Witryna korzysta z plików cookies,które są niezbędne do prawidłowego jej funkcjonowania .W ustawieniach przeglądarki możesz zmienić warunki ich przechowywania lub dostępu
Wybrane artykuły :

Antemurale christianitatis – Przedmurze chrześcijaństwa

Taki tytuł nosiła konferencja zorganizowana przez tarnowski klucz "Pobudki" w piątek 15 marca w Domu Katechetycznym przy ulicy Kapitulnej 3 w Tarnowie. „Pobudka" jest zainicjowaną w 2015 roku przez Grzegorza Brauna - znanego reżysera filmów dokumentalnych, scenarzystę, nauczyciela akademickiego i cenionego publicystę - organizacją, której podstawowe hasło brzmi: KOŚCIÓŁ–SZKOŁA–STRZELNICA–MENNICA – celem zaś jest realizacja programu pracy organicznej na rzecz wolności, bezpieczeństwa, oraz emancypacji duchowej, intelektualnej i materialnej Polaków. Na tarnowską konferencję złożyły się dwa wykłady. Tematyka pierwszego związana była z misją dziejową, jaką przed wiekami realizowały dwa bratnie narody: polski i węgierski, a która to misja i dziś staje się w pełni aktualna. Jak łatwo się domyślić data konferencji nie jest dziełem przypadku, ale nie jest nim także dobór miejsca, wszak trudno o miasto, którego związki z Węgrami byłyby tak silne. To właśnie tutaj, w Tarnowie w 1956 roku zawiązano Społeczny Komitet Pomocy Węgrom, przekształcony później w Towarzystwo Przyjaciół Węgier. Drugi wykład traktował o niezwykłej postaci księdza kardynała Mindszentego, prymasa Węgier w latach 1945-1974, w którego życiu znaleźć można wiele analogii do historii kardynała Wyszyńskiego. Podobnie, jak wiele podobieństw występowało w dziejach naszych bratnich narodów. Konferencję "Pobudki" w Tarnowie poprzedziła niezwykła  Msza Święta w Kościele Akademickim pw. św. Józefa przy ul. Dwernickiego, sprawowana w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego. To właśnie tam, dokładnie 10 lat temu 15 marca 2009 roku, odprawiono pierwszą taką celebrę w naszym mieście, inaugurując tym samym nowe duszpasterstwo Wiernych Tradycji Łacińskiej w Tarnowie, w której to tradycji mocno osadzone jest środowisko "Pobudki". W ten patriotczny kontekst bardzo dobrze wpisuje się inicjatywa Prezesa Fundacji Polskie Gniazdo Jerzego Ziomka - Dyrektora Letniego Festiwalu Kultury POLONIA CANTANS we Wrocławiu, gdzie swój kultowy już spektakl "Ballada o Wołyniu" pokazał  rok temuTeatr Nie Teraz "zameldowany" w Tarnowie, dotycząca projektu "Dwie tablice i jedno wotum"(list w załączeniu).

Czytaj więcej...

Spektakl, którego miało nie być...

"#chybanieja". Taki internetowy, a ściślej facebookowo-twitterowy tytuł nosi przedstawienie wyreżyserowane przez Pawła Passiniego w Teatrze Maska w Rzeszowie, którego premierę próbowały wstrzymać władze Rzeszowa, po interwencji miejscowej Kurii. - To jest sytuacja, w której potężna instytucja podnosi rękę na autora i nie czytając tekstu oskarża, że jest antysemicki i antychrześcijański. Do wczoraj byłem wiceprzewodniczącym Gminy Żydowskiej w Warszawie. Rezygnuję z powodu całej tej afery – mówi reżyser spektaklu w rozmowie z Przemysławem Bollinem z Onet.pl Puki co, pierwszy przedpremierowy pokaz odbył się na Festiwalu Nowe Epifanie w Warszawie, gdzie został bardzo dobrze przyjęty. Jeden z widzów podczas rozmowy z twórcami przyznał: "to wydarzanie, które będzie pamiętane, tak jak spektakle Grotowskiego i Kantora". - Prezydent Rzeszowa zachował się jak cenzor. Taka sytuacja w Polsce od 1989 roku się nie wydarzyła – mówi twórca spektaklu. Nic dziwnego, że od pewnego czasu ludzie z mojego otoczenia zaczęli się wstydzić Kościoła. Nie chcą się przyznawać do swojej religijności – zauważa. A o czym jest to kontrowersyjne dzieło? Czas akcji spektaklu to ostatnie godziny z życia Jezusa, przeniesione w czasy współczesne i realia Kościoła. Tematem jest figura Judasza.

