Witryna korzysta z plików cookies,które są niezbędne do prawidłowego jej funkcjonowania .W ustawieniach przeglądarki możesz zmienić warunki ich przechowywania lub dostępu
Wybrane artykuły :

Tarnów i okolice: CO NAS PORUSZA

czyli
SCENA OTWARTA – część druga

Relacja Katarzyna Cetery

Tegoroczna edycja Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca SCENA OTWARTA odbywa się w tym roku już po raz dziewiąty. Hasło, które przyświeca obecnej edycji brzmi: ”Spełnienie. Triumf i klęska” ma skłaniać do refleksji nad naszymi indywidualnymi decyzjami i tym, jakie konsekwencje one wywołują. Możliwość zrealizowania indywidualnych pragnień zawsze jest sukcesem. Ich spełnienie wynika z podejmowanych wyborów lub emocji. Decyzje prowadzące do sukcesu niejednokrotnie jednak owocują tragedią. Co zawodzi? Brak racjonalności i dystansu czy zaślepiające emocje i pycha?

Czytaj więcej...

Malatura

Czyli, jak murale zmieniają ulice miast w wielkie galerie...

Nazwa pochodzenia hiszpańskiego oznacza w skrócie dzieło dekoracyjnego malarstwa ściennego, najczęściej monumentalne. Murale jako malarstwo ścienne pochodzi jeszcze z okresu prehistorii, były szczególnie rozpowszechnione w starożytnym Rzymie na ulicach miast.  Malowidła takie, w zależności od intencji twórcy, mogą mieć na celu impresję odbiorcy, reklamę jakiegoś produktu lub promocję akcji charytatywnej. Generalnie  murale można zdefiniować jako wielkoformatową grafikę na ścianach budynków. Coraz popularniejsze stają się też różnego rodzaju muralowe konkursy Właśnie, jeden z nich rozstrzygnięty został w Tarnowie.

Czytaj więcej...

„Wiara jest busolą życia ludzkiego”

To słowa Arcybiskupa Jerzego Ablewicza, którego rok właśnie obchodzimy

I pod takim też hasłem Klub Inteligencji Katolickiej w Tarnowie organizuje kolejny 34 Tydzień Kultury Chrześcijańskiej, który potrwa od 13 do 20 października. Tematyka spotkań w ramach Tygodnia będzie dotyczyła m.in. postaci abp. Jerzego Ablewicza, mjr. Henryka Sucharskiego, bohaterów II wojny światowej, a także Stanisława Moniuszki z racji trwającego Roku Moniuszkowskiego w Polsce –  podkreśla Elżbieta Zięba z zarządu KIKj.  Niedzielną inaugurację tarnowskich Dni, poprzedziła w sobotę, 12 października, warszawska uroczystość na Zamku Królewskim, podczas której wręczono katolickie Noble czyli Nagrody Totus Tuus za rok 2019. Tradycyjnie przyznano je w czterech kategoriach: promocja godności człowieka, kultury chrześcijańskiej, nauczania św. Jana Pawła II oraz medialnej im. bp. Jana Chrapka. A otrzymali je:  Charytatywne Stowarzyszenie Niesienia Pomocy Chorym „Misericordia”z Lublina, dyrygent i śpiewak Piotr Pałka,  Naczelna Redakcja Programów Katolickich PR, Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej "Promyczek"z Nowego Sącza, oraz Nagrodę Specjalną - ks. Michał Heller z Tarnowa.

Czytaj więcej...

