Ostatni Jubileusz

czyli  historia POLDIMU – firmy, której już nie ma…

To historia także o tym, że miało być zupełnie inaczej, niż się stało. I dobrze się stało, że dwoje byłych pracowników tego przedsiębiorstwa: Anna Szymańczuk – drogowiec z 40-letnim stażem i literat oraz Tomasz A. Żak – Pełnomocnik ds. PR i Rzecznik Prasowy Spółki ale także znany reżyser i wzięty publicysta, podjęło heroiczny trud utrwalenia historii POLDIMU. Począwszy od powstania w roku 1952 aż po czerwiec 2012 czyli czas likwidacji firmy. Monografia ich autorstwa „Ostatni jubileusz” to ubrany w literacką formę i bogato ilustrowany opis 60-letnich dziejów tej znaczącej w mieście i regionie firmy, z jej wszystkimi wcześniejszymi mutacjami prawnymi i kolejnymi szyldami. Spółka była jedną z najstarszych i najbardziej zasłużonych firm w polskim drogownictwie. Nie tylko w Małopolsce ale także w województwach: podkarpackim, lubelskim, warmińsko–mazurskim, wielkopolskim, mazowieckim, łódzkim, świętokrzyskim, śląskim. Byłą, bo już jej nie ma. I o tym również jest ta ciekawie zredagowana i starannie wydana książka. Opowiada o ludziach drogi i w drodze, ich pracy która dla wielu była pasją i sposobem na życie. O tym, jak bardzo ta książka była potrzebna najlepiej świadczył prawdziwy tłum byłych pracowników POLDIMU, którzy pojawili się we wtorek 23 maja w Galerii Niebieskiej  Miejskiej Biblioteki Publicznej w Tarnowie przy ul. Krakowskiej na promocji tej unikalnej książki - o ich firmie i o nich… .  

Czytaj więcej...

Matka, mamusia, mateńka…

Ona mi pierwsza pokazała księżyc
i pierwszy śnieg na świerkach,
i pierwszy deszcz.
Byłem wtedy mały jak muszelka,
A czarna suknia matki szumiała jak Morze Czarne.

Tak o swojej mamie pisał przed laty Konstanty Ildefons Gałczyński. Obchodzony co roku 26 maja Dzień Matki to wyraz szacunku dla wszystkich matek. W tym dniu są one zwykle obdarowywane laurkami, kwiatami oraz różnego rodzaju prezentami. To święto ma na celu okazanie matkom szacunku, miłości, podziękowania za trud włożony w wychowanie. Postać matki kojarzy się z beztroskim dzieciństwem, jest symbolem miłości, bezpieczeństwa, domu. Bycie matką najczęściej łączy się z jednoczesnym przeżywaniem radości i doświadczaniem cierpień, troskami, wielkimi nadziejami związanymi z dziećmi, ale też niepokojami o ich los. Macierzyństwo to wielkie powołanie i wyzwanie, któremu coraz trudniej przychodzi sprostać współczesnym kobietom... . A jaką Ty jesteś matką? Jak czcisz swoją matkę?

Czytaj więcej...

Andrzej Rausz nie żyje...

Pierwszy poinformował o tym na facebooku Marek Kepiński, obecnie aktor rzeszowskiego teatru - Z żalem zawiadamiam,że dziś we środę 24 maja 2017 rano o godzinie 9 zmarł mój kolega i przyjaciel Andrzej Rausz,długoletni aktor teatru im.L.Solskiego w Tarnowie. Miał 80 lat i od 23 lat był na emeryturze. Ten wybitny aktor - lalkarz i reżyser teatralny swój najlepszy zawodowo czas /lata 1981 - 1995/ przeżył w tarnowskim teatrze za pamiętnej dyrekcji Ryszarda Smożewskiego. Wcześniej pracował w Krakowie /teatry: "38" i "Groteska"/, Wrocławiu i Legnicy.  W Teatrze im. Ludwika Solskiego zadebiutował w spektaklu „Tragiczna historia Hamleta księcia Danii” w reżyserii Ryszarda Smożewskiego. W kolejnych latach tarnowska publiczność mogła oglądać go m.in. w „Czarownicach z Salem”, „Żołnierzu królowej Madagaskaru”, „Warszawiance”, „Lekcji” i pamiętanych do dzisiaj "Notatkach z podziemia", granych w piwnicach NOT na Rynku, w których stworzył prawdziwą kreację. Andrzej Rausz często pojawiał się także na ekranie, po raz pierwszy w roku 1961 w filmie „Ogniomistrz Kaleń”. Wystąpił m.in. w filmach: „Urząd”, „Olimpiada 40”, "Zazdrość i medycyna" oraz „Życie za życie. Maksymilian Kolbe”. W swojej  35 - letniej karierze zagrał 150 ról teatralnych i wystąpił w przeszło 20 filmach. Przez cały ten czas, a było to prawie 14 lat, blisko wspólpracowaliśmy - On na scenie, ja w kulisach... Wiele razem dróg przebyliśmy objeżdżając z Solskim Polskę wzdłuż i wszerz... Ileż to nocy przegadaliśmy w hotelowych barach i teatralnych bufetach... Andrzej był artystą totalnym, charyzmatycznym... niepokornym - tak na scenie, jak i w życiu prywatnym... Dzisiaj, przywołuję w postojach pamięci nasze ostatnie spotkanie sprzed paru lat, kiedy wraz z żoną Elżbietą, korepetytorem muzycznym teatru, szedłeś na jeden ze swoich ostatnich spacerów. Andrzej od jakiegoś czasu nie wychodził  już z domu, żył "w ukryciu" cierpliwie, a raczej niecierpliwie znosząc swój los naznaczony chorobą - niedoceniony i zapomniany, także przez swój teatr... .