Czytaj więcej...

Traktat o trzepaku

Przyznam szczerze, nie wiem, co czytają dzisiaj nastolatkowie – pisze na swoim facebookowym profilu Agnieszka Winiarska,  aktorka Teatru Nie Teraz, poetka, a od jakiegoś czasu ceniona blogerka, m.in. "Kultury na co dzień" i "Literackie Kresy" - Dla mnie liczyła się Jeżycjada i ,,Szatan z siódmej klasy. Tymczasem, otrzymałam do recenzji książkę, która jest napisana dla młodzieży i, co szalenie mnie ciekawi, jej akcja osadzona została w PRL.  A zatem, rozpoczynam zaskakującą przygodę z książką Ewy Lach pt. „Witaj, jutro cię porzucę”, wydaną przez wydawnictwo Arkana. Nie zabierajcie nam trzepaka, czyli opowieść dla tych, co przeżywają pierwszą i drugą młodość... 

Ewa Lach, rocznik 1945, urodziła się w Krakowie, ale dzieciństwo i wczesną młodość spędziła w Bystrej Śląskiej, skąd po maturze zdanej w I LO im. Mikołaja Kopernika w Bielsku-Białej w 1963 r. przyjechała na studia do rodzinnego miasta. Ukończyła polonistykę na UJ, studiowała też archeologię. Wyszła za mąż za poetę Jerzego Gizellę, z którym ma trzy córki. Mieszka w Krakowie. Pierwszą umowę podpisała jako czternastolatka z Wydawnictwem ,,Czytelnik" na Zieloną Bandę. Rok później pojawili się tam Kosmohikanie, a w 1963. Na latającym dywanie (Wyd. ,,Śląsk"), czyli wszystkie powieści ukończone w podstawówce zdążyły ukazać się drukiem do matury. A potem sukcesywnie przybywało kolejnych...

Czytaj więcej...

Józef Bem (1794 – 1850)

Dokładnie 225 lat temu, 14 marca 1794 roku, w Tarnowie przyszedł na świat  Józef Bem - generał, dowódca, strateg, pisarz oraz inżynier wojskowy, prekursor broni rakietowej, bohater narodowy Polski i Węgier. Był masonem i konwertował się na islam. Brał udział w powstaniu listopadowym, Wiośnie Ludów. Był też feldmarszałkiem armii Imperium Osmańskiego. Po śmierci w 1850 spoczął w Aleppo w Turcji (obecnie w Syrii) na muzułmańskim cmentarzu wojskowym Dżebel el Isam. W 1926 zawiązano „Komitet dla sprowadzenia zwłok gen. J. Bema” do Polski. Komitet uzyskał poparcie m.in. prezydenta Polski Ignacego Mościckiego oraz marszałka Józefa Piłsudskiego. Ekshumacji z pierwotnego miejsca pochówku dokonano 20 czerwca 1929. Trumna, zanim dotarła do Tarnowa, została wystawiona na widok publiczny w Muzeum Narodowym w Budapeszcie, a następne na Wawelu w Krakowie. Uroczystości pogrzebowe generała Józefa Bema w Tarnowie odbyły się 30 czerwca 1929. Ten jeden z najznamienitszych Tarnowian ma w swoim rodzinnym mieście ulicę, pomnik, tablice, patronuje jednej ze szkól, ma nawet mural. Jego Mauzoleum w Ogrodzie Strzeleckim to jedno z najbardziej rozpoznawalnych miejsc Tarnowa, gdzie całe pokolenia tarnowian chodziły na pierwsze randki i wagary... 

Czytaj więcej...