Literatura nigdy nie była dla każdego

Powiedziała przed rokiem, dokładnie w poniedziałek 7 maja tegoroczna polskojęzyczna laureatka Literackiej Nagrody Nobla - wrocławska pisarka Olga Tokarczuk, podczas jubileuszowej edycji „Spotkań z Humanistyką”, w auli PWSZ w Tarnowie. Było to jedno z najważniejszych wydarzeń kulturalnych w mieście zwasalizowanym przez PO. Wszystko za sprawą gościa, który uświetnił kolejną odsłonę Spotkań. Była nim jedna z najpopularniejszych i najbardziej poczytnych polskich pisarek. Olga Tokarczuk, laureatka wielu prestiżowych nagród (m.in. NIKE i  Bookera), mająca od lat ugruntowaną wysoką pozycję w panteonie polskiej literatury współczesnej, a teraz, jak się okazuje także światowym. I to pomimo bardzo kontrowersyjnego, często niełatwego odbioru swoich książek i zdecydowanie lewicowych - obecnie "niepoprawnych politycznie" konotacji.  Autorka 17 powieści, tłumaczonych na ponad 20 języków, m.in.: „Biegunów”, „Ksiąg Jakubowych”, czy wydanych kilkanaście dni wcześniej (18 kwietnia) „Opowiadań bizarnych” przyjechała do Tarnowa na zaproszenie Instytutu Humanistycznego PWSZ otwierając swoim spotkaniem cykl imprez przygotowanych z okazji 20-lecia powstania tarnowskiej uczelni. To ciekawe spotkanie poprowadzili: profesorowie Teresa Wilkoń i Andrzej Borowski oraz Piotr Nadolnik. Szkoda tylko, że nikt wówczas nie zwrócił uwagi na tarnowski wątek, jednej z najgłośniejszych (głównie z powodów poza literackich) powieści O. Tokarczuk „Księgi Jakubowe” (ponoć nagrodzone Noblem dzieło nie zostało jeszcze przełożone na angielski!), w której przywraca swoją narracją niesłusznie zapomnianą, związaną z Tarnowem postać wybitnej poetki czasów saskich E. Drużbackiej – „Sarmackiej Muzy” i Polskiej Safony”, którą obecnie przypomina jeno skromna uliczka poniżej popularnego Burku. Ps. A ja, podobnie jak wicepremier i minister kultury Piotr Gliński, nie doczytałem do końca ani Biegunów, ani Ksiąg Jakubowych, i to nie tylko z powodu ich objętości... No, cóż - literatura nigdy nie była dla każdego.

Czytaj więcej...

Tarnów i okolice: PO KTÓREJ STRONIE LUSTRA JESTEŚ

czyli
SCENA OTWARTA. PROLOG

Relacja Katarzyny Cetery

Przedstawienie teatru ROZBARK z Bytomia – dało nam w środę przedsmak festiwalowych emocji i tanecznego piękna. ROZKOSZ – w choreografii Jakuba Lewandowskiego, choreografa i reżysera współpracującego z największymi scenami w Polsce - okazała się niezwykle emocjonalnym, ale także kontrowersyjnym dziełem scenicznym. Aż żal, że tarnowianie zostawili na widowni gościnnego Centrum Sztuki Mościce tak wiele pustych miejsc.

Czytaj więcej...

Dworki, których nie ma...

Na terenie miasta Tarnowa zachowały się tylko dwa klasycystyczne dworki. Jeden przy ul. Batorego 19 i drugi przy ul. Konarskiego 15. Oba są, a raczej były - szczególnie ten przy ul. Batorego, po którym zostały jeno stare fotografie - typowymi przykładami dworków podmiejskich, budowanych w pierwszych dekadach XIX w. Już od czasów barokowych na terenie miasta budynków w typie dworkowym było bardzo dużo, znajdowały się m.in. przy pl. Kazimierza Wielkiego, aczkolwiek poza wspomnianymi dwoma żadne nie zachowały się do dnia dzisiejszego. W dworku przy ul. Batorego, tuż przed końcem XIX w., mieszkało małżeństwo Kostasiów. Tadeusz Kostaś był majordomusem u Sanguszków, natomiast jego żona znaną w Tarnowie akuszerką. Ostatnią mieszkanką domu przy ul. Batorego była pani Weryńska-Grylowa, której nie było stać na remont budynku.  Jeszcze do niedawna właściciele dworku przy ul. Batorego chcieli go sprzedać za ok. 400 tys. zł aliści miasto nie było tym zainteresowane. Atrakcyjność działki położonej w centrum miasta sprawiła zapewne, że znany tarnowski przedsiębiorca Tadeusz Żońca - właściciel m.in. hoteli Cristal Park i Dworu Prezydenckiego w Zgłobicach postanowił to, co z dworku pozostało odbudować, a raczej wybudować od nowa reprezentacyjną jego atrapę. A po zabytkowym dworku nie pozostało nawet liczące ponad 100 lat drzewo - świadek jego historii, które wycięto jakis czas temu... No cóż, zamiast ratować i leczyć lepiej wyburzyć i wyciąć.   

