Miejmy nadzieję - dywaguje Katarzyna Cetera , że – mimo niesprzyjających aktualnie ekonomicznych wiatrów – święto polskiego kina w Tarnowie będzie okazałe. Właśnie podczas ubiegłorocznej, jubileuszowej edycji Tarnowskiej Nagrody Filmowej udało mi się zobaczyć KOSMOS – ostatni film Andrzeja Żuławskiego, prezentowany podczas festiwalu jako pokaz specjalny – jeszcze przed oficjalną polską premierą. I tak ten KOSMOS w sobie nosiłam, aż do dziś.

Czytaj więcej...

Zosia Żak i jej film

Dopiero teraz dotarła do tarnowskiej opinii publicznej wiadomość o sukcesie gimnazjalistki Zofii Żak z I klasy Zespołu Niepublicznych Niepłatnych Szkół w Tarnowie, której film "Śladami wielkiego honoru" przygotowany pod kierunkiem i opieką nauczyciela historii Mateusza Michalskiego zdobył I nagrodę w VI edycji Ogólnopolskiego Konkursu „Żołnierze Wyklęci – Bohaterowie Niezłomni”, którego głównym organizatorem jest Fundacja im. Kazimierza Wielkiego z Lublina. Sukces to tym cenniejszy, że tarnowska nastolatka była jedną z najmłodszych uczestniczek i jedyną reprezentantką Małopolski w tym prestiżowym konkursie. Jego uroczysty finał miał miejsce 10 kwietnia w Trybunale Koronnym Głównym w Lublinie. Wcześniej laureaci i ich opiekunowie uczestniczyli w prelekcjach dot. Żołnierzy Wyklętych, spotkaniach z dziećmi zamordowanych żołnierzy oraz odwiedzali miejsca kaźni na Lubelszczyźnie. Do tegorocznej edycji konkursu zgłoszono rekordową ilość prac literackich, plastycznych i multimedialnych, co dobrze świadczy o należytym /nareszcie!/ traktowaniu przez nauczycieli i uczniów tego niezwykle ważnego tematu. Żołnierze wyklęci to polskie powojenne podziemie niepodległościowe i antykomunistyczne, ktore dopiero niedawno doczekało się ustanowionego przez Sejm RP ustawą z 3 lutego 2011 roku specjalnego święta - Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych. W jej preambule znalazł się min. zapis: „W hołdzie „Żołnierzom Wyklętym” – bohaterom antykomunistycznego podziemia, którzy w obronie niepodległego bytu Państwa Polskiego, walcząc o prawo do samostanowienia i urzeczywistnienie dążeń demokratycznych społeczeństwa polskiego, z bronią w ręku, jak i w inny sposób, przeciwstawiali się sowieckiej agresji i narzuconemu siłą reżimowi komunistycznemu… ”. Niestety, nic nie wiadomo kiedy i gdzie będzie można obejrzeć film naszej laureatki, do którego część zdjęć kręcona była m.in. na Cmentarzu w Krzyżu... .

Czytaj więcej...

MUSICA POETICA – FESTIWAL Z PASJĄ

Krakowski festiwal Misteria Paschalia trwał przez tydzień i zakończył się wczoraj w Sali Audytoryjnej Centrum Kongresowego ICE. W czasie finałowego recitalu ARIE E CONCERTI usłyszeliśmy - podsumowuje Katarzyna Cetera, niezrównany Ensemble Matheus pod dyrekcją fenomenalnego Jeana Christophe’a Spinosiego. Zabrzmiały fragmenty słynnych oper Vivaldiego, Händla i Telemanna, w wykonaniu znanego kontratenora Davida DQ. Lee. Koncert Wielkosobotni odbył się w wielickiej kopalni, a ściślej w Kaplicy św. Kingi znajdującej się 101 metrów pod ziemią, a program 14. edycji tego najbardziej chyba rozpoznawalnego europejskiego festiwalu muzyki dawnej zapowiadał się imponująco: Gwiazdy muzyki dawnej w światowych premierach, dwa pasma programowe, inscenizowana wersja oratorium, debiuty artystów, wreszcie prestiżowe międzynarodowe partnerstwa i nowe miejsce koncertów.

Czytaj więcej...

Wielkanoc w tradycji polskiej

Jak Wielkanoc przeżywali nasi przodkowie? Skąd wziął się "dyngus"? Gdzie zbierało się "święcone"? Na czym polegała zabawa "Emaus"? Prezentujemy odpowiedzi na te i inne pytanie, zaczerpnięte z dziewiętnastowiecznej księgi "Rok Boży w liturgii i tradycji Kościoła świętego z uwzględnieniem obrzędów i zwyczajów ludowych...". A zatem, o ile pierwszy dzień świąt wielkanocnych spędzają wszyscy w domu, w kole rodzinnym, zapraszając tylko tych, którzy u siebie święconego nie urządzają, o tyle drugi dzień świąt wypełniony jest od samego rana rozmaitymi tradycyjnymi obrzędami i zwyczajami. Poniedziałek wielkanocny rozpoczyna się "dyngusem" czyli "śmigusem". Pochodzenie dyngusu nie zostało dotychczas ustalone. Według Kitowicza datuje ono jeszcze z czasów jerozolimskich, kiedy Żydzi oblewając wodą rozpędzali chrześcijan, zbierających się na ulicach i rozmawiających o zmartwychwstałym Chrystusie. Inni badacze widzą w dyngusie pamiątkę zaprowadzenia chrześcijaństwa, kiedy całe rzesze wpędzano do wody, celem udzielenia im sakramentu Chrztu św. A jak spędzano święta w dawnym Tarnowie?

Czytaj więcej...