W teatrze jak na wojnie

W Teatrze Polskim we Wrocławiu właśnie słychać dzwonek przed kolejnym aktem dramatu - diagnozuje tamtejszą sytuację reżyser Tomasz A. Żak, twórca Teatru Nie Teraz, ceniony publicysta,  odznaczony niedawno przez Pezydenta RP  Srebrnym Krzyżem Zasługi. Tam od lat, niemal modelowo, etos artystycznej służby Ojczyźnie wypala się niczym kwasem. Po roku 2016 wydawało się, że uda się wypędzić „złe duchy”. Niestety... Może gdyby zmienić nazwę tego teatru, to by to wszystko tak Polaków nie bolało. Nie ma sensu znów przypominać byłego dyrektora, tzw. nowoczesnego Mieszkowskiego, jego tzw. kariery i jeszcze bardziej tzw. dokonań. Nie ma również powodu, aby teraz analizować, co zrobił dobrze, co źle i czy w ogóle mógł lepiej, były już dyrektor Cezary Morawski.   

Czytaj więcej...

Nowy sezon w Kąśnej Dolnej

5 marca w Starostwie Powiatowym odbyła się konferencja prasowa Centrum Paderewskiego podsumowująca rok 2018 i zapowiadająca nowy sezon artystyczny, który w Kąśnej zainaugurowany zostanie 14 kwietnia koncertem wielkich retro przebojów w wykonaniu zespołu Singin' Birds. Uczestniczący w spotkaniu Starosta Tarnowski Roman Łucarz i Etatowy Członek Zarządu Powiatu Tomasz Stelmach omówili najważniejsze projekty inwestycyjne, a dyrektor Centrum Łukasz Gaj opowiedział m.in. o wydawnictwie płytowym "Paderewski. Muzyka mojego domu" oraz nowej stronie internetowej instytucji. – Już od kwietnia zapraszamy na pierwsze koncerty – mówił dyrektor placówki Łukasz Gaj. Do tej jedynej tak zachowanej posiadłości mistrza Ignacego Jana Paderewskiego w Kąśnej Dolnej, znanym mateczniku tarnowskich melomanów, przyjadą znani pianiści i piosenkarze, a także muzycy rozpoczynający swoje kariery. A wszystko to w kontekście obchodzonego obecnie roku Stanisława Moniuszki.

Czytaj więcej...

Aktor Teatru Nie Teraz w światowej produkcji filmowej.

5 marca w Watykanie odbyła się prapremiera filmu „Miłość i Miłosierdzie” opowiadającego historię św. Faustyny Kowalskiej – zakonnicy, której wizje i misja dały początek kultowi Bożego Miłosierdzia. Uroczysty pokaz zorganizowano w wyjątkowym miejscu: sali kinowej Filmoteki Watykańskiej w Palazzo San Carlo za Spiżową Bramą. W wydarzeniu wzięli udział twórcy filmu – reżyser Michał Kondrat – twórca m.in. filmu „Dwie Korony” poświęconej historii o. Maksymiliana Kolbe,  wcielająca się w rolę Faustyny Kamila Kamińska – nagrodzona za najlepszy debiut aktorski na festiwalu filmowym w Gdyni gwiazda hitów „Najlepszy” i „Listy do M. 3” oraz oraz Maciej Małysa – odtwórca roli Michała Sopoćki, który zagrał u boku samego Johna Voighta w głośnym filmie „Jan Paweł II”, a także w „Pod Mocnym Aniołem” i „Prawo ojca”, od 2017 roku jest w zespole  Teatr Nie Teraz z Tarnowa. W filmie występuje także m.in. Janusz Chabior znany szerokiej widowni chociażby z produkcji „Wołyń”. Do Filmoteki Watykańskiej przybyli również dziennikarze i znamienici goście z różnych zakątków świata, a także dostojnicy Kurii Rzymskiej, wśród nich wikariusz generalny Jospeh G. Roesch czy Salvatore De Giorgi – arcybiskup Palermo. Watykańska premiera ma także wymiar symboliczny, bowiem odbyła się w przeddzień 60-tej rocznicy wprowadzenia przez Stolicę Apostolską zakazu szerzenia kultu Bożego Miłosierdzia według wizji siostry Faustyny. Film „Miłość i Miłosierdzie” w polskich kinach już 29 marca, wcześniej pokazano go podczas ostatnich  ŚDM w Panamie. Teraz po rzymskiej premierze będzie miał swoje pokazy w ponad 30 krajach całego świata. Poniżej wywiady z twórcami tego niezwykłego filmu.