Czytaj więcej...

Taneczne Dionizje na Scenie Otwartej

To już jutro, we środę 9 października, rusza flagowy projekt Centrum Sztuki Mościce - IX Międzynarodowy Festiwal Teatrów Tańca SCENA OTWARTA. To jedna z najważniejszych imprez regionu, na stałe wpisana w kalendarz wydarzeń kulturalnych roku, prezentująca przede wszystkim taniec współczesny – najnowsze spektakle, ale także klasyczny balet i taneczne spektakle dla dzieci. To festiwal OTWARTY na różne formy wyrazu, różne techniki taneczne, różną wrażliwość i różnego widza. Ta otwartość jest zachętą do spotkania ze sztuką, która jest nam tak bliska, jak bliskie jest nam nasze ciało. Emocje wyrażane za pomocą ekspresji i jego ruchu, to podstawowa forma wyrazu, wspólna dla wszystkich. Tegoroczna edycja odbywa się w dniach 9 - 27 października pod hasłem „Spełnienie. Triumf i klęska”. Program obejmujący blisko 20 wydarzeń, skłania ku refleksji nad naszymi indywidualnymi decyzjami i tym jakie konsekwencje one wywołują. A tymi refleksjami dzielić się będzie na naszych łamach w bieżących relacjach redaktor Katarzyna Cetera.

Czytaj więcej...

Kresowy tryptyk, czyli lekcja obowiązkowa

 Premiera spektaklu „Nie odchodź mnie”

Beztroskie dzieciństwo, tragedia zesłania na Sybir i tzw. repatriacja zza Uralu do Ojczyzny, w której nikt nie czeka. Tragedia setek tysięcy Polaków zesłanych w czasie II wojny światowej na wschód, od stepów środkowej Azji po Bajkał i Pacyfik, to temat, z którym do dzisiaj niewielu artystów potrafi i chce się zmierzyć. Tym większe uznanie dla „Teatru Nie Teraz” za artystyczne podjęcie problemu, o którym nie wolno było mówić w okresie PRL i którego unika się także dzisiaj, już po upadku komunizmu - pisze w swojej recenzji Jan Bereza na bardzo opiniotwórczym portalu pch24.pl

Czytaj więcej...

PODRÓŻE TEATRALNE:

czyli
WIELKA USTAWKA

Może się okazać, że w Tarnowie tego przedstawienia jeszcze długo nie zobaczymy – choć żywię nadzieję, pisze nasza stała korespondentka teatralna Katarzyna Cetera, że ktoś się jednak pewnego dnia odważy zaprosić je do naszego miasta. Na razie, aby spektakl obejrzeć, trzeba było pojechać do Warszawy. Wybrałam się zatem na teatralną wycieczkę i ja. Skusiły mnie przede wszystkim zdjęcia z łódzkiej premiery spektaklu. Pojechałam zatem – tym chętniej, że zostałam zaproszona przez jednego z wykonawców, studenta warszawskiej Akademii Sztuk Teatralnych im. Aleksandra Zelwerowicza.  Zaproszenie, które dostałam od Jędrzeja Hycnara (w przedstawieniu tarnowianin wciela się w postać świętego Mojżesza Etiopczyka) zmobilizowało mnie dodatkowo - także do nakreślenia tych kilku słów.

Czytaj więcej...

Klub literacki „Smagacz”

Szanowni Widzowie Teatru Nie Teraz!
 Czytelnicy naszych „Intuicji”!