Pogrzeb Andrzeja Rausza odbędzie się w piątek 26 maja na Starym Cmentarzu w Tarnowie.
Żegnaj Stary Druhu! Coraz nas mniej... . Ryszard Zaprzałka.

Czytaj więcej...

Wokalne laury nastolatek z Lisiej Góry

Przed tygodniem, w piątek 19 maja 2017 r., w zabytkowym spichlerzu w Ryglicach odbyła się kolejna edycja regionalnego konkursu piosenki religijnej "Chrześcijaninem być". Zwieńczeniem tegorocznych Ryglickich Dni Muzyki Chrześcijańskiej był niedzielny koncert finałowy laureatów w miejscowym kościele parafialnym, podczas którego wręczono dyplomy i nagrody dla zwycięzców konkursu. Licznie uczestnicząca w wydarzeniu publiczność wysłuchała najlepiej zaśpiewanych utworów. To znaczące dla lokalnej spoeczności wydarzenie zostało zorganizowane przez Ośrodek Kultury w Ryglicach oraz ryglickie Duszpasterstwo Młodzieży. Spośród blisko trzydziestu wykonawców najwyższą lokatę /I miejsce/ w kategorii zespołów młodzieżowych zdobył Kwartet Wokalny ZG i SP z Lisiej Góry zdobywając także GRAND PRIX całego Festiwalu. Utalentowane nastolatki z lisiogorskiego gimnazjum to dziewczeta klas 2 i 3. Alicja Merchut, Agnieszka Żołądź, Kinga Dochnal i Magdalena Radoń. Podczas konkursu wykonały dwa utwory: "W cieniu Twoich rąk" i " Zbudowani na Chrystusie". Z kolei inna lisiogórzanka Oliwia Miś, uczennica 4 klasy miejscowej szkoły, w kategorii dziecięcych solistów wyśpiewała I miejsce. Młodziutka wokalistka wykonała dwie pieśni: „Ave Maria Jasnogórska” oraz „Zostań z nami”. Aliści to nie jedyny sukces niezwykle utalentowanej Oliwi Miś. Otóż, W dniu 27 kwietnia 2017 roku, w sali widowiskowej Domu Kultury w Tuchowie, odbył się Pogorzanski Festiwal Piosenki o „Koronę Jej Wysokości Brzanki”. Jury w składzie: Justyna Panfilewicz, Ireneusz Wójcikowski, Michał Hajduk, oceniając uczestników w 4 kategoriach wiekowych - I miejsce przyznało naszej Oliwce. Z kolei do XV edycji Ogólnopolskiego Konkursu Piosenki KUMAK zgłosiło się 201 wykonawców, z których po przesłuchaniu nadesłanych nagrań zakwalifikowano do koncertu finałowego 69 wokalistów i zespoły wokalne. I w tym doborowym towarzystwie w najmłodszej kategorii wiekowej - od 6 do 10 lat wyróżnienie zdobyła lisogórska gwiazdeczka Oliwia Miś!. Gratulując, warto dodać, że Oliwka jest siostrą znanego tancerza Adriana Misia /specjalizacja - taniec towarzyski/.

Czytaj więcej...

Nasz Sejmol czyli...

Przemek Sejmicki w najnowszej premierze Teatru Polskiego we Wrocławiu

Owacją na stojąco przyjęła publiczność premierowa przedstawienie Teatru Polskiego "Biedermann i podpalacze" (19 maja br.) w inscenizacji niemieckiej reżyser Silke Johanny Fischer. Premiera w Polskim była, jak zawsze, dużym wydarzeniem towarzyskim we Wrocławiu. Przybyli aktorzy, reżyserzy, fotograficy, artyści plastycy, profesorzy, adwokaci, lekarze - z Polski i Niemiec. Spektakl komplementowali też pracownicy teatru /!/, którzy mieli okazję obejrzeć go dzień wcześniej podczas przedpremierowego pokazu. - Doskonała scenografia, zaskakujące kostiumy, konsekwentnie poprowadzona muzyka. Wstrząsający przekaz o świecie współczesnym - komentowano. Cezary Morawski, dyrektor Polskiego /to już siódma jego premiera w tym sezonie./, dziękując tuż po premierze podczas bankietu aktorom i obsłudze technicznej teatru, podkreślił, że "Biedermann i podpalacze" to duże wyzwanie realizatorskie, któremu w pełni sprostali zarówno niemieccy jak i polscy realizatorzy - Bardzo za to dziękuję - powiedział. Szczególne słowa podziękowania skierował do dr. Tadeusza Samborskiego, członka zarządu województwa dolnośląskiego odpowiedzialnego za sprawy kultury, nauki i sprawy społeczne. - Pan marszałek jest wielkim przyjacielem naszego teatru, wspiera nas we wszelkich działaniach, mamy nadzieję na dalszą owocną współpracę. - Tak będzie - potwierdził krótko marszałek Samborski. Poniżej popremierowe refleksje dyrektora Teatru Nie Teraz, z którym stałą wspólpracą związany jest Przemysław Sejmicki - Tomasza A. Żaka, znanego w całej Polsce tarnowskiego reżysera i publicysty.