Czytaj więcej...

ZAPACHNIAŁO GOMBROWICZEM

czyli
TRANS-ATLANTICO NA DESKACH
TARNOWSKIEGO TEATRU

Tarnów obiegła wieść – donosi z ponad miesięcznym poślizgiem nasza stała korespondentka Katarzyna Cetera, że najnowszy spektakl w reżyserii Tomasza Gawrona został przyjęty do finału V edycji Konkursu na Inscenizację Dawnych DziełLiteratury Polskiej „Klasyka Żywa” 2019 – 2020. W tym festiwalu brały już udział tarnowskie spektakle – cztery lata temu trzecią nagrodę konkursu otrzymała GRAŻYNA w reżyserii Radka Rychcika. Wyróżniono także Matyldę Baczyńską i Karola Nepelskiego za monodram KRÓL na podstawie dzieł Juliusza Słowackiego, wyreżyserowany przez Małgorzatę Warsicką. Potem było kilka lat „chudych”: większych laurów ten festiwal nam – poza wymienionymi - dotychczas nie przynosił, miejmy jednak nadzieję, ze przynajmniej tym razem będzie inaczej.

Czytaj więcej...

Urodziny Tarnowa

Dokładnie 689 lat temu, 7 marca 1330 r. kancelaria królewska króla Władysława Łokietka wystawiła Spicymirowi, wojewodzie krakowskiemu, dokument, na mocy którego mógł lokować miasto Tarnów. Miasto założono na wzgórzu dominującym nad najbliższą okolicą (226 m n.p.m.). Średniowieczny układ starego Tarnowa zachował się do dzisiejszych czasów. Nic też dziwnego, że obchody tego ważnego dla miasta wydarzenia rozpoczynają się 7 marca i potrwają do 10. Najpierw we czwartek w tarnowskim teatrze zaplanowano spektakl teatralny „Starsi Panowie znów”. Część obchodów dedykowana najmłodszym tarnowianom odbyła się w piątek 8 marca. – Do udziału w dziesiątej już edycji słodkich urodzin miasta zaprosiliśmy dzieci z wszystkich tarnowskich przedszkoli publicznych i niepublicznych – mówi Maria Zawada-Bilik, zastępca dyrektora Wydziału Komunikacji Społecznej. Przedszkolaki wyruszyły ok. godz. 11.45 spod pomnika Łokietka. Następnie historyczny orszak, któremu przewodziły postaci związane z lokacją miasta, a więc Spycymir Leliwita i król Władysław Łokietek, przejechał na rynek. Tam najmłodsi tarnowianie złożyli miastu życzenia i tradycyjnie już wypuścili do nieba niebiesko-żółte balony z helem. Nie zabrakło również słodkich atrybutów związanych ze słodkimi urodzinami miasta. W tym roku były to czekoladowe muffinki, które otrzymał każdy przedszkolak. W sobotę, 9 marca o godz. 17 odbędzie się wielka biesiada rycerska na tarnowskim Rynku. Zaś na niedzielę zaplanowano tam turniej rycerski połączony z jarmarkiem średniowiecznym. Będzie też tort urodzinowy, gry i zabawy. A tak niewiele brakowało, aby urodziny Tarnowa obchodzone były w innym terminie…

Czytaj więcej...

Klub literacki „Smagacz”

Szanowni Widzowie Teatru Nie Teraz!
 Czytelnicy naszych „Intuicji”!