Teatr i czasopismo, które wydajemy, to dwa światy, które od lat się pięknie dopełniają.
Premiera szesnastej już odsłony ,,Intuicji przydrożnych” zbiegła się z pierwszym premierowym pokazem nowego spektaklu TNT ,,Koniec świata. Dramat, który nie ma końca”, Wydarzyło się to 13 października w Tuchowie. Ach, co to była za wieczór; co to były za rozmowy, dyskusje i… kontrowersje! Spektakl – wiadomo. Ci, co byli, także w Krakowie czy Warszawie, dobrze wiedzą. A ,,Intuicje”, jak to skomentował jeden z uczestników tego premierowego wieczoru, znów narozrabiają swa niepoprawnością, pomogą przewartościować, zaskoczą. Cieszą nas takie opinie, bo to oznacza, że „nie odpuszczamy”, nie osiadamy na laurach, choć pewnie były do tego powody. Przypomnijmy, że właśnie w 37 roku istnienia TNT obchodzimy 20-lecie działalności naszego stowarzyszenia i z tej okazji specjalnym adresem uhonorował nas pan Andrzej Duda, Prezydent RP. Wracając do „Intuicji”, jeszcze ciepłych, pachnących farbą drukarską. Jak zwykle zrobiliśmy to z rozmysłem i pomysłem – tym razem tematem wiodącym jest Niepodległość! Swoistym bohaterem ostatniego numeru „Intuicji” jest profesor Kazimierz Braun. I nie tylko dlatego, że to honorowy członek naszego teatralnego stowarzyszenia, ani nie dlatego, że od ub. roku jest honorowym obywatelem Tarnowa. Powód najważniejszy to inscenizacja jego dramatu „Powrót Norwida”, której premiera w Teatrze Nie Teraz miała miejsce niemal dokładnie rok temu i odbyła się w tarnowskim Ratuszu. Profesora nie trzeba nikomu przedstawiać, a jeżeli jest inaczej, to „Intucjie” pozwolą całkiem nieźle poznać postać tego największego chyba współczesnego znawcy i twórcy teatru polskiego na świecie. Polecamy szczególnie tzw. ekskluzywny wywiad z panem Kazimierzem, który przeprowadzili Ryszard Zaprzałka i Justyna Babiarz. Jest energia, nieco wspominania, są opowieści o przeszłości, teatrze, jak to kiedyś było i jak jeszcze będzie.

Intuicje przydrożne

Klub Teatralny "TESPIS"

logo male teatralny
Ludzie Teatru Nie Teraz 6 - A. Warchał

Anna Warchał - aktorka, tajemnicza kobieta.
 
Wrażliwa i delikatna, silna i zdecydowana. Łączy w sobie różne żywioły, różne energie, jest obdarzona ciekawością świata i zmysłem obserwacji. Ma iskierki w oczach i niski ochrypły głos. W 2004 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie (wydział aktorski, specjalizacja wokalno-estradowa). Współpracowała z teatrami: Bagatela, El-jot - Krakowska Opera Kameralna, Teatr Ludowy, Plejada. Zrealizowała liczne spektakle, działając w Stowarzyszeniu Teatrów Niezależnych oraz na scenach niezrzeszonych. Aktywnie włącza się w popularyzację poezji, bierze udział w wieczorach poetyckich w Krakowie. Według niej teatr powinien spełniać swoją misję, czyli nieść prawdę, edukować, naprawiać, mądrze bawić, dawać swoiste "katharsis". Nie mam wymarzonej roli. To, co ma się pojawić, przyjdzie samo. Uwielbia wyzwania związane z tworzeniem postaci, wspólnej pracy reżysera i aktorów. Teatr jest w tym względzie czymś niezwykłym. Nie zagrałaby w spektaklu, który widza psychicznie niszczy, który jest chorym tworem wyobraźni reżysera, który obraża Boga. "Koniec świata" jest kolejną przystanią w jej podróży teatralnej. To rodzaj pewnej misji, którą ma do spełniania.Podczas pracy z młodzieżą dzieli się z młodymi ludźmi swoją wiedzą, pokazuje, jak ważna w życiu człowieka jest pasja i wytrwałość w działaniu. Prowadziła zajęcia w ramach ,,Taniec - Pasja Świata - Przenikanie Kultur" do spektaklu Moniki Myśliwiec ,,Aurelia nie chce spać". Wielokrotnie zasiadała w gronie jury podczas konkursów recytatorskich. Nowe wyzwania teatralne dają jej inspiracje do szukania w sobie, tworzenia, dawania siebie innym.