Czytaj więcej...

Tydzień Talentów 2017

 Warsztaty z Mistrzami w Centrum Paderewskiego

Jego podstawowym celem jest promocja młodych artystów poprzez danie im możliwości rozpoczęcia kariery na estradach koncertowych.  „Tydzień Talentów" organizowany od 1982 roku jest najstarszą tego rodzaju imprezą w regionie, o takiej randze i rozpoznawalności, nie tylko w Polsce ale i na świecie. Dla wielu młodych muzyków występ w Tarnowie jest nierzadko pierwszym krokiem w do wielkiej kariery artystycznej. Najlepiej świadczą o tym nazwiska aktualnych gwiazd polskiej kameralistyki, m.in. pianistów Waldemara Malickiego i Krzysztofa Jabłońskiego, wiolonczelisty Rafała Kwiatkowskiego, czy skrzypków Rafała Blechacza /późniejszego zwyciężcy Konkursu Chopinowskiego/ i Kuby Jakowicza, którzy właśnie w Tarnowie rozpoczynali swoje wielkie kariery. To na jednym z pierwszych koncertów Tygodnia Talentów wystąpił wielce wówczas obiecujący wiolonczelista Andrzej Bauer, podówczas student I roku warszawskiej Akademii Muzycznej, obecnie najwybitniejszy polski muzyk grający na tym instrumencie. Przed nami XXXV jubileuszowa edycja Tygodnia Talentów, która w dniach 21-28 maja odbywać się będzie tradycyjnie w Kąśnej Dolnej, znanym szeroko  mateczniku tarnowskich melomanów /i nie tylko/, urokliwym dworku wielkiego pianisty i kompozytora, patrioty i polityka - mistrza Ignacego Jana Paderewskiego. To tutaj najzdolniejsi młodzi artyści z całej Polski pod czujnym okiem Mistrzów będą szlifować swój warsztat muzyczny.

Czytaj więcej...

O TARNOWSKIEJ IKEBANIE

IKEBANA nie wchodziła w plany repertuarowe Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie - sprawozdaje Katarzyna Cetera.  Nie pasuje do tendencji, które na naszej scenie są od kilku lat konsekwentnie realizowane. Nie pasuje po pierwsze dlatego, że jest to spektakl dobry, nawet bardzo dobry. Boję się jeszcze powiedzieć, że wybitny, choć wiele na to wskazuje. Powiedzieć o monodramie granym na małej scenie, że jest wybitny to umieścić go na tej samej półce co DZIADY Swinarskiego czy BALLADYNĘ Hanuszkiewicza – a przecież IKEBANA to spektakl inny. Scenariusz jest „nasz”, tarnowski - to też ewenement. Historia, o której opowiada bohaterka jest autentyczna, działa się u nas, na ulicach, w zwykłym mieszkaniu na tarnowskim blokowisku – i nie tak dawno przecież. Trzeci czynnik świadczący o klasie tego wydarzenia to muzyka wykorzystana w spektaklu – utwory zespołu Hey. Zdarzało się, że dla naszego teatru komponowali znani artyści, na przykład Stanisław Radwan. Tym razem twórcy posłużyli się muzycznym gotowcem – ale za to bardzo znanym. I był to strzał w dziesiątkę.

Czytaj więcej...

Wiatrak

T.A.Żak - Pierwsza pocztówka z Fatimy

Jest w nas taka pokusa, aby powiedzieć, że 100 lat temu wszystko wyglądało inaczej - pisze znany tarnowski twórca Tomasz A. Żak, wszystko było inne. Jeżeli takie założenie uznamy za słuszne, to wówczas łatwo się zdystansować do ludzi sprzed wieku. Od tego na przykład, co jedli, jak się ubierali, ale również od tego, jak się modlili. Ale to nieprawda, że kiedyś świat był inny – to my tylko zmieniamy dekoracje, aby przypadkiem nie musieć pamiętać, gdzie nasze miejsce w kosmosie, w Bożym planie. Mawia się: „Człowiek się mija, góry zostają”. Teraz, kiedy myślę o Fatimie, to zaczynam od gór.

Czytaj więcej...