Teatr i czasopismo, które wydajemy, to dwa światy, które od lat się pięknie dopełniają.
Premiera szesnastej już odsłony ,,Intuicji przydrożnych” zbiegła się z pierwszym premierowym pokazem nowego spektaklu TNT ,,Koniec świata. Dramat, który nie ma końca”, Wydarzyło się to 13 października w Tuchowie. Ach, co to była za wieczór; co to były za rozmowy, dyskusje i… kontrowersje! Spektakl – wiadomo. Ci, co byli, także w Krakowie czy Warszawie, dobrze wiedzą. A ,,Intuicje”, jak to skomentował jeden z uczestników tego premierowego wieczoru, znów narozrabiają swa niepoprawnością, pomogą przewartościować, zaskoczą. Cieszą nas takie opinie, bo to oznacza, że „nie odpuszczamy”, nie osiadamy na laurach, choć pewnie były do tego powody. Przypomnijmy, że właśnie w 37 roku istnienia TNT obchodzimy 20-lecie działalności naszego stowarzyszenia i z tej okazji specjalnym adresem uhonorował nas pan Andrzej Duda, Prezydent RP. Wracając do „Intuicji”, jeszcze ciepłych, pachnących farbą drukarską. Jak zwykle zrobiliśmy to z rozmysłem i pomysłem – tym razem tematem wiodącym jest Niepodległość! Swoistym bohaterem ostatniego numeru „Intuicji” jest profesor Kazimierz Braun. I nie tylko dlatego, że to honorowy członek naszego teatralnego stowarzyszenia, ani nie dlatego, że od ub. roku jest honorowym obywatelem Tarnowa. Powód najważniejszy to inscenizacja jego dramatu „Powrót Norwida”, której premiera w Teatrze Nie Teraz miała miejsce niemal dokładnie rok temu i odbyła się w tarnowskim Ratuszu. Profesora nie trzeba nikomu przedstawiać, a jeżeli jest inaczej, to „Intucjie” pozwolą całkiem nieźle poznać postać tego największego chyba współczesnego znawcy i twórcy teatru polskiego na świecie. Polecamy szczególnie tzw. ekskluzywny wywiad z panem Kazimierzem, który przeprowadzili Ryszard Zaprzałka i Justyna Babiarz. Jest energia, nieco wspominania, są opowieści o przeszłości, teatrze, jak to kiedyś było i jak jeszcze będzie.

Intuicje przydrożne

Klub Teatralny "TESPIS"

logo male teatralny
Ludzie Teatru Nie Teraz 6 - A. Warchał

Anna Warchał - aktorka, tajemnicza kobieta.
 
Wrażliwa i delikatna, silna i zdecydowana. Łączy w sobie różne żywioły, różne energie, jest obdarzona ciekawością świata i zmysłem obserwacji. Ma iskierki w oczach i niski ochrypły głos. W 2004 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie (wydział aktorski, specjalizacja wokalno-estradowa). Współpracowała z teatrami: Bagatela, El-jot - Krakowska Opera Kameralna, Teatr Ludowy, Plejada. Zrealizowała liczne spektakle, działając w Stowarzyszeniu Teatrów Niezależnych oraz na scenach niezrzeszonych. Aktywnie włącza się w popularyzację poezji, bierze udział w wieczorach poetyckich w Krakowie. Według niej teatr powinien spełniać swoją misję, czyli nieść prawdę, edukować, naprawiać, mądrze bawić, dawać swoiste "katharsis". Nie mam wymarzonej roli. To, co ma się pojawić, przyjdzie samo. Uwielbia wyzwania związane z tworzeniem postaci, wspólnej pracy reżysera i aktorów. Teatr jest w tym względzie czymś niezwykłym. Nie zagrałaby w spektaklu, który widza psychicznie niszczy, który jest chorym tworem wyobraźni reżysera, który obraża Boga. "Koniec świata" jest kolejną przystanią w jej podróży teatralnej. To rodzaj pewnej misji, którą ma do spełniania.Podczas pracy z młodzieżą dzieli się z młodymi ludźmi swoją wiedzą, pokazuje, jak ważna w życiu człowieka jest pasja i wytrwałość w działaniu. Prowadziła zajęcia w ramach ,,Taniec - Pasja Świata - Przenikanie Kultur" do spektaklu Moniki Myśliwiec ,,Aurelia nie chce spać". Wielokrotnie zasiadała w gronie jury podczas konkursów recytatorskich. Nowe wyzwania teatralne dają jej inspiracje do szukania w sobie, tworzenia, dawania siebie innym.