Agnieszka Winiarska - TNT

Ludzie Teatru Nie Teraz 1 - M. Małysa

Ludzie Teatru Nie Teraz 2 - E. Tomasik

Ludzie Teatru Nie Teraz 3 - K. Zapała

Ludzie Teatru Nie Teraz 4 - O. PISZ

Ludzie Teatru Nie Teraz 5 - M. Rutkowski

 14 czerwca w ramach Nocy Teatrów na scenie Teatru KTO gościnnie wystąpią aktorzy z Teatru Solskiego w Tarnowie. Krakowska publiczność zobaczy spektakle „Jakobi i Leidental" w reżyserii Małgorzaty Warsickiej oraz „Tlen (Kislorod)" w reżyserii Zofii Zoń. - To doskonała promocja teatru i przyciąganie widzów, którzy często po raz pierwszy bądź po długiej przerwie wracają obejrzeć znakomite przedstawienia – mówi Rafał Balawejder, dyrektor Teatru im. L. Solskiego w Tarnowie. Planujemy, aby w przyszłym roku także w Tarnowie odbyła się Noc Teatrów. Jesteśmy w stanie pokazać kilka spektakli jednego wieczora. Chcemy zaprosić do współpracy Centrum Sztuki Mościce, Tarnowskie Centrum Kultury oraz Biuro Wystaw Artystycznych, bo posiadają przestrzenie, które także można adapto

Klub Filmowy „Vitae Valor”

logo male filmowy"Sprawa Chrystusa"

To znakomicie przyjęty przez widzów w Stanach Zjednoczonych, zrealizowany z dynamizmem, trzymający w napięciu film oparty na prawdziwej historii Lee Strobla, dziennikarza, laureata Nagrody Pulitzera i autora bestsellerowej książki „Sprawa Chrystusa”, na której oparto scenariusz tej pasjonującej opowieści. Film twórców kultowych produkcji „Bóg nie umarł” i „Czy naprawdę wierzysz” wchodzi do kin 17 listopada. Lee (Mike Vogel, „Służące”) był na samym szczycie. Jego mistrzowskie reportaże śledcze przynosiły mu nagrody i umożliwiały awans w „Chicago Tribune”, a w domu czekała na niego kochająca żona (Erica Christensen, „Weronika postanawia umrzeć”) i dzieci. Miał poczucie, że jako pan swojego losu jest zawsze nieomylny. Pewnego wieczoru jednak wszystko się zmieniło… Groźba utraty rodziny stała się przyczyną, dla której ten zagorzały racjonalista i ateista postanowił zmierzyć się z największą tajemnicą chrześcijaństwa. Wtedy jeszcze nie wiedział, że będzie to najważniejsze dziennikarskie śledztwo w dziejach… Scenarzysta, Brian Bird, mówi, że stworzenie filmu było dla niego wyzwaniem. “Książka autorstwa Lee Strobla jest praktycznie encyklopedią wszystkich najlepszych myśli na temat wiarygodności dowodów na życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Wiedziałem, że od tej strony historia będzie mocna – od strony dziennikarskiego śledztwa w sprawie chrześcijaństwa. Ale znając historię życia Lee, zdawałem sobie sprawę, że ten film musi być też historią miłosną. Namówiłem więc Lee i jego żonę, aby spędzili kilka dni ze mną w moim biurze w piwnicy, by zapoznać się z ich prawdziwą podróżą od 1980 roku. Zagłębiliśmy się w nią.” Małżeństwo z Leslie było główną motywacją Lee Strobla do próby podkopania chrześcijaństwa. Leslie stała się chrześcijanką, co całkowicie rozwaliło ich perfekcyjnie ateistyczne małżeństwo. Dobrali się do niej „głosiciele Ewangelii”, więc Lee zdecydował, że musi ją ratować poprzez udowodnienie jej, że ta cała rzecz to wielkie oszustwo. To była misja ratownicza, która zmieniła się w historię odkupienia. Lecz zamiast uratowania Leslie od „sekty”, to właśnie jej miłość ostatecznie uratowała jego przed niedowiarstwem. Źródło - strona internetowa filmu.