Agnieszka Winiarska - TNT

Ludzie Teatru Nie Teraz 1 - M. Małysa

Ludzie Teatru Nie Teraz 2 - E. Tomasik

Ludzie Teatru Nie Teraz 3 - K. Zapała

Ludzie Teatru Nie Teraz 4 - O. PISZ

Ludzie Teatru Nie Teraz 5 - M. Rutkowski

 14 czerwca w ramach Nocy Teatrów na scenie Teatru KTO gościnnie wystąpią aktorzy z Teatru Solskiego w Tarnowie. Krakowska publiczność zobaczy spektakle „Jakobi i Leidental" w reżyserii Małgorzaty Warsickiej oraz „Tlen (Kislorod)" w reżyserii Zofii Zoń. - To doskonała promocja teatru i przyciąganie widzów, którzy często po raz pierwszy bądź po długiej przerwie wracają obejrzeć znakomite przedstawienia – mówi Rafał Balawejder, dyrektor Teatru im. L. Solskiego w Tarnowie. Planujemy, aby w przyszłym roku także w Tarnowie odbyła się Noc Teatrów. Jesteśmy w stanie pokazać kilka spektakli jednego wieczora. Chcemy zaprosić do współpracy Centrum Sztuki Mościce, Tarnowskie Centrum Kultury oraz Biuro Wystaw Artystycznych, bo posiadają przestrzenie, które także można adapto

Klub Filmowy „Vitae Valor”

logo male filmowy"Sprawa Chrystusa"

To znakomicie przyjęty przez widzów w Stanach Zjednoczonych, zrealizowany z dynamizmem, trzymający w napięciu film oparty na prawdziwej historii Lee Strobla, dziennikarza, laureata Nagrody Pulitzera i autora bestsellerowej książki „Sprawa Chrystusa”, na której oparto scenariusz tej pasjonującej opowieści. Film twórców kultowych produkcji „Bóg nie umarł” i „Czy naprawdę wierzysz” wchodzi do kin 17 listopada. Lee (Mike Vogel, „Służące”) był na samym szczycie. Jego mistrzowskie reportaże śledcze przynosiły mu nagrody i umożliwiały awans w „Chicago Tribune”, a w domu czekała na niego kochająca żona (Erica Christensen, „Weronika postanawia umrzeć”) i dzieci. Miał poczucie, że jako pan swojego losu jest zawsze nieomylny. Pewnego wieczoru jednak wszystko się zmieniło… Groźba utraty rodziny stała się przyczyną, dla której ten zagorzały racjonalista i ateista postanowił zmierzyć się z największą tajemnicą chrześcijaństwa. Wtedy jeszcze nie wiedział, że będzie to najważniejsze dziennikarskie śledztwo w dziejach… Scenarzysta, Brian Bird, mówi, że stworzenie filmu było dla niego wyzwaniem. “Książka autorstwa Lee Strobla jest praktycznie encyklopedią wszystkich najlepszych myśli na temat wiarygodności dowodów na życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Wiedziałem, że od tej strony historia będzie mocna – od strony dziennikarskiego śledztwa w sprawie chrześcijaństwa. Ale znając historię życia Lee, zdawałem sobie sprawę, że ten film musi być też historią miłosną. Namówiłem więc Lee i jego żonę, aby spędzili kilka dni ze mną w moim biurze w piwnicy, by zapoznać się z ich prawdziwą podróżą od 1980 roku. Zagłębiliśmy się w nią.” Małżeństwo z Leslie było główną motywacją Lee Strobla do próby podkopania chrześcijaństwa. Leslie stała się chrześcijanką, co całkowicie rozwaliło ich perfekcyjnie ateistyczne małżeństwo. Dobrali się do niej „głosiciele Ewangelii”, więc Lee zdecydował, że musi ją ratować poprzez udowodnienie jej, że ta cała rzecz to wielkie oszustwo. To była misja ratownicza, która zmieniła się w historię odkupienia. Lecz zamiast uratowania Leslie od „sekty”, to właśnie jej miłość ostatecznie uratowała jego przed niedowiarstwem. Źródło - strona internetowa filmu.

 https://gclublink.casino . vippi 50 . https://alternativetreatmentsforepilepsy102.joomla.com/